Przy ocenie ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 KP) należy uwzględnić również, że działania dyrektora szpitala zmierzały do ochrony ważnego społecznie dobra, jakim jest zdrowie dzieci.

Oświadczenie pracodawcy co do skonkretyzowanej podwyżki wynagrodzenia za pracę jest w świetle powszechnie obowiązujących przepisów płacowych w państwowej sferze budżetowej ofertą zmiany treści stosunku pracy, którą pracownik przyjmuje zazwyczaj w dorozumiany sposób.

Jeżeli w oświadczeniu pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych zostały, jako jego podstawa prawna wskazane przepisy art. 52 § 1 pkt 1 i 2 KP, to oświadczenie musi wyjaśniać dlaczego zarzut naruszenia pracowniczych obowiązków jest równocześnie zarzutem popełnienia przestępstwa (art. 30 § 4 KP).

W ramach stosunku pracy pracodawca może powierzyć pracownikowi wykonywanie czynności określonych w umowie o pracę na rzecz innego podmiotu, co nie oznacza, że w skutek tego pracownik staje się pracownikiem owego podmiotu i że od niego należy mu się wynagrodzenie za pracę.

Przepis zakładowego układu zbiorowego pracy stanowiący, że wynagrodzenie będzie obliczane na podstawie stawki nie niższej od 50% najniższego wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, uprawnia pracowników do dochodzenia roszczeń o wyrównanie wynagrodzeń, ale tylko wówczas, gdy podstawa ich obliczania została ustalona na niższym poziomie.

Udzielanie pomocy finansowej na rzecz wybranej grupy członków społeczności obcego państwa nie mieści się w zakresie zadań publicznych gmin.

W związku z wprowadzeniem sądowej kontroli decyzji administracyjnych Sąd nie może ograniczać się jedynie do powołania na konkluzję zawartą w opinii biegłego, lecz obowiązany jest sprawdzić, na jakich przesłankach biegły oparł tę konkluzję i skontrolować prawidłowość rozumowania biegłego. Kontrola opinii biegłego polega więc na sprawdzeniu prawidłowości - z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia

Z załączonego do akt administracyjnych tytułu wykonawczego wynika, że nie zawiera on wymaganej pieczęci urzędowej. Organ I instancji winien z urzędu zbadać dopuszczalność egzekucji administracyjnej - tzn. między innymi, czy tytuł wykonawczy posiada wszystkie elementy wymienione w art. 27 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz.

Przekształcenie formy prawnej, o której mowa w art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, następuje wtedy, gdy jeden podmiot posiadający osobowość prawną ulega przekształceniu w inny podmiot, również posiadający osobowość prawną. Nie można zatem mówić o przekształceniu formy prawnej jednostki, która nie posiada pełnej podmiotowości

Warunkiem zaliczenia wydatków na marketing do kosztów uzyskania przychodów jest ich bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

1. Określona w art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./ procedura likwidacji szkoły publicznej musi poprzedzać podjęcie uchwały o jej likwidacji lub przekształceniu. 2. Przyjęcie innego, niż wynikający z art. 63 ustawy o systemie oświaty, terminu wejścia w życie uchwały w sprawie likwidacji /przekształcenia/ szkoły publicznej stanowi rażące

1. Niewyjaśnienie wszystkich okoliczności mających istotne znaczenie w sprawie oraz nieuzasadnienie decyzji w sposób właściwy narusza podstawowe zasady postępowania administracyjnego i stanowi podstawę do uchylenia przez sąd administracyjny zaskarżonej decyzji. 2. Rejonowe urzędy pracy obowiązane są dążyć do tego, by osoby nieuprawnione do pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie pobierały go, ale także

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

1. O tym, że raty leasingowe dotyczące leasingu operacyjnego są kosztami stanowi art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/. Wysokość tych rat jednakże wraz z pozostałymi wydatkami związanymi z używaniem samochodu nie może przekroczyć wysokości wyznaczonej w art. 23 ust. 1 pkt 46 cyt. wyżej ustawy. 2. W niektórych sytuacjach wydatki

Świadczenie spełnione w wykonaniu obowiązku umownego lub ustawowego nie może być uznane za świadczenie w wykonaniu umowy darowizny. Jeżeli możliwości skarżącego pozwalają na przekazanie ich dzieciom pewnej kwoty ponad zwykłe środki służące utrzymaniu, a przeznaczone na kształcenie dzieci, pogłębianie ich wiedzy, nauki języków obcych, to nie można uznać, by świadczenie to przekraczało ramy obowiązku

Brak legitymacji do wniesienia odwołania ma miejsce wówczas, gdy osoba składająca odwołanie nie brała udziału w postępowaniu w pierwszej instancji i nie twierdzi w odwołaniu, że zaskarżona przez nią decyzja narusza jej interes prawny lub obowiązek, jak również nie żąda czynności ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. W takim przypadku ma zastosowanie przepis art. 134 Kpa. Jeżeli składający

Podstawą wydania zaskarżonego postanowienia było ustalenie organu odwoławczego, że odwołująca się nie ma legitymacji do złożenia odwołania, gdyż zaskarżona przez nią decyzja, wydana na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ nie dotyczy jej interesu prawnego w rozumieniu art. 28

1. Konstrukcja całego art. 138 Kpa dowodzi, iż dopuszczalność wydania przez organ odwoławczy decyzji w trybie par. 2 stanowi wyjątek od zasady płynącej z par. 1 i sprowadzającej się do obowiązku merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie. 2. Sąd administracyjny nie jest władny do zastępowania organów administracji państwowej w rozstrzyganiu spraw administracyjnych.

Pod rządem ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ dopuszczalność skargi na decyzję kasacyjną /wydaną w trybie art. 138 par. 2 Kpa/ nie powinna budzić wątpliwości. Podstawy jednak prowadzące do uwzględnienia takiej skargi są różne od podstaw, jakie będą miały miejsce przy kontroli sądowej ostatecznych decyzji merytorycznie rozstrzygających sprawę

Wniesienie po terminie odwołania lub wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy /art. 127 par. 3 Kpa/ bez równoczesnego wniesienia prośby o przywrócenie terminu /art. 58 par. 2 Kpa/ nie jest "brakiem" odwołania, który nakazywałby wezwanie przez organ wnoszącego do usunięcia braków podania w trybie art. 64 par. 2 Kpa.

Na zasadzie art. 101 ust. 1 w związku z art. 91 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny może stwierdzić nieważność uchwały organu gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej w wypadku, gdy uchwała ta sprzecznie z prawem narusza prawa podmiotowe jednostki, których treść wynika i zabezpieczona

Na postanowienie wydane przez organ nadzoru budowlanego na podstawie o art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nakładające na przedstawiającego projekt zamierzeń inwestycyjnych obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, nie przysługuje zażalenie, a skoro postanowienie to nie kończy również postępowania administracyjnego, nie przysługuje na

Wody podziemne, w odróżnieniu od wód otwartych, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, zawsze stanowią własność Państwa i ma do nich zastosowanie przepis art. 56 ust. 1 powyższej ustawy.