Z tym samym pracodawcą, w zakresie wykonywania pracy tego samego rodzaju, pracownik może pozostawać tylko w jednym stosunku pracy.

Nie stanowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych w rozumieniu art. 52 KP w związku z art. 11 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 121, poz. 591) wyniesienie do domu przez główną księgową, za zgodą dyrektora, dokumentów księgowych pracodawcy potrzebnych do sporządzenia bilansu.

I. Analogicznie do sytuacji, kiedy ustawa zawiera tzw. delegację ustawową do wydania aktu wykonawczego, trzeba traktować sytuację, kiedy ustawa w oznaczonej materii odsyła do postanowień statutu, a w konsekwencji postanowienia te należy uważać za źródła prawa materialnego (art. 3931 pkt 1 kpc). II. Nie jest niedopuszczalne pozbawienie członkostwa w spółdzielni mieszkaniowej członka, któremu przysługuje

Wyrażanie przez pracownika wybranego na zebranie delegatów oceny działalności przedsiębiorstwa państwowego i jego dyrektora, wynikające z kompetencji przewidzianych wprost w ustawie, nie może być utożsamiane z wykonaniem obowiązków pracowniczych i tym samym poczytane za ich naruszenie, chociażby zawierało elementy krytyki pod adresem dyrektora.

Pracodawca nie może dyskryminować lekarzy w zakresie przydzielania im dyżurów.

1. Upływ trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania skutkuje wygaśnięcie stosunku pracy z powołania (art. 66 § 1 w zw. z art. 69 KP) 2. Okres trzech miesięcy trwania tymczasowego aresztu w rozumieniu art. 66 § 1 KP należy liczyć od dnia zatrzymania (art. 224 KPK).

Pobicie pracownika w czasie pracy uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy sprawcy tego czynu (art. 52 § 1 pkt 1 KP).

Osoby pozostające ze stroną w stałym stosunku zlecenia oraz sprawujące zarząd majątku lub interesów strony nie mogą – począwszy od dnia 1 lipca 1996 r. – występować jako pełnomocnicy procesowi tych stron, choćby zostały umocowane przed tą datą.

W sprawie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika jego podstawowych obowiązków polegających na spowodowaniu szkody w mieniu pracodawcy, obowiązek udowodnienia zawinionego (w postaci co najmniej ciężkiego niedbalstwa) zachowania lub braku działania pracownika spoczywa na pracodawcy.