Zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach wydane na podstawie art. 306b § 2 Ordynacji podatkowej powinno wynikać z ewidencji i rejestrów posiadanych przez organ. Organ podatkowy może przeprowadzić niezbędne postępowanie wyjaśniające przed wydaniem zaświadczenia, jednak nie ma obowiązku ani kompetencji do rozstrzygania kwestii spornych, ani ustalania przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Wszczęcie postępowania karnego skarbowego na krótko przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, bez rzeczywistego gromadzenia dowodów w celu wykazania przestępstwa, może być uznane za działanie instrumentalne, niewpływające na skuteczne zawieszenie biegu przedawnienia na podstawie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Zasadność twierdzenia, że organ podatkowy naruszył zasadę swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 191 Ordynacji podatkowej, wymaga wykazania, że uchybił on zasadom logicznego rozumowania, wiedzy lub doświadczenia życiowego. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie strony o innej, niż przyjął organ, wadze poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena dokonana przez organ.

W świetle art. 2 ust.1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e) tej ustawy.

Koszty wynagrodzenia za usługi doradztwa i wsparcia świadczone przez podmiot powiązany nie mogą być uznane za koszty bezpośrednio związane z wytworzeniem lub nabyciem towaru, lub świadczeniem usługi w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów spółki, zgodnie z art. 15e ust. 1 tej

Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa, gdy na gruncie danego przepisu możliwy jest wybór różnych jego interpretacji, z których każdą da się uzasadnić. Zmiana wykładni przepisów prawa nie uzasadnia stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa. Przesłanki tej nie uzasadnia zmiana linii orzeczniczej w zakresie określonego rozumienia prawa, gdyż ze swej istoty nie

Organ powinien przedstawić w decyzji chronologię zdarzeń i ocenić w pierwszym rzędzie, czy w sprawie doszło do instrumentalnego wszczęcia postępowania karnego skarbowego w celu zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, aby następnie sąd administracyjny miał podstawę przeprowadzenia kontroli legalności zaskarżonej decyzji, w tym do oceny czy w sprawie doszło do przedawniania

Wydatki związane z zaspokojeniem roszczeń mniejszościowych akcjonariuszy spółki przejętej w związku z przymusowym wykupem akcji stanowią także dla spółki przejmującej koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. jako wydatki poniesione na zachowanie źródła przychodów.

Świadczenie wypłacone przez zagraniczny organ rentowy, mające na celu skorygowanie kwoty płatności za poprzednie lata, kwalifikuje się jako dochód z renty, a nie odszkodowanie, w związku z czym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. ustawodawca odnosi koszt uzyskania przychodów do nabycia udziałów lub akcji następnie zbywanych, interpretator tekstu prawnego nie może odczytywać przepisu w sposób rozszerzający, odnosząc jego desygnat także do wydatków innych, niż poniesione na nabycie lub objęcie następnie zbywanych udziałów lub akcji, w tym do wydatków poniesionych na nabycie lub objecie

W razie stwierdzenia w postępowaniu podatkowym zakończonym decyzją ostateczną nierzetelności rozliczeń podatkowych, członek zarządu nie może powoływać się na brak swojej świadomości i wiedzy co do tego, jak prowadzić sprawy spółki i prawidłowo rozliczać podatek. Nie jest istotne, czy nie wiedział, jak kształtuje się prawidłowa wysokość zobowiązania podatkowego spółki za objęte decyzją określającą okresy