W przypadku doręczeń elektronicznych za pomocą platformy ePUAP, data doręczenia dokumentu określona w urzędowym poświadczeniu doręczenia (UPD) jest wiążąca, jeśli nie zostaną przedstawione wiarygodne dowody podważające poprawność funkcjonowania systemu teleinformatycznego.

Na podstawie art. 92a ust. 1 oraz art. 92c ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym, odpowiedzialność administracyjna przedsiębiorców wykonujących transport drogowy ma charakter obiektywny i nie jest uzależniona od winy przedsiębiorcy. Dla jej ustalenia wystarczające jest stwierdzenie samego faktu naruszenia obowiązków i warunków przewozu drogowego.

Decyzja kasacyjna, uchylająca decyzję organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia, może być podjęta tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie sprawy wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości lub w znacznej części, co musi być odpowiednio uzasadnione i wynikać z przesłanek określonych w art. 233 § 2 ordynacji podatkowej. Niewłaściwe użycie tego trybu narusza przepisy

Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby.

1. Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym także wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby. 2. Usługę pośrednictwa, która polega na odpłatnym umożliwianiu nawiązywania kontaktów poprzez aplikację na telefon, między właścicielami pojazdów niebędącymi zawodowymi kierowcami a osobami chcącymi przebyć trasę

Zgodnie z art. 140ab ust. 1 pkt 3 lit. c ustawy prawo o ruchu drogowym, w przypadku gdy nacisk jednej lub wielu osi, rzeczywista masa całkowita lub wymiary pojazdu przekraczają dopuszczalne wartości o więcej niż 20%, wysokość kary wynosi 15 000 złotych. I

1. Istota protokołu z kontroli wyraża się w tym, że dokument ten odzwierciedla i potwierdza istniejący w momencie kontroli stan faktyczny. Jego walor, jako dowodu, wyraża się zaś w tym, że skoro jest on sporządzany podczas kontroli drogowej, to w relacji do okoliczności czasu i miejsca jej przeprowadzania umożliwia odzwierciedlenie w jego treści przebiegu czynności kontrolnych, jak również stwierdzonych

1. Podmiot wykonujący transport to również ten, kto faktycznie podejmuje czynności z zakresu transportu drogowego, chociaż nie dopełnił warunków legalnego wykonywania działalności gospodarczej. 2. Wykonywanie transportu drogowego podlegającego sankcji traktowane być musi jako działanie faktyczne polegające na przewozie osób lub rzeczy odpowiadające definiowanemu transportowi drogowemu z tym jednak,

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 22 ust. 3 ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi jest uzależnione od wykazania, że zastosowanie sankcji nie jest niezbędne dla ochrony interesu publicznego i może być uznane za niewspółmierne w kontekście zasady proporcjonalności.

Ustawa SENT nie jest ustawą podatkową i nie zawiera przepisów prawa podatkowego.

Przedsiębiorca nie jest pozbawiony prawa, a w istocie rzeczy wolności podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób pojazdami samochodowymi zarejestrowanymi w kraju, a co za tym idzie wolności wyboru rodzaju tej działalności, a mianowicie wykonywania krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym, albo pojazdem samochodowym, przeznaczonym

1. Nałożenie na stronę skarżącą kar pieniężnych na podstawie dwóch różnych ustaw, stanowiąc dopuszczalny przepisami prawa zbieg odpowiedzialności administracyjnej, nie narusza zakazu podwójnego karania za to samo zachowanie. 2. Odrębne, a co za tym idzie różne zakresy normowania ustaw, a mianowicie ustawy o transporcie drogowym oraz ustawy – Prawo o ruchu drogowym – co jasno i wyraźnie wynika z zestawienia

Nieuiszczenie opłaty za dalszy okres ochrony patentowej w ustawowym terminie, nawet w przypadku wprowadzenia w błąd przez pełnomocnika, skutkuje nieodwracalnym wygaśnięciem prawa z patentu.

Przepis art. 4 pkt 11 ustawy o transporcie drogowym wspomina o przewozie, ale osób i nie budzi wątpliwości w orzecznictwie, że ma zastosowanie także w przypadku przewozu jednej osoby.

W odniesieniu do kary pieniężnej nałożonej na producenta wyrobu budowlanego za wprowadzenie do obrotu produktu nieposiadającego deklarowanych właściwości użytkowych, przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych właściwy organ powinien uwzględniać przepisy art. 36j ust. 3 ustawy o wyrobach budowlanych oraz w sposób współmierny i skuteczny, orzekać w oparciu o stopień i okoliczności naruszenia przepisów,