1. Gmina nie dysponuje ogólnym "władztwem podatkowym", które upoważniałoby ją do samodzielnego wprowadzania na swoim terenie podatków czy też opłat albo też do generalnego uchylania istniejących ustawowych obowiązków podatkowych. 2. Brak jest przesłanek prawnych, by rada gminy była uprawniona do ustanowienia opłaty administracyjnej od decyzji o zmianach warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Decyzja organu nie zawierająca uzasadnienia przyczyn odmowy zastosowania art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ rażąco narusza art. 107 Kpa.

Organy podatkowe, stosując rozwiązanie przewidziane w art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ winny mieć zawsze na względzie to, iż stanowi ono wyjątek od zasady, powinny zatem stosować te przepisy z ostrożnością, a postanowienia ustawy nie mogą być też w żadnym razie interpretowane rozszerzająco.

Użyty w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zwrot "właściwego organu" oznacza niewątpliwie polski organ kompetentny do wydania zezwolenia na urządzenie i prowadzenie działalności w zakresie gier losowych i zakładów wzajemnych.

Zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa organ odwoławczy może wydać decyzję kasacyjną przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia tylko wtedy, gdy organ I instancji przeprowadził postępowanie z rażącym naruszeniem norm prawa procesowego, a w szczególności nie przeprowadził w ogóle postępowania wyjaśniającego albo co prawda postępowanie takie przeprowadzono, ale w rażący sposób naruszono w nim przepisy procesowe

W celu ustalenia wielkości kosztów uzyskania przychodów z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego konieczne jest porównanie faktycznych wydatków ujętych w księgach rachunkowych z kwotą wynikającą z ewidencji przebiegu pojazdu. Jeżeli są one wyższe od sumy wynikającej z ewidencji, to nadwyżka nie podlega uwzględnieniu jako koszt przychodów. Jeżeli faktyczne

Zawarcie w imieniu małoletniego dziecka umowy spółki cywilnej jest czynnością prawną przekraczającą zakres zwykłego zarządu w rozumieniu art. 101 par. 3 krio i wymaga zezwolenia sądu opiekuńczego.

1. W stosunku do osób będących obywatelami polskimi, zamieszkałych i zameldowanych w Polsce, mimo formalnego pobytu za granicą, nie ma zastosowania art. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Skoro niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu podatkowego a wręcz zawinionych

1. Jeżeli odprawę emerytalną może otrzymać tylko pracownik, to wypłacenie jej emerytowi lub renciście nie może skutkować zastosowania opodatkowania w formie ryczałtu, uregulowanego w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Przychody wymienione art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - a

1. Obowiązek przeprowadzenia całego postępowania co do wszystkich istotnych okoliczności spoczywa zawsze na organach podatkowych i nie może być żadną miarą przerzucany na podatnika, jeżeli to nie wynika z konkretnych przepisów podatkowych. 2. Żadne niejasności czy też wątpliwości dotyczące stanu faktycznego nie mogą być rozstrzygane na niekorzyść podatnika.

W przypadku używania przez podatnika samochodu osobowego, który nie stanowi składnika jego majątku przepis art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 11 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ przesądza o tym, że jedynymi kosztami, jakie mogą z tego tytułu być uznane za koszty uzyskania przychodu są wydatki - z zastrzeżeniem pkt 30 - nie przekraczające kwoty

Zarzut dotyczący odmowy przesłuchania świadków, "którzy uczestniczyli w procesie produkcyjnym przedmiotowych napojów", nie jest słuszny. Jak wynika bowiem z pisma Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego, klasyfikacja do odpowiedniej grupy SWW napojów wymaga wiedzy specjalistycznej, a w szczególności przeprowadzenia badań laboratoryjnych. Stąd też klasyfikacja napojów nie mogła być oparta na zeznaniach

Przepisy art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dopuszcza zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w poprzednim roku podatkowym, jednakże pod warunkiem, że ich zarachowanie w tamtym poprzedzającym roku, nie było możliwe.

Ustawodawca polski nie uważa za koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków związanych z wartością własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci /art. 23 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Organy jednostek pomocniczych gminy /art. 5 ust. 1 i art. 36 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie są stronami postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzję wydaje inny organ tej samej gminy na podstawie upoważnienia wynikającego z przepisów ustawy.

1. Ponieważ w niektórych sytuacjach otrzymanie rachunku, który mógłby być podstawą wpisu do księgi, może być utrudnione, ustawodawca wyjątkowo dopuszcza dokumentowanie poniesionych wydatków przy ustalaniu podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym za pomocą dowodów wewnętrznych. Jednak i w tych sytuacjach zawsze należy pamiętać o tym, że taki sposób dokumentowania poniesionych wydatków jest wyjątkiem

Organ podatkowy nie może uzasadniać swego rozstrzygnięcia brakiem stosownych argumentów w pismach podatnika. Organ podatkowy obowiązany jest z urzędu, zgodnie z art. 7 Kpa, do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zaś w myśl art. 8 Kpa - do prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa.

Z treści art. 23 art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że podatnik rejestruje tylko ilość przejechanych kilometrów, które nie mogą przekraczać przebiegu pojazdu, bowiem stawka za przejazd 1 km jest sztywna i unormowana odrębnymi przepisami. W tej sytuacji żądanie od skarżącego rachunku lub faktury na przebieg

Robót budowlanych polegających na zmianie w budynku okna na drzwi wejściowe nie można uznać za remont w pojęciu art. 29 ust. 2 pkt 1 łącznie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ jako, że remont istniejącego obiektu budowlanego polega na odtworzeniu jego stanu pierwotnego.

Skoro podatnik uwzględnił w swych księgach podatkowych wszystkie poniesione przez siebie wydatki, a spór toczy się jedynie o to, czy owe wydatki rzeczywiście poniesione przez skarżącego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to bezpodstawnie urząd skarbowy zarzuca nierzetelność owym księgom ze wszystkimi stąd niekorzystnymi dla podatnika

Zgodnie z art. 18a ust. 3 znowelizowanej ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/, tylko i wyłącznie komisja rewizyjna opiniująca wykonanie budżetu jest uprawniona do wystąpienia z wnioskiem o udzielenie lub nieudzielenie absolutorium zarządowi. Istotnym naruszeniem obowiązującego prawa jest to, że Rada Gminy nie głosowała nad wnioskiem w sprawie absolutorium