Organ administracji państwowej obowiązany jest z urzędu ustalić, kto ma w danej sprawie interes prawny lub obowiązek. Nawet w przypadku wszczęcia postępowania na wniosek strony, organ administracyjny nie może tylko jej gwarantować udziału, lecz obowiązany jest ustalić, czy w danej sprawie mają prawnie chronione interesy również inne jednostki. Organ, wszczynając postępowanie z urzędu lub na wniosek

Nietrafny jest pogląd zawarty w zaskarżonej decyzji, iż warunkiem koniecznym dla uznania odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych za koszt uzyskania przychodów jest przekazanie środków na wyodrębniony rachunek bankowy.

Istota poniesionych przez skarżącą w 1992 r. wydatków inwestycyjnych nie polegała na wytworzeniu czy też nabyciu środka trwałego /tj. budynku mieszkalnego, w którym część lokali przeznaczona jest do prowadzenia w nich działalności gospodarczej lub jest przedmiotem najmu/. Rodzaj poniesionych przez skarżącego nakładów dowodzi, że poniosła ona w roku podatkowym wydatki na ulepszenie, modernizację i adaptację

Na organie ciąży obowiązek określenia, jakie dowody są niezbędne dla ustalenia podatkowo-prawnego stanu faktycznego oraz przeprowadzenie z urzędu niezbędnych dowodów. Strona jest jedynie uprawniona, a nie zobowiązana do wskazania niezbędnych dowodów.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329 ze zm./, opłaty za świadczenia prowadzonych przez gminę przedszkoli publicznych ustala rada gminy. A zatem, do wyłącznej kompetencji rady gminy należy ustalenie wysokości konkretnych opłat, a nie tylko określenie zasad ich ustalania.

Nabycie niezabudowanej nieruchomości w trybie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie będącej gruntem leśnym, położonej na terenach miejskich przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe i wybudowanie na takiej działce mieszkań dla pracowników nadleśnictwa nie zmienia charakteru działki i nie czyni jej

Konstrukcje cywilnoprawne nie mogą być wykorzystywane do uchylania się od obowiązku podatkowego albo do unikania zobowiązań podatkowych.

Jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego jest działanie w sprawie wnikliwie i szybko, przy posługiwaniu się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy /art. 12 Kpa/. Sprawy powinny być załatwiane bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca a sprawy szczególnie skomplikowane nie później niż w ciągu dwóch miesięcy /art. 35 par. 1 i par. 3 Kpa/.

1. Spółka cywilna jest niewątpliwie inną jednostką organizacyjną o jakiej mowa w przepisie art. 45 Kpa i zgodnie z nim jednostce takiej doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do ich odbioru. 2. Wspólnik spółki cywilnej jest osobą uprawnioną do odbioru pism skierowanych do spółki, zatem pokwitowanie przez niego odbioru decyzji wywołuje skutki, jakie są związane z doręczeniem

Warunkiem uznania odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych za koszt uzyskania przychodów nie jest przekazanie środków pieniężnych odpowiadającym tym odpisom na odrębny rachunek bankowy, przeznaczony na gromadzenie środków funduszu. Wymienienie w art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym

Organ odwoławczy obowiązany jest do merytorycznego rozpatrzenia sprawy i skontrolowania postępowania oraz decyzji organu I instancji zarówno z punktu widzenia legalności, jak i celowości. Kontrola organu odwoławczego będzie więc zawsze kontrolą pełną, polegającą na ponownym merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy, co wynika wprost z art. 138 Kpa.

Bank spółdzielczy udzielający swym udziałowcom kredytów mniej oprocentowanych niż innym kredytobiorcom, co stanowiło dla nich źródło przychodów w rozumieniu art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, odpowiada za nie pobrany zryczałtowany podatek w wysokości 20 procent od uzyskanego w ten sposób przychodu /art. 41 ust. 4

Przepis art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu określić wartość niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania. Ograniczenie się do niejasnego zresztą wyliczenia marży handlowej nie może być uznane za określenie wartości niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania.

Skorzystanie przez małżonków z uprawnienia z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wywołuje skutki, które może odwrócić wyłącznie ich rozłączne opodatkowanie w drodze decyzji wydanej w trybie art. 45 ust. 6 tej ustawy i to tylko z tej przyczyny, iż nie spełniali oni przepisanych warunków do łącznego opodatkowania. Konsekwencją

Skoro skarżący zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak i w skardze podnosili, że syn przeszedł załamanie psychiczne, po którym stał się osobą bezradną i nie umiejącą poradzić sobie z życiem, nie pracował i nie pracuje, nie korzystał z zasiłku dla bezrobotnych ani z pomocy opieki społecznej, to nie sposób organom podatkowym zarzucić, iż traktując wydatek na leczenie syna jako realizację obowiązku