1. Przy ocenie zgodności z prawem decyzji wydanej w trybie art. 157 par. 2 Kpa w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanej pod rządami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. nr 36 poz. 341 ze zm./ - niezbędne jest badanie zgodności wydania tej decyzji z przepisami cytowanego rozporządzenia. 2. Określenie użytków rolnych zawarte

Brak jest podstawy do tego, aby przepisy nacjonanalizacyjne, które wprowadziły rewolucyjne ograniczenia prawa własności, wyjaśniać jeszcze głębiej w kierunku ograniczenia prawa, i to w drodze wykładni rozszerzającej, wbrew brzmieniu przepisu.

Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed Sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypływać określona sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypłynąć określona konkretna sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w zw. z art. 211

Sprawy przyznania na własność działek gruntu ich dożywotnim użytkownikom w trybie art. 118 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ nie zakończone ostateczną decyzją w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ podlegają przekazaniu

Nie jest obligatoryjna rozprawa administracyjna w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu tylko dlatego, że postępowanie to dotyczy wywłaszczenia.

1. Świadczenie czynszowe dzierżawcy z tytułu oddania w dzierżawę przez uprawniony podmiot gminy mienia gminnego jest należnością pieniężną pozostającą w zakresie właściwości organów gminy. Warunkiem dopuszczalności egzekucji administracyjnej tego rodzaju należności jest, by należność ta wynikała z decyzji lub postanowień właściwych organów gminy albo bezpośrednio z przepisu prawa /art. 3 ustawy z dnia

Nie jest oczywistą omyłką w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa oparcie rozstrzygnięcia na dokumencie, którego wadliwość była najzupełniej oczywista. Jeżeli dane zawarte w takim dokumencie mogły mieć wpływ na treść wydanej decyzji, to następstwa takiej wadliwości mogą być usunięte w innym trybie /np. wznowienie postępowania/.

Skoro urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę stanowią własność gminy, właściwą do ustalenia opłat za wodę jest rada gminy, gdyż sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę są jej zadaniami własnymi.

1. Przepisy art. 38 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ nie mają zastosowania do funkcjonariuszy, o których mowa w art. 149 ust. 2 tej ustawy w związku z art. 131 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180/. 2. Bezprzedmiotowe jest powoływanie się na art. 43 ust. 1 ustawy o Policji /art. 31 ust. 1 ustawy

1. W zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 217 par. 2 Kpa, nie można rozstrzygać o sprzecznych interesach stron. Zaświadczenie takie jest w istocie decyzją o jakiej mowa w art. 104 Kpa. 2. Właściwym do rozstrzygania sporu dotyczącego tytułu własności Państwa do gruntu przewidzianego w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ jest sąd powszechny

Uchwała rady gminy, która dotyczy spraw unormowanych w art. 2 ust. 10 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ i jest skierowana do indywidualnie oznaczonego podmiotu, mając za przedmiot określoną nieruchomość, jest uchwałą w sprawie z zakresu prawa cywilnego.

Artykuł 5 ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz.103/ stanowi samodzielną podstawę, uzasadniającą legitymację prokuratora do zaskarżenia uchwały organu samorządu terytorialnego, i wyłącza w tym zakresie stosowanie art. 197 pkt 3 Kpa.

1. Nie zachodzi potrzeba wzywania przez prokuratora organu samorządu terytorialnego do usunięcia naruszenia przed zaskarżeniem uchwały do sądu administracyjnego, jak wymaga tego przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Prokurator jest legitymowany do zaskarżania uchwały rady gminy, nie będącej uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy

Dla uwzględnienia skargi wniesionej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie wystarcza wykazanie naruszenia interesu skarżącego; musi być także stwierdzone, że uchwała została wydana bez podstawy prawnej lub z naruszeniem prawa.

1. W przypadku gdy transakcja dotyczy ogromnego majątku likwidowanego Państwowego Gospodarstwa Rolnego zastosowanie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ w kwestii wartości i celu transakcji w stosunku do założeń i celów

1. Odpowiedź organu administracji państwowej na skargę /art. 200 Kpa/ nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa powinno zawierać jej uzasadnienie faktyczne i prawne. 2. Ustalenie bez wyraźnej podstawy ustawowej, że pewne fakty mogą być udowodnione jedynie za pomocą ściśle określonych dowodów, jest sprzeczne z art. 75 Kpa

1. Z samej przynależności gruntu /lub innej rzeczy/ do mienia komunalnego nie wynikają w sprawie dotyczącej tego gruntu dla jakiejkolwiek organizacji społecznej działającej na terenie gminy interesy prawne lub obowiązki w rozumieniu art. 28 Kpa. 2. Choćby nawet zakres celów statutowych uzasadniał uwzględnienie żądania organizacji społecznej w sprawie wszczęcia postępowania administracyjnego lub dopuszczenia

Dopuszczalna jest skarga złożona w trybie art. 216 Kpa na niewydanie postanowienia określonego w art. 196 par. 3 Kpa.

Artykuł 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stanowi, że możliwość zaskarżenia uchwały organu gminy przez wojewodę jest ograniczona tylko do spraw z zakresu administracji publicznej, jak to ustala art. 101 tej ustawy.

1. Podstawą prawną do wydania przez organ administracji państwowej /samorządowej/ decyzji administracyjnych mogą stanowić jedynie przepisy prawa powszechnie obowiązującego a więc aktu ustawodawczego /ustawy lub dekretu z mocą ustawy/ albo aktu wykonawczego wydanego na podstawie i w granicach wyraźnego upoważnienia zawartego w akcie ustawodawczym. 2. Samoistne uchwały Rady Ministrów są aktami prawotwórczymi

Uchwała rady gminy określająca obowiązek podatkowy, pobór opłaty targowej w drodze inkasa i wysokość wynagrodzenia za inkaso - znajduje oparcie w przepisach art. 19 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. /Dz.U. nr 9 poz. 31/ oraz art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Dla ustalenia przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości albo podatkiem rolnym, grunt pod rowem melioracyjnym, wykorzystywanym na potrzeby rolnictwa, podlega włączeniu do powierzchni gospodarstwa rolnego. Jeśli rów melioracyjny wykorzystywany jest dla potrzeb rolnictwa, to obszar pod nim zajęty nie może być wykazywany i odejmowany od powierzchni gospodarstwa jako nieużytek.

Organ administracji, który rozpatruje zażalenie na postanowienie o zawieszeniu postępowania w sprawie nie podlegającej rozstrzygnięciu w formie decyzji administracyjnej, może orzec zgodnie z art. 138 par. 1 pkt 2 w związku z art. 144 Kpa to jest uchylić wadliwe postanowienie i umorzyć postępowanie pierwszej instancji jako bezprzedmiotowe.