Sformułowania, np. "spreparowany wniosek", "urąga (...) poczuciu zdrowego rozsądku", wykraczają poza zakres wymagany do uzasadnienia faktycznego decyzji, o którym mowa w art. 107 par. 3 Kpa.

Zdaniem Sądu odpowiednie stosowanie ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne /Dz.U. nr 32 poz. 172 ze zm./, do stosunków służbowych, o których mowa w art. 12, oznacza, iż zamiast oświadczenia woli przewidzianego w art. 2 tego aktu w sprawie wydawane są decyzje administracyjne

Tak przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jak i orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego nie wykluczają możliwości stwierdzenia nieważności części decyzji administracyjnej. Jednakże taka sytuacja może występować wówczas gdy w jednej decyzji organ rozstrzyga o, kilku sprawach, które mogły być przedmiotem dwóch lub więcej decyzji lub gdy stwierdzenie nieważności dotyczy tylko niektórych

W kwestii dokumentowania wydatków w orzecznictwie sądowym ukształtowały się dwa poglądy. Pierwszy - przyjmuje generalnie zasadę, że przepisów o rachunkowości nie należy stosować wprost do rozstrzygnięcia kwestii podatków, a zakres obowiązku podatkowego może być określony tylko ustawami podatkowymi. Prowadzi to do przyjęcia, iż poniesienie wydatku może być praktycznie rzecz biorąc udowodnione każdym

Przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, objętego dekretem z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, pięcioletni okres od nabycia, w którym dochód ze sprzedaży jest obciążony 10 procent podatkiem, liczy się od uzyskania tego prawa, a nie od nabycia własności nieruchomości.

1. Wybudowanie obiektów na podstawie nieważnej decyzji - nie stanowi powstania nieodwracalnych skutków prawnych w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa. 2. Nieodwracalność skutków prawnych z art. 156 par. 2 Kpa należy rozpatrywać nie w sferze faktów a wyłącznie w płaszczyźnie obowiązującego prawa i środków prawnych jakimi posługuje się w swej działalności organ administracji.

Organ ten wydając uznaniowe rozstrzygnięcie, na podstawie art. 67 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, dokonał analizy obu przesłanek, o których mowa w tym przepisie i dopiero, po wyjaśnieniu tej kwestii, skorzystał z uznania administracyjnego.

Każda umowa renty zawarta zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego jest w świetle art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ ciężarem o trwałym charakterze. Izba skarbowa ponownie prowadząc postępowanie w sprawie określenia podatnikowi zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych, powinna zbadać, czy umowa renty

1. Treść przepisu art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przesądza o tym, że każda decyzja dotycząca weryfikacji zeznania rocznego podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych jest decyzją deklaratoryjną, i to nawet w sytuacji kiedy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych używano terminu "ustali".

Organy podatkowe zasadnie nie uznały za koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z emisją obligacji, z których środki przeznaczono na umorzenie udziałów własnych emitenta a to oznacza, iż dochody z emisji obligacji nie byty przekazane na prowadzenie działalności gospodarczej, a służyły dokonaniu zmian w kapitale spółki. Przy takim działaniu nie może być mowy o sensie gospodarczym poczynań Spółki

Małżeństwo prowadzące wspólnie działalność gospodarczą jednak nie w formie spółki cywilnej nie może być traktowane jako jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników /Dz.U. nr 142 poz. 702 ze zm./ lub art. 5 w związku z art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. ustawy o podatku od towarów

Wydanie decyzji na podstawie zdecydowanie niepełnych i wewnętrznie sprzecznych ustaleń faktycznych oraz przepisów, których powołanie budzi wątpliwości /m.in. ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny - Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm. i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia czasowego zakazu przywozu niektórych pojazdów samochodowych, nadwozi i podwozi do tych

Stanowisku organu wyższego stopnia, wydawanemu w trybie art. 37 Kpa, należy nadać formę postanowienia.

Organy podatkowe miały prawo uznać, że faktycznym celem zawarcia umowy pożyczki było uchylanie się od obciążeń podatkowych. Skarżąca spółka, spłacając odsetki w wysokości prawie odpowiadającej wartości zaciągniętego zobowiązania, pozbawiła się możliwości korzystania z pożyczki i nie wykazała związku wydatku z przychodem.

Stwierdzenie nieważności decyzji może mieć miejsce tylko w sytuacjach wyjątkowych, gdy naruszenie prawa powoduje skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia wymagań praworządności. Rażące naruszenie prawa winno być oceniane tak z punktu widzenia konsekwencji prawnych, jak również całokształtu okoliczności danej sprawy.

Postępowanie administracyjne w sprawach tzw. składaków charakteryzuje się koniecznością uczestnictwa w nim tych osób, które sprowadziły samochód w stanie rozmontowanym, zgłaszając przywóz części. Dlatego prawidłowo przeprowadzone postępowanie musi sobą obejmować tych wszystkich, którzy współuczestniczyli w sprowadzeniu jednego przedmiotu obrotu celnego. Dlatego też zaskarżona decyzja musiała być uchylona

Numery identyfikacyjne przyznawane na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nigdy nie były przypisywane konkretnej działalności gospodarczej lecz określonemu podatnikowi. W myśl zaś zasady wynikającej z ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników /Dz.U. nr 142

Komornik sądu rejonowego nie może mieć dwóch numerów identyfikacji podatkowej /NIP/ jako osoba fizyczna i jako reprezentant sądu. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników /Dz.U. nr 142 poz. 702 ze zm./ zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednorazowo bez względu na rodzaj i liczbę opłaconych podatków, formę

Art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ nie uzależnia potwierdzenia przez prezesa sądu okręgowego okresu przebywania w więzieniach lub innych miejscach odosobnienia na terytorium Polski na mocy skazania w latach 1944-1956, na podstawie przepisów wydanych

1. Przez "wydatki poniesione na te cele", o których mowa w art. 27a ust. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ należy rozumieć "podstawę określenia przysługującej kwoty odliczeń od podatku", o której mowa w ust. 2 tego artykułu. 2. Pomniejszenie kwoty przysługujących odliczeń o 10 procent wydatków nie dotyczy tej ich części

1. Zgodnie z delegacją ustawową wynikającą z art. 60 pkt 8b ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ oraz przepisem art. 33 ust. 2 i 3 tej ustawy, organem upoważnionym do ustalenia reguł postępowania konkursowego jest niewątpliwie Krajowa Rada Radców Prawnych, przy czym brak jest w zakresie tego upoważnienia ustawowego do przyznania sobie przez Rady Okręgowe Izb

Zgodnie z art. 218 par. 1 Kpa organ administracji państwowej obowiązany jest wydać zaświadczenie, gdy chodzi o potwierdzenie faktów albo stanu prawnego, wynikających z prowadzonej przez ten organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Powołany przepis ogranicza przypadki odmowy wydania zaświadczenia do sytuacji, w których do ustalenia jego treści konieczne są inne

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ dotyczy majątku związanego z wykonywaną działalnością, a nie majątku obejmującego środki trwałe. Odwoływanie się przez organy obu instancji do definicji środka trwałego nie było zatem zasadne. Skoro ustawodawca nie wyjaśnił bliżej co należy rozumieć pod pojęciem "majątek

Brak jest podstaw do podważenia decyzji Generalnego Inspektora Danych Osobowych nakazującej Spółdzielni Mieszkaniowej usunięcie z akt członkowskich danych osobowych opartych na nieistniejących uchwałach.