Orzeczenia
Trudno jest w sytuacji, gdy powódka zajmuje mieszkanie rotacyjne od wielu lat, wyremontowała je, spłaciła ciążące na nim zadłużenie kredytowe, wniosła stosowany wkład i niewątpliwe jest, że służy jej roszczenie o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego o zbliżonej kategorii [art. 10 ust 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych], znaleźć racjonalne powody, które uzasadniałyby
Początkiem biegu terminu przedawnienia roszczenia o ustanowienie spółdzielczego prawa do lokalu [art. 35 prawa lokalowego] jest złożenie wniosku wszczynającego właściwe postępowanie.
Korzystanie z pomocy obrońcy, nie oznacza, iżby można uznać tę formy obrony za zrealizowaną poprzez sam akt zaangażowania lub wyznaczenia obrońcy. O ile wykonywanie obowiązków obrońcy z wyboru w toku procesu podlega kontroli oskarżonego, który jest w stanie samodzielnie podejmować decyzje o zakresie i sposobie obrony, a także o zmianie obrońcy, w odniesieniu do wykonywania obrony przez obrońcę z urzędu
(Ani) art. 569 § 2 k.p.k. ani inne przepisy Rozdziału 60 Kodeksu postępowania karnego nie uzależniają właściwości rzeczowej sądu do wydania wyroku łącznego od spełnienia materialnych przesłanej realnego zbiegu przestępstw, określonych w art. 85 k.k. Stwierdzenie braku wystąpienia tych przesłanek i umorzenie w tym zakresie postępowania o wydanie wyroku łącznego na podstawie art. 572 k.p.k., jest przecież
1. Pojęcie „naruszonego uprawnienia” [art. 43 ust. 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych] powinno być odnoszone przede wszystkim do interesów prawnych skarżącego o charakterze ekonomicznym i socjalnym, nie zaś do tych sytuacji, gdy przepis prawa wprost nakazuje przyjęcie pewnych rozwiązań w uchwale określającej przedmiot odrębnej własności lokali i stan nieruchomości wspólnej. W oparciu o przesłankę
Sam w sobie fakt odnalezienia w pokoju zajmowanym przez skazanego pudełka zawierającego naboje gazowe, nie wskazuje na świadomość skazanego co do posiadania amunicji.
Wnioski sformułowane w środku odwoławczym same w sobie nie określają granic środka (chociaż w razie niejasnego zredagowania skargi mają w tym względzie znaczenie, gdy na ich podstawie można ustalić m.in. zakres zaskarżenia), zatem nie limitują orzekania sądu odwoławczego i nie wiążą sądu w tym sensie, że ograniczają możliwości jego orzekania jedynie do sposobów podanych w tych wnioskach.
Przyjęcie w ponownym postępowaniu za podstawę odpowiedzialności oskarżonego zasady przewidzianej w art. 11 k.k., pozwoli na wyrażenie w ponownym opisie czynu wszystkich jego elementów, a więc całej kryminalnej zawartości popełnionego przez oskarżonego przestępstwa i wymierzenie kary na podstawie przepisu przewidującego najsurowszą sankcję.
Skoro zaskarżonym wyrokiem połączono karę pozbawienia wolności orzeczoną za przestępstwo, z karą aresztu orzeczoną za popełnienie wykroczenia, a więc kary nie podlegające łączeniu - to tym samym doszło do wydania zaskarżonego wyroku łącznego z rażącym naruszeniem art. 85 k.k.
Nowe przepisy aktualnie umożliwiające okresowe zawieszanie prowadzenia pozarolniczej dzialalności gospodarczej nie dają możliwości prawnych ani nie umożliwiają zweryfikowania prawomocnie ustalonego tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu w spornych okresach według regulacji poprzednio obowiązującego stanu prawnego, co w ustalonym stanie sprawy, a zwłaszcza przesądzenia, że skarżąca
Umowę przekazania gospodarstwa rolnego następcy można traktować jak darowiznę w rozumieniu art. 33 pkt 2 k.r.o.
Zarzut naruszenia art. 328 § 2 w związku z art. 391 k.p.c., przy jednoczesnym braku zarzutów naruszenia innych przepisów prawa materialnego i procesowego oznacza, ze skarżący nie ma zastrzeżeń do prawidłowości wyroku pod względem jego zgodności z przepisami prawa materialnego i procesowego, a jedynie skarży się na niedostatki jego uzasadnienia. Jest oczywiste, że w takiej sytuacji nawet uznanie przez
Wynikający z art. 113 § 1 k.p. termin zatarcia ukarania karą porządkową może stanowić per analogiam wyznacznik utraty możliwości powołania się przez pracodawcę w wypowiedzeniu na zdarzenie, które miało miejsce przeszło rok przed dokonanym wypowiedzeniem.
