Orzeczenia
Gdyby członkowie zarządu otrzymywali wynagrodzenie za pracę w zarządzie na podstawie umów zlecenia, to z tego względu także w zakresie pracy w zarządzie należałoby ich traktować jak pracowników w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Tytułem do podlegania ubezpieczeniom społecznym przez członka zarządu spółki akcyjnej, który zawarł z tą spółką umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania w ramach prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej, jest umowa o świadczenie usług.
W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania jest określony treścią decyzji organu rentowego, od której odwołanie wszczyna postępowanie przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych.
Pracodawca nie może zwolnić podwładnego, który jest odpowiedzialny za informowanie kontrahenta o wszelkiego rodzaju nieprawidłowościach przy realizacji zamówienia i zgłasza takie zastrzeżenia.
Przepis art. 49 pkt 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa był i jest więc regulacją szczególną do art. 36 tej ustawy.
Sprawa, w której wniesiono do sądu pracy odwołanie od oceny okresowej członka korpusu służby cywilnej (art. 83 ust. 5 ustawy o służbie cywilnej), jest sprawą o prawa niemajątkowe.
Potencjalne pobieranie wyłącznie bezpośrednich płatności obszarowych z odłogu lub ugoru całego gospodarstwa rolnego nie stanowi prowadzenia działalności rolniczej, która wymaga produkcji, hodowli, upraw rolnych lub utrzymywania gruntów rolnych w dobrej kulturze rolnej zgodnej z ochroną środowiska, a przeto nieprowadzenie tego typu wymaganej działalności rolniczej nie uzasadnia objęcia pobierających
"Zapomnienie" jest okolicznością pozostającą w sferze psychiki osoby, która o czymś zapomniała. Nie ma więc charakteru obiektywnego i zewnętrznego w stosunku do tej osoby, wobec czego nie można go także uznać za zdarzenie losowe, o którym mowa w art. 5a ust. 7 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Brak indywidualnego pouczenia ubezpieczonego przez organ rentowy o wynikającym z art. 5a ust. 3
Pracodawca może zwolnić dyscyplinarnie pracownicę, która po urlopie wychowawczym nie stawiła się do pracy, gdyż zaproponowano jej inne stanowisko niż to, które wcześniej zajmowała.
Udzielenie żądanych informacji przez przedsiębiorcę dopiero w odpowiedzi na kolejne wezwanie Prezesa UOKiK rzutuje na ocenę proporcjonalności kary pieniężnej nałożonej na podstawie art. 106 ust 2 pkt 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.
Nieokreślenie terminu wykonania polecenia służbowego nie zawsze zwalnia pracownika z zarzutu uchylania się od wykonywania obowiązków.
Obowiązek niezwłocznego zgłoszenia przez pracownika przywróconego prawomocnym wyrokiem sądowym do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy ma przede wszystkim znacznie prawne, a nie faktyczne, co oznacza, że nie zawsze wymagane jest faktyczne podjęcie pracy po prawomocnym przywróceniu do pracy. Przeszkodą w faktycznym podjęciu pracy może być na przykład potwierdzona okresowa niezdolność przywróconego
1. Użyte w art. 55 § 11 k.p., określenie "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków" należy rozumieć jako bezprawne (sprzeczne z obowiązującymi przepisami bądź zasadami współżycia społecznego) działania lub zaniechania pracodawcy z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa, polegające na niedopełnieniu podstawowych obowiązków objętych treścią stosunku pracy i niosące zagrożenia dla istotnych interesów
Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego, po uwzględnieniu całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy i dlatego uwzględnienie nadzwyczajnego środka zaskarżenia, jakim jest skarga kasacyjna może nastąpić tylko w przypadku szczególnie rażącego i oczywistego naruszenia art. 8 k.p.
Pracownikowi, któremu przysługuje ochrona zatrudnienia przed wypowiedzeniem stosunku pracy na podstawie art. 15 ustawy z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji, w przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia i podjęcia przez niego pracy w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie przewidziane w art. 57 § 1 k.p.
1. Skutki ekonomiczne nieuzyskania przez pracodawcę kalkulowanych korzyści z realizacji kontraktu na wykonanie zagranicznych prac budowlanych obciążają pracodawcę i nie mogą być przerzucane na pracowników. Pracownik nie ponosi bowiem ryzyka związanego z działalnością zakładu (art. 117 § 2 k.p.), gdyż ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej obciąża pracodawcę. Stąd też, uznanie przez inwestora
Sędziowie nie mogą domagać się wyższej stawki zaszeregowania tylko dlatego, że przed wejściem w życie reformy płacowej mieli już odpowiedni staż pracy w danym sądzie.
1. Utrata zaufania do pracownika może wprawdzie stanowić przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę, jednakże wówczas, gdy znajduje oparcie w przesłankach natury obiektywnej oraz racjonalnej i nie jest wynikiem arbitralnych ocen lub subiektywnych uprzedzeń. Dotyczy to również pracownika zajmującego kierownicze stanowisko, nawet przy założeniu bardziej rygorystycznych kryteriów oceny takiego
1. Zakaz rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności (art. 53 § 3 k.p.) nie ma zastosowania, jeżeli pracownik jest nadal niezdolny do pracy wskutek choroby powodującej tę niezdolność. 2. Pracodawca nie ma obowiązku skierowania pracownika na badanie w celu uzyskania orzeczenia lekarskiego stwierdzającego zdolność do pracy
Skoro nieusprawiedliwienie w terminie nieobecności w pracy i opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia stanowią odmienne rodzajowo naruszenia obowiązków pracowniczych, to przyjmuje się, że pracownikowi, który usprawiedliwił nieobecność w pracy z opóźnieniem nie można zasadnie zarzucić opuszczenia pracy bez usprawiedliwienia. Jeśli więc pracodawca wskazuje jako przyczynę uzasadniającą rozwiązanie z pracownikiem
Przez pracę na danym stanowisku prokuratorskim lub równorzędnym poprzednio zajmowanym albo innym, odpowiednio równorzędnym, należy rozumieć pracę wykonywaną na stanowisku zajmowanym zgodnie z uzyskanym powołaniem. Do prokuratorów jako pracowników ma wprawdzie zastosowanie zasada równego traktowania w zatrudnieniu, w tym art. 183c k.p. formułujący zasadę jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę.
1. Zgodnie z hipotezą normy art. 265 § 1 k.p muszą zaistnieć szczególne okoliczności, które spowodowały opóźnienie w wytoczeniu powództwa oraz związek przyczynowy pomiędzy tymi okolicznościami a niedochowaniem terminu do wystąpienia strony na drogę sądową. Im większe opóźnienie, tym bardziej ważkie muszą być przyczyny je usprawiedliwiające. 2. Niedochowanie bowiem przez pracownika terminu do zaskarżenia