Przepis art. 7 Kpa nakazujący organom administracji państwowej podejmowanie w toku postępowania wszelkich kroków niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli /stron/, zapobiega dowolności rozstrzygnięć przez organy administracji państwowej spraw załatwianych w ramach swobody uznania. Z przepisu tego wynika bowiem

Organ administracji państwowej wydaje decyzję o odmowie wznowienia postępowania administracyjnego /art. 149 par. 3 Kpa/ tylko wówczas, gdy wniosek strony dotyczy sprawy zakończonej decyzją ostateczną. Jeżeli natomiast wniosek dotyczy wznowienia postępowania w sprawie załatwionej przez organ administracji w formie cywilnoprawnej /np. zawarcie umowy o przekazanie gospodarstwa rolnego następcy/, postępowanie

1. Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do rozpoznawania skarg na decyzje Prezesa Rady Ministrów /lub wydane z jego upoważnienia/ w sprawach przydziału oznaczonej kategorii lokali na terenie m. st. Warszawy, to jest decyzji wydawanych na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ przez naczelny organ administracji państwowej w rozumieniu

1. Wstrzymanie robót budowlanych może nastąpić tylko na podstawie art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U nr 38 poz. 229 ze zm./, który ma zastosowanie wówczas, gdy organ orzekający przewiduje możliwość dalszego ich kontynuowania po spełnieniu warunków ustalonych w decyzji. Dopiero w razie niedopełnienia tych warunków organ administracji może wydać decyzję nakazującą przymusową

1. Rozstrzygnięcie w trybie art. 155 Kpa o uchyleniu lub zmianie decyzji administracyjnej wydanej w postępowaniu toczącym się przed dniem 1 września 1980 r. podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego, jeżeli rozstrzygnięcie to dotyczy interesu prawnego lub obowiązku osoby, która nie uczestniczyła w tym wcześniejszym postępowaniu - wszczętym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 31

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. o zatrudnianiu absolwentów szkół wyższych /Dz.U. nr 8 poz. 48/ nie przewidywała rozwiązania umowy o pracę z absolwentem - pracownikiem w drodze decyzji administracyjnej, wobec czego decyzje administracyjne, wydane na podstawie par. 39 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 czerwca 1964 r. w sprawie zatrudniania absolwentów szkół wyższych oraz orzekania

1. Skierowanie do osoby zmarłej decyzji zobowiązującej do właściwego zagospodarowania gruntów rolnych stanowi rażące naruszenie prawa i daje podstawę do stwierdzenia nieważności takiej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o art. 207 par. 3 w zw. z art. 156 par. 2 pkt 2 Kpa. 2. Decyzja nakładająca na stronę obowiązki w sytuacji, gdy obowiązki te wynikają wprost z normy prawnej - art.

Przy ocenie czy uczestnik postępowania może skorzystać z prawa pierwokupu nieruchomości na podstawie par. 7 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ - jeżeli zakwestionowane decyzje w sprawie zostały wydane, gdy umowa dzierżawy wygasła - istotne znaczenie ma fakt

1. Jeżeli przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest decyzja administracyjna wydana w postępowaniu przewidzianym w art. 200 par. 2 Kpa, oceny legalności nie można oderwać od oceny legalności decyzji wydanych w tej samej sprawie w postępowaniu zwykłym. 2. Użyte w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ słowo "zajmował" określa zarówno

Jeżeli w danej miejscowości zameldowanie na pobyt stały nie wymaga uprzedniego zezwolenia, to decyzje wydane w tym przedmiocie są dotknięte wadą nieważności jako wydane bez podstawy prawnej - art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.

Jeżeli w okresie pomiędzy wydaniem decyzji przez organ I instancji a rozpatrzeniem odwołania uchylone zostały przepisy, które stanowiły podstawę prawną decyzji, organ odwoławczy powinien uchylić zaskarżoną decyzję i umorzyć postępowanie I instancji jako bezprzedmiotowe. Decyzja organu odwoławczego, utrzymująca w mocy decyzję wydaną na podstawie przepisów, które w czasie rozpatrywania odwołania już

1. Osiągnięcie przez podatnika rzeczywistych obrotów i dochodów odbiegających od przyjętych w kalkulacji ryczałtu winno być w normalnych warunkach uznane za zdarzenie mieszczące się w granicach ryzyka związanego z tą konstrukcją prawną i nie stwarzające podstawy do wzruszenia decyzji o przyznaniu ryczałtu i ustaleniu jego wysokości przez organ administracji. 2. W sytuacjach wyjątkowych dopuszczalne

