Dla zastosowania art. 477(13) § 1 k.p.c. jako podstawy do umorzenia postępowania sądowego, wystarczające jest wydanie przez organ rentowy decyzji uwzględniającej żądanie ubezpieczonego w całości, bez konieczności zmiany czy uchylenia pierwotnie zaskarżonej decyzji.

Samowolne opuszczenie miejsca pracy przez skazanego, zatrudnionego poza terenem zakładu karnego w systemie bez konwojenta, nie stanowi czynności sprawczej przestępstwa określonego w art. 242 § 1 k.k., ponieważ nie jest to równoznaczne z faktycznym uwolnieniem się spod kontroli, które jest konieczne do wypełnienia znamion tego przestępstwa.

W przypadku braku jednoznacznych przepisów dotyczących sposobu obliczenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy funkcjonariuszy służb mundurowych, należy stosować analogię do przepisów Kodeksu pracy, preferując współczynnik 1/22 miesięcznego uposażenia w celu zapewnienia adekwatnego wynagrodzenia za niewykorzystany urlop. Ponadto, dorozumiane zrzeczenie się przez pozwanego zarzutu przedawnienia

Pracodawca ponosi ciężar dowodowy wykazania, że wypłacił pracownikowi należne wynagrodzenie, a dokonywane przez sądy kalkulacje wynagrodzeń muszą być wolne od błędów arytmetycznych i respektować wcześniejsze wyroki dotyczące tej samej kwestii wynagrodzeniowej.

Porozumienie zawarte pomiędzy inwestorem a związkami zawodowymi, nieoparte na ustawie, nie stanowi źródła prawa pracy, a prawo do odpraw pieniężnych wynikających z restrukturyzacji przysługuje wyłącznie na podstawie protokołów dodatkowych do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy.

Przekształcenie stosunku służbowego funkcjonariusza Służby Celnej w stosunek pracy na podstawie propozycji zatrudnienia w Krajowej Administracji Skarbowej stanowi zakończenie służby, co uzasadnia prawo do odprawy pieniężnej na podstawie analogicznie stosowanych przepisów o zwolnieniu ze służby.

Praca elektromontera nie zawsze będzie kwalifikowana jako praca w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla potrzeb prawa do emerytury pomostowej; decydujące jest umieszczenie danego rodzaju pracy w stosownych wykazach prac zawartych w załącznikach do ustawy o emeryturach pomostowych.

Wydanie wyroku nakazowego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia wymaga, by sąd wnikliwie sprawdził zasadność wniosku o ukaranie oraz zgodność zaproponowanej kary z prawem materialnym, a wydanie wyroku niewłaściwego pod względem wymiaru kary stanowi rażące naruszenie prawa.

Roszczenie informacyjne regulowane w art. 48 ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi (wcześniej art. 105 ust. 2 Prawa autorskiego) stanowi samodzielne roszczenie i nie wymaga od organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi wykazywania istnienia podstawy prawnej do dochodzenia opłat czy wynagrodzeń przy jego dochodzeniu, ani też jest niezależne od systemu finansowania

Odszkodowanie, o którym mowa w art. 471 k.p. nie jest powiązane z rzeczywistą szkodą pracownika i przysługuje niezależnie od jej wystąpienia. Odszkodowanie pełni rolę kompensacyjno-represyjną i jest to brane pod uwagę przy ustalaniu wysokości odszkodowania przez sąd, aby te funkcje zostały zrealizowane. Limitowane odszkodowanie z tytułu wadliwego rozwiązania stosunku pracy (art. 471 k.p. w związku

Brak pisemnego uzasadnienia wyroku przez sąd pierwszej instancji nie jest automatycznym powodem do jego uchylenia przez sąd odwoławczy, zgodnie z art. 455a k.p.k.; sąd ten ma możliwość skorzystania z instytucji uzupełnienia uzasadnienia wyroku przewidzianej w art. 449a k.p.k.

Sąd odwoławczy może orzec po raz pierwszy karę łączną w przypadku, gdy w pierwszej instancji został wydany wyrok łączny apelowany z powodu nieuwzględnienia wszystkich skazań lub nieprawidłowego zaliczenia okresów rzeczywistego pozbawienia wolności, a jego kognicja nie musi ograniczać się do przeprowadzenia postępowania na nowo, lecz może samoistnie uzupełnić postępowanie dowodowe i wydać orzeczenie

Przyjmując propozycję zatrudnienia na warunkach umowy o pracę, funkcjonariusz Służby Celno-Skarbowej zachowuje roszczenie o odszkodowanie w przypadku niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku służbowego, nawet jeżeli nie doszło do zastosowania ustawowych kryteriów przy składaniu propozycji zatrudnienia pracowniczego. Naruszenie przez pracodawcę procedur ustawowych określających warunki składania takiej