Otrzymanie przez pracownika banku od jego pracodawcy kredytu pieniężnego oprocentowanego według stawek korzystniejszych od ogólnie stosowanych przez ten bank dla tego rodzaju umów, powoduje uzyskanie przez tego pracownika przychodu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Przychód

Korzyść uzyskana przez pracownika banku z tytułu udzielenia mu przez pracodawcę kredytu na warunkach korzystniejszych od ogólnie stosowanych przez ten bank dla tego rodzaju umów stanowi przychód tego pracownika, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyrażenie "darowizna", użyte w art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/, oznacza świadczenie wynikające z cywilnoprawnej umowy darowizny, określonej w art. 888 par. 1 Kc, której istotą jest świadczenie bezpłatne, czyli nie mające odpowiednika w świadczeniu drugiej

Pismo, kierowane do organu I instancji, zawierające żądanie strony wszczynające postępowanie administracyjne na podstawie art. 61 par. 1 Kpa, nie może być uznane przez organ nie będący adresatem tego pisma za odwołanie. Wątpliwości co do charakteru wystąpienia strony powinny być rozstrzygnięte w postępowaniu wyjaśniającym, obejmującym dokładne ustalenie stanu sprawy, któremu towarzyszy należyte i wyczerpujące

Uznanie za odwołanie pisma nie podpisanego przez osobę wnoszącą odwołanie powoduje, że organ II instancji bez podstawy prawnej wystąpił w charakterze organu odwoławczego. W tej sytuacji decyzja organu II instancji jest dotknięta wadą nieważności /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Skoro ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie określa sposobu obliczania terminów, o których mowa w art. 53 ust. 1 tej ustawy - należy posłużyć się przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 57 par. 3 Kpa/. Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. weszła w życie /z pewnymi wyjątkami/ z dniem 5 lipca 1993 r., to końcowym

1. Skoro przedsiębiorstwo komunalne /osoba prawna/, które władało przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym przestało istnieć, a nie ma podstawy, aby uznać, że prawo do przedsiębiorstwa przysługuje innej osobie prawnej, wobec tego przedsiębiorstwo komunalne przechodzi na "własność" gminy lub ich związków /zob. również uchwałę Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 15 grudnia 1992 r. I PZP

W myśl art. 19 i art. 20 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżenia uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, zawartej między Polską a USA /Dz.U. 1976 nr 31 poz. 178/ - renty i emerytury z pewnym wyjątkiem, który nie ma zastosowania w rozpoznawanej sprawie /bo dotyczy rent i emerytur z tytułu pełnienia tzw. funkcji publicznych

1. Kompetencje sądu administracyjnego określa art. 196 Kpa. Nie należy do nich zastępowanie organów administracji w podejmowaniu decyzji w sprawach indywidualnych z zakresu administracji państwowej lub samorządowej. 2. Za gospodarstwo rolne dla celów podatku rolnego, zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268/ uważa się "obszar użytków rolnych, lasów

Organ egzekucyjny, nie będąc uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, nie jest też uprawniony do oceny, czy zachodzi błąd co do treści czynności prawnej w rozumieniu art. 84 Kc.

Brak winy pracownika w przekroczeniu terminu z art. 264 § 2 k.p. należy analizować w płaszczyźnie jego subiektywnej oceny stanu rzeczy, zwłaszcza z uwzględnieniem stopnia jego wykształcenia i posiadanej wiedzy prawniczej oraz doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Za przyczyny usprawiedliwiające

Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych ustanowione pierwotnie w art. 21 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zostało uchylone - mocą wsteczną - przez art. 1 pkt 13 lit. "f" ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U.