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę na ostateczne orzeczenie organu odwoławczego kontroluje jego zgodność z prawem i zasadami postępowania administracyjnego. Przy rozpoznawaniu skargi nie mogą być brane pod uwagę zarzuty, które nie zostały podniesione przed wydaniem zaskarżonego orzeczenia. Skarżący przed wydaniem kwestionowanego orzeczenia nie podnosił żadnych zastrzeżeń co do sposobu

Brak dokładnego ustalenia czasu ujawnienia się szkody i nie rozważenie z urzędu przez Komisję do spraw Szkód Górniczych kwestii ewentualnego przedawnienia roszczeń osoby ubiegającej się o naprawienie szkód górniczych, mimo istniejących w sprawie w tym zakresie wątpliwości, skutkuje uchyleniem orzeczenia komisji z uwagi na art. 207 par. 1 i par. 2 pkt 3 Kpa.

1. Klauzula derogacyjna generalna, zawarta w pkt 4 obwieszczenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 22 lutego 1982 r. w sprawie wykazu obowiązujących aktów prawnych ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym i Dzienniku Budownictwa oraz nieogłoszonych /Dz.Urz. MAGTiOŚ nr 1 poz. 1/ nie obejmuje aktów ogłoszonych w Dzienniku Budownictwa, a zatem do aktów takich nie ma zastosowania

1. Uwzględniając zawartą w art. 25 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i w art. 50 dekretu z dnia 8 czerwca 1955 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 25 poz. 151/ wolę ustawodawcy, będącą wyrazem równouprawnienia kobiety w małżeństwie - organ administracji państwowej rozpoznając wniosek o zmianę nazwiska w trybie ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963

Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje kontroli legalności decyzji administracyjnych z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji i na podstawie materiału dowodowego zebranego do chwili jej wydania. Zmiany stanu prawnego powstałe po wydaniu zaskarżonej decyzji oraz ewentualne zgłoszenie przez strony nowych wniosków lub żądań są okolicznościami, które nie mogą mieć wpływu na

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego mają zastosowanie przed Komisjami do spraw Szkód Górniczych, z uwagi na art. 77 ust. 2 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /t.j. Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/, w takim zakresie w jakim prawo to i przepisy na nim oparte nie stanowią inaczej. Przede wszystkim dotyczy to przepisów Kpa normujących uprawnienia strony w związku z obowiązkiem przeprowadzenia

1. Treść art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa wskazuje, że sama obiektywnie pojmowana niezgodność decyzji z prawem gwarantuje skuteczność skargi, a więc przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują, aby uchylenie decyzji mogło nastąpić tylko wtedy, gdy organ administracji dopuszcza się naruszenia prawa w sposób niejako zawiniony. 2. Oceniając legalność decyzji administracyjnej, Naczelny

1. W przypadku gdy z postanowienia szczególnego przepisu wynika obowiązek przeprowadzenia rozprawy administracyjnej przed rozstrzygnięciem sprawy w drodze decyzji administracyjnej, organ administracji państwowej nie jest władny do odstąpienia od przeprowadzenia takiej rozprawy. 2. Wydanie decyzji przez organ administracji państwowej bez przeprowadzenia rozprawy w sytuacji, gdy wymaga tego wyraźnie

1. Użyte w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ określenie "w przypadkach uzasadnionych szczególnymi względami społecznymi lub gospodarczymi" jest określeniem nieostrym i nie daje przesłanek zobiektywizowania warunków, w których możliwe jest zastosowanie tego przepisu. Oznacza to, że ocena taka powinna być dokonana przez właściwy terenowy

Jeżeli organ administracji państwowej wydał akt normatywny o charakterze wykonawczym, znajdujący oparcie w upoważnieniu ustawowym, to fakt niepowołania tego upoważnienia w podstawie prawnej aktu wykonawczego nie pozbawia de lege lata tego aktu mocy powszechnie obowiązującej. Akt taki może stanowić podstawę decyzji administracyjnej.

Dekret z dnia 8 czerwca 1955 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 25 poz. 151 ze zm./ nie określa formy, w jakiej organ administracji państwowej wyraża odmowę dokonania wpisu w akcie stanu cywilnego, jeżeli zostanie stwierdzone, że oświadczenie złożone do wpisu nie jest zgodne ze stanem faktycznym lub gdy treść żądania co do treści wpisu wykracza poza zakres danych, jakie dekret ten przewiduje

1. W myśl art. 35 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ reprezentantem Spółdzielni na zewnątrz - jest jej Zarząd. Administracja osiedla nie może reprezentować Spółdzielni w postępowaniu administracyjnym. 2. Reprezentowanie Zarządu Spółdzielni w postępowaniu administracyjnym, przez administrację Osiedla skutkuje nieważnością postępowania i jest przesłanką