W art. 83a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie chodzi o okoliczności nowe, na które wnioskodawca nie mógł się powołać w toku postępowania. W związku z tym można dopuścić powołanie się przez ubezpieczonego lub inną osobę, której praw dotyczy decyzja na dowody lub okoliczności, które były jej znane, a których organ rentowy nie uwzględnił wydając decyzję.

Wszczęcie przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej na podstawie art. 210 ust. 1 w związku z art. 209 ust. 1 pkt 18 Prawa telekomunikacyjnego postępowania w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie obowiązku, o którym mowa w art. 77 Prawa telekomunikacyjnego, w sytuacji gdy wcześniej wszczął - w odniesieniu do tego samego zdarzenia i tego samego przedsiębiorcy - postępowanie kontrolne

Z treści przepisu art. 83a ust. 1 wynika jednoznacznie, że przesłanką ponownego ustalenia zobowiązania mogą być jedynie nowe dowody lub okoliczności przedłożone lub ujawnione Zakładowi. Oznacza to, że wnioskodawca domagający się ponownego ustalenia zobowiązania jest obowiązany przedłożyć organowi rentowemu nowe dowody lub ujawnić organowi rentowemu okoliczności, które istniały przed dniem wydania decyzji

Wspólnicy spółki komandytowej nie są przedsiębiorcami, a więc zawiesić działalność gospodarczą [art. 14a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej] może jedynie spółka. Zawieszenie działalności przez spółkę wywołuje jednakże skutek także wobec wszystkich jej wspólników w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym. W okresie zawieszenia działalności przez spółkę jej wspólników nie można bowiem

Na ocenę, czy pracownik przepracował wymagany umową [z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe] czas po zakończeniu szkolenia opłaconego przez pracodawcę musi rzutować nie tylko fakt zawieszenia stosunku pracy z uwagi na korzystanie z urlopu bezpłatnego, ale także fakt wykonywania zatrudnienia cywilnoprawnego na rzecz pracodawcy i to zatrudnienia wykorzystującego dotychczasowe, pracownicze kwalifikacje

1. Wypłaty finansowane z napiwków doliczanych do rachunku regulowanego kartą płatni czą, wypłacane kelnerowi (pracownikowi) przez pracodawcę, na którego konto wpływają, z zachowaniem zasady, że kelner otrzymuje kwoty równoważne napiwkom zapłaconym kartą w jego rewirze, powinny być wliczane do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt

Z wzajemnych relacji art. 57 § 1 i art. 57 § 2a ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych wynika, że - wbrew dosłownej treści tego pierwszego przepisu (każdy, kto spełnia warunki do objęcia stanowiska sędziego sądu powszechnego,[...] może zgłosić swoją kandydaturę na jedno wolne stanowisko sędziowskie) - nie wszystkie ustawowe warunki do objęcia stanowiska sędziego muszą być spełnione w dacie zgłoszenia

Wprawdzie przyjmuje się, że nie ma zakazu stawiania zarzutu przedawnienia roszczeń majątkowych także w postępowaniu apelacyjnym, ale równocześnie istotne jest to, że w sprawach o roszczenia ze stosunku pracy sąd pracy nie uwzględnia z urzędu upływu terminu przedawnienia.

1. Zmiana oznaczenia strony na podstawie art. 350 k.p.c. jest możliwa wtedy, gdy w sentencji orzeczenia sąd oznaczył stronę niezgodnie z zebranym w sprawie materiałem. 2. Placówka naukowa Polskiej Akademii Nauk, zatrudniająca pracowników, jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p., a tym samym ma zdolność sądową i procesową na podstawie art. 460 § 1 k.p.c.

Niezasadny jest pogląd, iż pracownik powinien wykazać jedynie, że nastąpiło zróżnicowanie sytuacji pracowników, a pracodawca powinien udowodnić, że kierował się obiektywnymi przesłankami. Pracownik powinien wskazać fakty uprawdopodobniające zarzut nierównego traktowania w zatrudnieniu, a wówczas na pracodawcę przechodzi ciężar dowodu, że kierował się obiektywnymi powodami (art. 183b § 1 k.p.)

Bezskuteczność egzekucji - jako przesłanka odpowiedzialności na podstawie art. 116 Ordynacji podatkowej - występuje nie tylko w sytuacji umorzenia postępowania egzekucyjnego, ale również w razie umorzenia postępowania upadłościowego, a także odmowy jego wszczęcia.