1. Obejmując na podstawie art. 90 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/ zarząd majątku upadłego, syndyk nie staje się przez to "zakładem pracy" w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/; jest nim nadal upadły. 2. Odsetki od zaległości powstałych

1. Zwykła działalność rozrywkowa, a w tym organizowanie zabaw tanecznych /dyskotek/ w świetlicach zakładowych nie podlega uregulowaniom ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej /Dz.U. nr 114 poz. 493/. Tym bardziej nie podlega uregulowaniom tej ustawy działalność wskazanego typu przez dzierżawców tych pomieszczeń, prowadzących działalność gospodarczą

Uprawnienie do rachunku bankowego związane z prawem do nabycia samochodu na szczególnych warunkach stanowi prawo majątkowe w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Zgromadzona na tym rachunku kwota oszczędności stanowi, w przypadku zbycia tego prawa, koszt uzyskania przychodu, od którego powinna być odliczona

Opłaty za badania i inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w razie stwierdzenia naruszeń wymagań higienicznych i zdrowotnych, ustala na podstawie art. 36 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej właściwy Inspektor Sanitarny w drodze decyzji administracyjnej

Brak winy pracownika w przekroczeniu terminu z art. 264 § 2 k.p. należy analizować w płaszczyźnie jego subiektywnej oceny stanu rzeczy, zwłaszcza z uwzględnieniem stopnia jego wykształcenia i posiadanej wiedzy prawniczej oraz doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy. Za przyczyny usprawiedliwiające

1. Przepisy określające zasady sądowej kontroli decyzji administracyjnych /art. 16 par. 2 oraz art. 196 par. 1 i nast. Kpa/ nie pozwalają na bezpośrednie kształtowanie przez sąd administracyjny praw i obowiązków stron. 2. Gdy grunty gospodarstwa rolnego pozostają w samoistnym posiadaniu innej niż właściciel osoby, decyzja ustalająca zobowiązanie w podatku rolnym może być kierowana zarówno do właściciela

1. Działalność gospodarcza jest faktem i kategorią o charakterze obiektywnym. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej /subiektywnie/ jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, oświadcza, że jej nie prowadzi bądź nie zgłasza obowiązku podatkowego itp. Wymóg zgłoszenia do ewidencji podjętej działalności gospodarczej

Z rażącym naruszeniem prawa nie można utożsamiać każdego naruszenia prawa. Naruszenie prawa ma cechę rażącego gdy decyzja nim dotknięta wywołuje skutki prawa nie dające się pogodzić z wymaganiami praworządności, którą należy chronić nawet kosztem obalenia ostatecznej decyzji. Nie chodzi więc o spór o wykładnię prawa, lecz o działanie wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w prawie. Innymi słowy,

Przy wymiarze podatku od spadków i darowizn organ podatkowy samodzielnie ustala wartość według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Stwierdzenie przez organ odwoławczy uchybienia terminu do wniesienia odwołania na podstawie art. 134 Kpa winno być poprzedzone dokładnym wyjaśnieniem stanu faktycznego, co do tego, czy odwołujący się przekroczył termin określony w art. 129 par. 1 Kpa. W przeciwnym wypadku postanowienie takie narusza art. 7 i art. 77 Kpa, naruszenie tych przepisów prowadzi do uchylenia postanowienia.

W razie nabycia zakładu w drodze spadkobrania przez kilka osób i prowadzenia zakładu przez jedną z nich od daty przyjęcia spadku przez wszystkich spadkobierców i braku z ich strony oświadczeń, że nie zamierzają uczestniczyć w prowadzeniu zakładu oraz niedokonania działu spadku, spełnienie wspomnianego warunku przez jednego ze spadkobierców, działającego niejako w imieniu pozostałych współwłaścicieli

Art. 21 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ skreślony został przez art. 1 pkt 13 lit. "f" ustawy z dnia 6 marca 1993 r. /Dz.U. nr 28 poz. 127/ z dniem ogłoszenia /16.04.1993 r./ ale z mocą obowiązującą od dnia 1.01.1993 r. Zarówno organy administracyjne jak i Naczelny Sąd Administracyjny były związane treścią tego przepisu