Orzeczenia

Orzeczenie
19.12.2023

Ustalenie przez organy gminy stawki procentowej opłaty planistycznej w maksymalnej wysokości dozwolonej przez ustawę, na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nie narusza zasad równości wobec prawa, proporcjonalności ani praw własności, pod warunkiem, że takie ustalenie jest uzasadnione merytorycznie, w tym poprzez odwołanie do prognozy skutków finansowych zmiany

Orzeczenie
19.12.2023 Obrót gospodarczy

Uprawnienie gminy do kształtowania polityki przestrzennej poprzez miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie stanowi nadużycia władztwa planistycznego, o ile ustalenia planu nie naruszają istoty prawa własności, a ograniczenia wynikające z planu są wprowadzone zgodnie z ustawą i korespondują z przyjętymi w Konstytucji RP warunkami takiego ograniczenia.

Orzeczenie
19.12.2023

Decyzje organów nadzoru budowlanego dotyczące rozbiórki obiektów budowlanych, takich jak wiaty, muszą opierać się na jednoznacznych ustaleniach co do ich funkcji użytkowej i zgodności z przepisami techniczno-budowlanymi. W sytuacji, gdy obiekt budowlany jest użytkowany w sposób niezgodny z obowiązującymi normami, organy mają prawo podjąć działania naprawcze.

Orzeczenie
19.12.2023

Włączenie obiektu do wojewódzkiej ewidencji zabytków musi być poparte przez odpowiednie dowody na wyjątkowe wartości historyczne, artystyczne lub naukowe obiektu, a sama karta ewidencyjna bez właściwej weryfikacji i uzasadnienia nie stanowi dostatecznej podstawy prawnej dla objęcia obiektu ochroną konserwatorską.

Orzeczenie
19.12.2023

Stosowanie procedury umożliwiającej ujęcie nieruchomości w gminnej ewidencji zabytków, bez zapewnienia właścicielowi gwarancji ochrony prawnej przed dokonaniem takiego ograniczenia prawa własności, jest niezgodne z konstytucyjnymi standardami ochrony prawa własności.

Orzeczenie
19.12.2023

Funkcja tarasu będącego równocześnie stropodachem powinna być rozumiana jako podstawowa, nawet jeśli korzysta z niego tylko właściciel jednego lokalu i znajduje się on wyłącznie nad jego mieszkaniem. Korzystanie z tego tarasu przez pojedynczego właściciela nie zmienia jego natury jako części wspólnej budynku w kontekście odpowiedzialności za utrzymanie stanu technicznego.