Podjęcie się przez pracownika podróży w celu wykonania określonej pracy na podstawie porozumienia zawartego z pracodawcą nie jest podróżą służbową w rozumieniu art. 775 § 1 k.p., chyba że pracownik w ramach podjętej podróży wykonuje na polecenie pracodawcy zadanie służbowe. W takim przypadku podróż służbowa obejmuje okres od rozpoczęcia do zakończenia wykonania tego zadania, o ile nic innego nie wynika

Ustawa o emeryturach i rentach nie zmodyfikowała sposobu waloryzacji wojskowych świadczeń emerytalno-rentowych z mocą wsteczną, ale na przyszłość, a sam mechanizm (metoda) podwyższania ustalonych już świadczeń nie jest równoznaczny z prawem do waloryzacji i nie jest jego istotą. Zmiana metody podwyższania świadczenia w przyszłości nie pozbawiła wnioskodawcy prawa do jego waloryzacji, a w konsekwencji

Rozstrzygając o prawidłowości decyzji organu rentowego sądy ubezpieczeń społecznych nie tylko są uprawnione, ale mają obowiązek zweryfikowania wszystkich przesłanek warunkujących prawo do świadczenia i nie ma żadnego uzasadnienia do ograniczania sądowego postępowania odwoławczego wyłącznie do zweryfikowania podstaw prawnych wskazanych w zaskarżonej decyzji.

Osobą uprawnioną do emerytury w rozumieniu art. 18 ust. 7 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa jest osoba, która spełnia wszystkie przesłanki nabycia prawa do tego świadczenia i której prawo do emerytury zostało ustalone decyzją organu rentowego, nawet jeśli prawo to uległo zawieszeniu z powodu kontynuowania zatrudnienia u dotychczasowego pracodawcy

Ustne oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę mimo, iż narusza przepis art. 30 § 3 k.p. o formie pisemnej wypowiedzenia, jest skuteczne. Stanowi jednak podstawę, zgodnie z art. 50 § 3 k.p., dochodzenia przed Sądem pracy żądania przewidzianego w wypadku naruszenia przepisów a wypowiadaniu umów o pracę.

Do członków korpusu służby cywilnej nie będących urzędnikami służby cywilnej stosuje się przepisy Kodeksu pracy dotyczące rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Podstawą ubezpieczenia społecznego jest rzeczywiste zatrudnienie, a nie sama umowa o pracę (art. 22 k.p., art. 6 ust. 1 pkt 1 i art. 13 pkt 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych). Umowa o pracę nie jest czynnością wyłącznie kauzalną, gdyż w zatrudnieniu pracowniczym chodzi o wykonywanie pracy. Brak pracy podważa umowę o pracę. Innymi słowy jej formalna strona, nawet

1. Niedopuszczalne jest przywrócenie do pracy bez wniosku pracownika, albowiem takie rozstrzygnięcie naruszałoby wyrażoną w art. 11 k.p. zasadę wolności pracy. Przepis art. 45 § 2 k.p. należy interpretować ściśle. 2. Dokonanie oceny możliwości i celowości uwzględnienia żądania pozwu w zakresie restytucji stosunku pracy nie może odbywać się bez zgłoszenia przez pracodawcę stosownego zarzutu. W świetle

Podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu pobierania zasiłku dla bezrobotnych będącego warunkiem przyznania świadczenia przedemerytalnego jest pochodną pracowniczego ubezpieczenia społecznego, wobec czego nie można go kwalifikować jako odrębnego, niezależnego od statusu pracownika tytułu do podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 in fine ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych należy interpretować ściśle. Jeżeli zatem emeryt wojskowy legitymuje się wyłącznie okresem służby wojskowej wystarczającym do emerytury wojskowej (co najmniej 15 lat), czyli obliczonej bez uwzględnienia okresów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 - 3, 5 i 7 - 10 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu

Pracodawca ponosi odpowiedzialność za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego (art. 415 k.c.) tylko wtedy, gdy jego działanie polegało na zamierzonym naruszeniu przepisów o rozwiązaniu umowy o pracę w tym trybie.

Określenie wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca pozostawił osobom prowadzącym pozarolniczą działalność, stanowiąc w art. 18 ust. 8 ustawy systemowej, że podstawą tą jest zadeklarowana kwota, z zastrzeżeniem jej dolnej granicy w wysokości 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale (w brzmieniu obowiązującym przed 27 grudnia 2008 r.). W konsekwencji

Urlopu szkoleniowego z art. 34 ustawy o radcach prawnych „udziela” pracodawca, a więc o terminie rozpoczęcia tego urlopu nie może samodzielnie decydować pracownik. Termin ten nie wynika również z przepisu prawa.