1. Sformułowanie „treści pornograficzne związane z prezentowaniem przemocy” użyte w art. 202 § 3 k.k., obejmuje swoim zakresem także przedstawianie odegranych przez aktorów scen przemocy powiązanych z treściami o jakich mowa w powołanym wyżej przepisie, jak też tego rodzaju sceny wytworzone za pomocą różnych innych technik wizualizacji. 2. Znamię „treści pornograficzne” użyte w dyspozycji art. 202
Zniżka ceny o 15% nie musi wskazywać na świadomość pochodzenia nabywanego towaru z przestępstwa, skoro stosowanie podobnych upustów nie wydaje się być niczym nadzwyczajnym, tak handlu detalicznym, jak i obrocie gospodarczym. Tym bardziej, gdy przedmiotem sprzedaży jest towar o częściowo obniżonej wartości.
Przepis art. 415 § 5 zd. 2 k.p.k. w sposób całkiem jasny, a zarazem jednoznacznie kategoryczny wyklucza dopuszczalność rozstrzygania w różnych postępowaniach o tej samej szkodzie. Jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono, to nie jest możliwe orzekanie o obowiązku naprawienia szkody i to niezależnie od tego
1. Pobranie przez powoda w 1991 r. odprawy rentowej w związku z przejściem na rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy (art. 921 § 2 k.p.) nie stanowi przeszkody do zasądzenia na jego rzecz odszkodowania obejmującego swoiste wyrównanie tej odprawy do kwoty, jaką otrzymałby, gdyby nie uległ wypadkowi w 1986 r. i nie przeszedł w 1990 r. na rentę z tytułu niezdolności do pracy, lecz pracował w
W przypadku rozbieżności między podstawą wymiaru składki a wysokością wynagrodzenia, również wpisaną na druku ZUS RNA, organ rentowy winien poprzestać na zaliczkowym wypłaceniu kwoty niższej i poprowadzić postępowanie administracyjne w celu wyjaśnienia istniejących sprzeczności. A zatem pobranie nienależnych świadczeń emerytalnych przez Luizę S. spowodowane było nie tylko błędem pracodawcy, ale przede
Gdy przestępstwa, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, skazany popełnił w stanie ograniczonej w znacznym stopniu poczytalności, to na sądzie orzekającym ciąży obowiązek wyznaczenia dla skazanego, nie mającego obrońcy z wyboru, obrońcy z urzędu. Do postępowania o wydanie wyroku łącznego stosuje się bowiem odpowiednio przepisy o postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji (art. 574
Sąd odwoławczy, który zmieniając zaskarżone orzeczenie, odmiennie rozstrzyga co do istoty, obowiązany jest poddać, mieszczącej się w granicach art. 7 k.p.k., ocenie wszystkie istotne dowody i wskazać, zgodnie z wymogami określonymi w art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., dlaczego w szczególności nie uznał dowodów przeciwnych, zwłaszcza gdy ich wymowa jest jednoznacznie niekorzystna dla oskarżonego. Oceny osadzonej
Stwierdzenie w ramach kontroli kasacyjnej w dającej się wyodrębnić części wyroku skazującego wydanego w trybie art. 387 k.p.k. obrazy prawa materialnego, wywołuje co do zasady potrzebę uchylenia tego wyroku w całości.
Wyrokiem Sądu Rejonowego w M. z dnia 16 czerwca 2010 r., wbrew wyrażonej w art. 14 § 1 k.k. zasadzie skargowości, przypisano Jarosławowi B. czyn, który nie był objęty oskarżeniem. W tej sytuacji Sąd Najwyższy był zobligowany do uchylenia zaskarżonego wyroku i to niezależnie od wpływu przedmiotowego uchybienia na jego treść. Uchylając wspomniany wyrok, Sąd Najwyższy był zobligowany, na podstawie art
Fakt, iż pokrzywdzony spotkawszy K. P. już po zbadaniu go przez lekarza i po złożeniu zeznań, w których mówił o wykręcaniu mu ręki i wyrywaniu torebki z pieniędzmi, mógł być zdenerwowany zaistniałą sytuacją i dostrzegał możliwość odpowiedzialności karnej oskarżonych, ale nie uprawnia to wywodu, że mógł on dążyć do pomówienia ich, w założeniu nieprawdziwego, o popełnienie przestępstwa i szukał pretekstu
Przepis art. 67 § 3 k.k. pozwala w wypadku warunkowego umorzenia postępowania na orzeczenie obowiązku świadczenia pieniężnego z art. 39 pkt 7 k.p.k. Świadczenie takie zgodnie z art. 49 § 1 k.k. może być orzeczone na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, wpisanej do wykazu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości. Podstawowym zadaniem lub celem statutowym jednego