Zgodnie z art. 398(3) § 3 k.p.c., skarga kasacyjna nie może opierać się na zarzutach dotyczących ustalenia faktów lub oceny dowodów. Podważanie oceny dowodów i ustaleń faktycznych sądu II instancji, nawet pod pozorem błędnej wykładni lub niewłaściwego zastosowania przepisów prawa materialnego, jest sprzeczne z tym przepisem i stanowi podstawę do odrzucenia skargi kasacyjnej.

Zmiana warunków pracy pracownika, dokonana na podstawie jego zgody i podpisania dokumentu określającego nowy zakres obowiązków, stanowi porozumienie stron, a nie wypowiedzenie zmieniające i nie wymaga stosowania formalnej procedury wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy.

W ramach oceny, czy okres służby osoby w poprzednim ustroju stanowi służbę na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu art. 13b ust. 1 ustawy zaopatrzeniowej nie wystarczy uwzględnienie wyłącznie jednego czynnika, takiego jak indywidualne działania tej osoby albo sama natura pełnionej przez nią funkcji. Bezwzględna zawartość przepisów art. 13b ust. 1 oraz art. 15c ust. 1 pkt 1 tej ustawy wymaga uwzględnienia

Służba „na rzecz państwa totalitarnego” nie musi być tożsama ze służbą pełnioną w okresie istnienia tego państwa i w ramach istniejących w tym państwie organów i instytucji. Nie każde bowiem nawiązanie stosunku prawnego w ramach służby państwowej wiąże się automatycznie z zindywidualizowanym zaangażowaniem bezpośrednio ukierunkowanym na realizowanie charakterystycznych dla ustroju tego państwa jego

Rozwiązanie stosunku pracy w wyniku odmowy przez pracownika przyjęcia nowych warunków pracy lub płacy, proponowanych przez pracodawcę w ramach wypowiedzenia zmieniającego, może zostać uznane za rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, uprawniające do odprawy pieniężnej, o ile zmiana warunków prowadziłaby do poważnych zmian na niekorzyść pracownika.

Nieprawidłowa interpretacja przepisów prawa materialnego przez organ rentowy oraz niedopełnienie przez niego obowiązku ustalenia wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania decyzji świadczeniowej powoduje jego odpowiedzialność za wypłatę odsetek z tytułu opóźnienia, niezależnie od stopnia winy organu rentowego i bez konieczności wykazywania przez ubezpieczonego, że odnotował szkodę jako skutek tego

W systemie prawnym możliwa jest zmiana uprzednio ustalonych praw emerytalno-rentowych funkcjonariuszy służb mundurowych okresu PRL, w przypadku stwierdzenia, że ich praca była związana ze służbą na rzecz państwa totalitarnego, nawet jeśli miała charakter pomocniczy, techniczny i nie wiązała się bezpośrednio z działaniami represji politycznych.

Przy ocenie prawnej służby na rzecz totalitarnego państwa istotne jest uwzględnienie formacji, w której pełniona była służba, a także zajmowanego stanowiska, stopnia służbowego oraz przebiegu służby. Sam fakt służby w instytucjach i formacjach wymienionych w przepisach może stanowić wystarczającą podstawę do zakwalifikowania danej służby jako służby na rzecz totalitarnego państwa, nawet w przypadku

W sytuacji, gdy zawarta umowa o pracę nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w szczególności z brakiem podporządkowania służbowego i organizacyjnego, nie rodzi ona skutków w postaci obowiązku objęcia pracownika ubezpieczeniem społecznym.

W przypadku odwołania od decyzji organu rentowego w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, nieprawidłowe umocowanie osoby reprezentującej odwołującą się spółkę nie może automatycznie prowadzić do odrzucenia odwołania na podstawie art. 199 § 1 k.p.c. Sąd ma obowiązek rozważenia wszystkich okoliczności sprawy, w tym możliwości usunięcia braków formalnych odwołania, zanim zdecyduje o zakończeniu

1. W przypadku umów kredytowych indeksowanych do CHF, klauzule umożliwiające bankom swobodne ustalanie kursów walut są abuzywne i rażąco naruszają interesy konsumentów. 2. Prawomocny wyrok zasądzający roszczenie nie zamyka drogi do postępowania kasacyjnego, nawet pomimo ogłoszenia upadłości dłużnika. 3. Po usunięciu abuzywnych klauzul z umowy, ta powinna nadal obowiązywać, o ile jest to prawnie możliwe

Osoba prowadząca działalność gospodarczą, która w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonuje jedynie sporadyczne, formalne czynności niebędące istotą jej działalności zarobkowej, nie traci prawa do zasiłku chorobowego.

W przypadku zbiegu prawa do emerytury wojskowej i emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przez osobę, która pozostawała w zawodowej służbie wojskowej przed 1 stycznia 1999 roku, konieczne jest dokonanie wyboru między tymi świadczeniami, zgodnie z art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej, nawet jeśli emerytura wojskowa została obliczona wyłącznie na podstawie okresów służby wojskowej.

Przyjęcie przez funkcjonariusza propozycji zatrudnienia na podstawie stosunku pracy prowadzi do ustania administracyjnoprawnego stosunku służbowego funkcjonariusza służby celno-skarbowej, które wymaga oceny i ewentualnego rozstrzygnięcia przez właściwe organy administracji publicznej lub sądy administracyjne, a w przypadku stwierdzenia przez nie niewłaściwości - przez sąd powszechny.

Ubezpieczony, który przed przystąpieniem do ubezpieczeń społecznych został uznany za częściowo niezdolnego do pracy, ma prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli w okresie podlegania ubezpieczeniom nastąpiło istotne pogorszenie stanu zdrowia w ramach tego samego stopnia niezdolności, powodujące samodzielnie utratę zdolności do pracy zgodnej z poziomem kwalifikacji.

Przyznanie prawa do renty rodzinnej rozwiedzionemu małżonkowi jest możliwe jedynie wówczas, gdy w dniu śmierci drugiego małżonka posiadał on formalnie ustalone przez wyrok sądowy lub ugodę sądową prawo do alimentów, przy czym dobrowolne wsparcie finansowe i wspólne gospodarstwo domowe po rozwodzie nie mogą zastąpić formalnie ustalonego prawa do alimentów.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nawet jeżeli posiada większość udziałów i de facto samodzielnie decyduje o sprawach spółki, nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu jako jedyny lub niemal jedyny wspólnik na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, gdyż nie jest to zgodne z definicją spółki jednoosobowej określoną w art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h. Ubezpieczone