Przewidziana w art. 44 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ możliwość ograniczenia wysokości zaliczek może mieć zastosowanie wyłącznie w stosunku do osób wymienionych w art. 44 ust. 1, którym przysługuje status podatnika, z jednego tylko powodu: przewidywanego przekroczenia kwoty należnego na dany rok podatku przez wpłacane w ciągu

1. Przepis art. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/, dopuszczający wszczęcie egzekucji administracyjnej w celu wykonania obowiązku wynikającego bezpośrednio z przepisu prawa, nie ma zastosowania do zobowiązań podatkowych. 2. Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego obowiązku podatkowego do celów wykonania tego obowiązku w drodze

Decyzja organu odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję organu pierwszej instancji w czasie, gdy obowiązywały już zmienione przepisy prawa materialnego, wprowadzające nowe przesłanki rozstrzygnięcia sprawy, byłaby decyzją wadliwą w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Postępowanie w sprawach zwolnienia ze służby w Państwowej Straży Pożarnej /ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej - Dz.U. nr 88 poz. 400/ jest dwuinstancyjne.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie przewiduje możliwości ograniczenia bądź zaniechania poborów zaliczek w ciągu roku podatkowego od podatników innych niż wymienieni w art. 44 ust. 1, a tym samym nie pozwala zaniechać poboru zaliczek (...) chociażby przysługiwały podatnikowi odliczenia z art. 26.

Skoro art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm. / przewiduje kontynuację ulg przyznanych na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./, to odliczeniu podlegać będą również spłaty kredytu lub pożyczki, pobranych na cele mieszkaniowe, wraz z odsetkami, w latach, w których będą dokonywane

Jeżeli akt prawny zawiera elementy określone w art. 107 par. 1 Kpa, akt ten jest decyzją administracyjną a nie opinią, bez względu na to, czy został wydany przez organ administracyjny uprawniony do takiego rozstrzygnięcia i czy został wydany w sprawie, której załatwienia przepisy nie przewidują w formie decyzji.

Sprawa nakazu wycofania rzeczy z obrotu /art. 27 ustawy z 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej - Dz.U. nr 12 poz. 49/ jest sprawą o charakterze rzeczowym; tylko na właściciela rzeczy może być nałożony obowiązek wycofania jej z obrotu.

1. Pismo stwierdzające wygaśnięcie stosunku pracy mianowanego urzędnika państwowego nie stanowi decyzji w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. Stosownie do art. 39 w związku z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ spory o roszczenia urzędników państwowych na tle wygaśnięcia stosunku pracy rozpatrywane są w trybie określonym w kodeksie

Wprowadzenie /w uchwale rady gminy/ niedopuszczalnych rozwiązań z mocą wsteczną narusza wyrażoną w art. 1 Konstytucji zasadę państwa prawnego.

Roszczenie o przywrócenie do pracy pracownika będącego członkiem zarządu zakładowej organizacji związkowej, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy przy braku uprzedniej zgody właściwego statutowo organu związku zawodowego, a więc z naruszeniem art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz.U. nr 55, poz. 234), nie może być uznane za bezzasadne z powołaniem

Zdarzenie, wyłączające stronie nie korzystającej z pomocy pełnomocnika lub zastępcy, możliwość dokonania czynności, o której mowa w art. 129 par. 2 Kpa, a występujące bezpośrednio przed upływem terminu do złożenia odwołania, stanowi przywrócenie stronie terminu do złożenia odwołania.

Ustalenie, że osobą zwracającą się do organu administracji państwowej o wydanie zaświadczenia jest stroną w sensie art. 28 Kpa, a rola wspomnianego organu nie polega jedynie na potwierdzeniu istniejącego stanu, lecz na władczym i jednostronnym rozstrzygnięciu o przedmiocie żądania wskazywać będzie na to, że wydany w tym przedmiocie akt stanowi decyzję administracyjną.

Czynności pełnomocnika w postępowaniu administracyjnym można powierzyć tylko w formie pisemnego pełnomocnictwa i tylko osobie fizycznej wskazanej konkretnie z imienia i nazwiska /art. 32 par. 2 Kpa/.

Przez "stanowisko odpowiadające funkcji radcy prawnego" w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ należy rozumieć takie stanowisko, z zajmowaniem którego wiąże się wykonywanie zadań wymienionych w art. 7 ust. 1 tej ustawy.

1. Ustalanie dodatkowych dni wolnych od pracy jest skracaniem wymiaru czasu pracy, należy do materii ustawowej i nie mieści się w art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, mówiącym o wydawaniu przepisów gminnych w zakresie organizacji urzędów i instytucji gminnych. 2. Administracja samorządowa jest jednym z rodzajów administracji publicznej

1. Stwierdzenie nieważności czynności materialno-technicznej jest instytucją wyjątkową, mającą zastosowanie w sytuacjach oczywistych, to jest wtedy, gdy wątpliwości, o których mowa w art. 47 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r, o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ ujawniły się już po dokonanej czynności materialno-technicznej związanej z zarejestrowaniem faktu

1. Ocena zamiaru podatnika nie mieści się w konstrukcji par. 7 ust. 3 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. 1990 nr 35 poz. 203 ze zm./. Przepisy te określają przesłanki utraty zwolnienia nie pozostawiając miejsca na

Artykuł 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ i par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1989 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1990 nr 1 poz. 4 ze zm./ uprawniają organy podatkowe do wydania decyzji również w sprawie zaniechania poboru zaliczek na podatek dochodowy od

Art. 106 par. 1 Kpa przewiduje, że decyzję wydaje się po zajęciu stanowiska innego organu, nie różnicując między decyzjami pozytywnymi i negatywnymi.

Kodeks postępowania administracyjnego nie wprowadza ograniczeń formalnych ani materialnych dotyczących prawa odwołania się strony. W nauce zgodnie podkreśla się, że Kodeks postępowania administracyjnego nie uzależnia realizacji przez stronę odwołania od udziału jej w postępowaniu przed organem I instancji /ograniczenie formalne/. Prawo odwołania się ma nie tylko strona, która brała udział w postępowaniu

W wypadku gdy podstawa wznowienia odnosi się zarówno do decyzji administracyjnej, jak i do wyroku sądu administracyjnego utrzymującego w mocy tę decyzję, właściwym do rozpoznania skargi o wznowienie postępowania jest sąd administracyjny /art. 211 Kpa w zw. z art. 405 Kpc/.

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują tzw. pozostawienia sprawy bez rozpatrzenia, będącego w istocie pozaprocesowym zaniechaniem jej prowadzenia /do art. 216 par. 1-3 Kpa/.

1. Wkładem należnym w związku z lokatorskim prawem do lokalu jest wkład mieszkaniowy, który stanowi część kosztów budowy /w przeciwieństwie do wkładu budowlanego/ i obejmuje tylko pierwszą wpłatę, dokonywaną przed otrzymaniem mieszkania. Pozostałe wpłaty uiszczone w czasie późniejszym nie powiększają już wkładu mieszkaniowego, lecz podlegają uspołecznieniu w tym sensie, że powiększają społeczne mienie