Wartość pracy podatnika, włożonej w wytworzenie środka trwałego we własnym zakresie, nie jest składnikiem kosztów wytworzenia takiego środka. Są nimi natomiast wypłacone przez podatnika wynagrodzenia wraz z wszystkimi pochodnymi, czyli koszty osobowe, a także koszty rzeczowe.

Za osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie może być uznana osoba pozostająca w separacji małżeńskiej, co do której nie zapadło orzeczenie o rozwodzie.

1. Prawo stanowienia przepisów porządkowych nie daje podstawy do podejmowania wszelkich aktów, które miałyby służyć zapewnieniu porządku i spokoju publicznego. 2. Z uwagi na to, że zarządzenie zarządu gminy wydane zostało bez podstawy prawnej i rażąco naruszało prawo, uchwała rady gminy zatwierdzająca to zarządzenie w trybie określonym art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym

1. Spłata zobowiązania z tytułu kaucji pieniężnej nie stanowi wydatku będącego kosztem uzyskania przychodów /art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Kosztem wytwarzania środka trwałego są wydatki rzeczowe, osobowe, a nie wartość pracy podatnika.

Uprawnienie rady gminy do wydawania przepisów porządkowych nie może być interpretowane rozszerzająco, przepisy te nie mogą dotyczyć materii uregulowanych w ustawach odrębnych a ich niezbędność dla ochrony życia, zdrowia ludzkiego, spokoju, porządku i bezpieczeństwa publicznego musi być bezsporna i poparta w razie potrzeby odpowiednimi dowodami.

Żaden przepis prawa nie łączy możliwości zaliczenia przychodu podatku od nieruchomości tylko przez właściciela lub samoistnego posiadacza.

1. Warunkiem dopuszczalności wydania decyzji administracyjnej jest istnienie przepisu prawa materialnego przewidującego załatwienie sprawy w takiej formie. Wydanie decyzji w sytuacji, gdy brakuje takiej podstawy prawnej powoduje, że działanie organu jest naruszeniem prawa takiej rangi, iż skutkuje stwierdzenie nieważności decyzji w przypadku, gdy stała się ona ostateczna. 2. Zmiana organizacji ruchu

Nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki na zaangażowane środki obrotowe w postaci materiałów, robocizny bezpośredniej oraz zakupione usługi zewnętrzne, jeśli inwestor nie odebrał robót do których wykonania posłużyły te środki.

1. Ujemne różnice kursowe walut z tytułu zobowiązań określonych w walutach obcych mogą być uwzględnione jako koszt uzyskania przychodów w czasie, w którym te zobowiązania zostały lub zostaną uregulowane. 2. To że ujemne różnice kursowe walut obcych wyliczone na podstawie przepisów o rachunkowości mają wpływ na wynik finansowy za dany rok nie oznacza, że muszą one mieć wpływ na ustalenie dochodu lub

1. Artykuł 40 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ nie daje podstaw do podejmowania przez radę gminy lub zarząd działający na podstawie art. 41 ust. 2 uchwał o charakterze indywidualnym, mających charakter decyzji administracyjnych. 2. Okoliczność, że w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej przez konkretne osoby, do czego uprawnia je

1. Zaniedbanie przez personel administracyjny zespołu adwokackiego czynności koniecznej do zachowania terminu procesowego nie uzasadnia przywrócenia terminu. 2. Stroną w rozumieniu przepisów o przywrócenie terminu jest także pełnomocnik procesowy strony, który działa za nią w procesie. Wobec tego uchybienie wymogom czynności procesowej przez pełnomocnika samo przez się nie może stanowić podstawy przywrócenia

1. Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego nie może prowadzić do rozszerzenia uprawnień Ministra Finansów określonych w art. 25 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./. W tej bowiem kwestii cytowana ustawa stanowi inaczej /art. 18/. 2. Uniemożliwienie organowi egzekucyjnemu ściągnięcia należności

Artykuł 263 par. 2 Kpa reguluje wyłącznie sprawę obliczania kosztów przez organ administracji prowadzący postępowanie; nie stwarza stronie uprawnienia do ubiegania się o zwrot jakichkolwiek poniesionych przez nią kosztów.

1. Błędny jest pogląd, że na mocy przepisu art. 208 par. 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm./ przychodami wolnymi od opodatkowania będą jedynie wpływy z tytułu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych oraz ze sprzedaży lokali mieszkalnych i użytkowych w drodze przetargów otwartych, o ile koszty uzyskane z tego tytułu nie przekroczą wysokości ustawowych

Sprawa o wydanie pozwolenia na wznowienie bądź kontynuację robót, wszczętych przed dniem 1 stycznia 1995 r. w trybie art. 36 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ wymaga stosownie do art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i art. 104 par. 1 Kpa rozstrzygnięcia w drodze decyzji administracyjnej

Art. 41 Kpa, zgodnie z którym strona w toku postępowania ma obowiązek zawiadomić organ administracji o każdej zmianie swego adresu, zaś w razie zaniedbania tego obowiązku doręczenie pism pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny. Przepis ten można stosować tylko wtedy, gdy zmiana adresu strony nastąpiła po jej zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

Zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ urząd skarbowy wydaje decyzję o ustaleniu kwoty nienależnej podlegającej zwrotowi i kwoty dodatkowej podlegającej zwrotowi do budżetu państwa. Ustawa natomiast nie daje podstaw do rozstrzygania w drodze decyzji o "niewystępowaniu kwot nienależnych" w ramach postępowania podatkowego.

Wybudowanie i przebudowanie to dwa pojęcia o różnej treści. Skoro ustawodawca powiązał ulgę podatkową tylko z pierwszym z nich /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm., obecnie Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, to niedopuszczalne jest rozciągnięcie zakresu tej ulgi na inną sytuację faktyczną.

1. "Odpowiednie" stosowanie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego /art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/ nie może prowadzić do rozszerzenia uprawnień ministra, określonych w art. 25 par. 1 tej ustawy. par. 1 tej kwestii ustawa "stanowi inaczej". 2. Uniemożliwienie organowi egzekucyjnemu ściągnięcia należności z majątku

1. Każdy - czyj interes prawny lub uprawnienie zostało naruszone z uwagi na niewykonanie przez organy gminy czynności nakazanych prawem lub podejmowanie przez nie czynności prawnych lub faktycznych naruszających prawa osób trzecich - może wnieść skargę do sądu administracyjnego na zasadach określonych w art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./,

1. Za koszt uzyskania przychodu nie można uznać kosztów ustanowienia hipoteki na majątku dłużnika poniesionych przez wierzyciela /podatnika podatku dochodowego od osób prawnych/, jeżeli przedmiotem działania podatnika nie jest udzielanie pożyczek. 2. Działalność /w tym reklama/ nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, nieprywatna. O publicznym charakterze działania można mówić wtedy,

Wpłaty dokonane w dniu 1 grudnia 1993 r. na uzupełnienie kapitału akcyjnego zgodnie z uchwałą Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy, nie mogły być uznane jako wydatek przeznaczony na objęcie akcji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 10 w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przepis ten sformułowany jest w sposób nie budzący wątpliwości

Tylko organ podatkowy może ocenić, czy rozłożenie należności podatkowych na raty jest celowe z punktu widzenia skuteczności prowadzonej egzekucji.