Stosowanie prawa przez sądy nie powinno wypełniać istniejących instytucji prawnych zupełnie nowymi treściami, wbrew jasno wyrażonej woli ustawodawcy.

Należy jednocześnie wyjaśnić, że niedopuszczalne jest odrzucenie skargi na bezczynność także w przypadku, gdy sąd administracyjny uzna, że żądana informacja nie jest informacją publiczną. Odrzucenie skargi następuje z przyczyn formalnych określonych w art. 58 P.p.s.a., natomiast badanie, czy żądanie udostępnienia określonego rodzaju informacji dotyczy informacji publicznej, jest zagadnieniem merytorycznym

W ustawie o dostępie do informacji publicznej nie określono zamkniętego katalogu informacji publicznej, ponieważ ustawodawca chciał, aby społeczeństwo posiadało instrument do jak najszerszej kontroli instytucji publicznych. Taki instrument, aby był sprawny, powinien obejmować jak największą liczbę stanów faktycznych. Liczba ta nie może być ograniczona, ponieważ dynamiczny charakter stosunków społeczno-gospodarczych

Utrwalone i powszechne w judykaturze jest stanowisko, wedle którego w takiej sytuacji, jaka występuje w sprawie, do zwrotu nieruchomości dojść nie może, gdyż zwrot nie może objąć drogi publicznej, w której wskazano, że drogi publiczne traktowane są jako rzeczy wyłączone z powszechnego obrotu, gdyż własność tych dróg może być przenoszona tylko pomiędzy podmiotami publicznoprawnymi (Skarbem Państwa i

Zobowiązany do alimentów z chwilą otrzymania informacji o przyznaniu świadczenia, o ile wcześniej nie miał wiedzy na temat wystawionego zaświadczenia o bezskuteczności egzekucji, ma możliwość wniesienia skargi kwestionującej prawidłowość i zgodność ze stanem faktycznym zaświadczenia wystawionego przez organ egzekucyjny. O rozstrzygnięciu jakie zapadnie w wyniku rozpoznania skargi przez Sąd, jeżeli

Podstawą prawną do wyprowadzenia interesu prawnego są przepisy prawa materialnego, na mocy których w wyniku ich autorytatywnej konkretyzacji dokonuje organ ustalenia uprawnienia lub obowiązku jednostki. Ustalenie przez organ administracji publicznej interesu prawnego jednostki i przyznanie jej w danej sprawie statusu strony nie wiąże sądu administracyjnego rozpoznającego sprawę sądowoadministracyjną

Pojęcie innych uzasadnionych przyczyn nie zostało ustawowo zdefiniowane, jednak zarówno w orzecznictwie jak i w doktrynie odmowę wszczęcia postępowania na tej podstawie wiąże się z sytuacją, w której zachodzą przyczyny uniemożliwiające uruchomienie i prowadzenie postępowania administracyjnego. Sytuację taką łączy się z objęciem sprawy administracyjnej powagą rzeczy osądzonej (res iudiacata), w kontekście

Przyjmuje się między innymi, że Niezwiązanie granicami skargi oznacza, że sąd ma prawo, a jednocześnie obowiązek dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został podniesiony w skardze. Normę art. 134 p.p.s.a. można naruszyć tylko wtedy, gdy strona w postępowaniu sądowym wskazywała na istotne dla sprawy okoliczności i dowody, które zostały

Do przeniesienia własności może też dojść w drodze zawarcia dwóch umów, najpierw umowy zobowiązującej, potem umowy rozporządzającej. Mogą tak postanowić strony (zasada podwójnego skutku umowy przenoszącej własność jest względnie obowiązująca), zastrzegając w umowie zobowiązującej do przeniesienia własności, że przeniesienie własności nastąpi na podstawie odrębnej umowy rzeczowej, gdy zaistnieje określone

Aby środek nabrał charakteru dyscyplinującego, nałożona grzywna powinna być więc na tyle wysoka, aby w ocenie zobowiązanych nieopłacalnym było jej uiszczenie tylko dla odłożenia w czasie realizacji nakazanego obowiązku. Dlatego także, wymierzając grzywnę, organ egzekucyjny kieruje się zasadą celowości i skuteczności podjętych działań, a nie słusznym interesem strony.

Zasiłek celowy może być przyznany w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, a także kosztów pogrzebu. Decyzja o przyznaniu pomocy w formie zasiłku celowego wydawana jest w ramach uznania administracyjnego, o czym przesądza użyty w art. 39 ust. 1 ustawy zapis

Naczelny Sąd Administracyjny podkreśla, że operat szacunkowy winien zawierać dane niezbędne do oceny jego rzetelności i jednocześnie podawać okoliczności konieczne do oceny adekwatności operatu do okoliczności danej sprawy.

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające ze wskazanych regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób

Interes prawny musi być interesem indywidualnym strony postępowania i dotyczyć jej bezpośrednio. Interes prawny wyrażać się winien w możliwości zastosowania normy prawa materialnego w konkretnej sytuacji konkretnego podmiotu prawa. Od tak pojmowanego interesu prawnego trzeba odróżnić interes faktyczny, to jest stan, w którym jednostka wprawdzie jest bezpośrednio zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy

Należy zbadać, czy argumentacja strony znajduje potwierdzenie w ustalonych okolicznościach faktycznych takich jak np. sposób opuszczenia lokalu, skoncentrowanie swojego ośrodka interesów osobistych i majątkowych (tzw. centrum życiowego) poza miejscem pobytu stałego, czy wreszcie istnieje obiektywna możliwość realizacji woli przebywania w danym miejscu.

Naruszenie przepisów postępowania nie zawsze musi prowadzić do wadliwego rozstrzygnięcia sprawy.

Rola organu odwoławczego nie ogranicza się tylko do funkcji "rewizyjnej". Organ zobowiązany jest do ponownego, merytorycznego rozpoznania sprawy w jej całokształcie poprzez dokonanie własnych w tym zakresie ocen, czy analiz.

Ugruntowany jest też w orzecznictwie pogląd, iż celem uzupełniającego postępowania dowodowego w postępowaniu sądowoadministracyjnym jest umożliwienie sądowi skonfrontowania z dokumentami prawidłowości ustaleń dokonywanych w toku postępowania na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, jeżeli w sprawie istnieją istotne wątpliwości.

Aby określić czy dana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, należy wziąć pod uwagę stan faktyczny i stan prawny, jaki istniał w momencie wydawania kontrolowanej decyzji.

W doktrynie jednoznacznie przyjęto, że warunkiem zastosowania art. 135 p.p.s.a., który uszczegóławia zasadę niezwiązania wojewódzkiego sądu administracyjnego granicami skargi, upoważniając ten sąd do orzekania także o aktach lub czynnościach niezaskarżonych rozpoznawaną skargą ale wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w danej sprawie administracyjnej, jest stwierdzenie przez

Naruszenie interesu prawnego jest przesłanką przyznania legitymacji do wniesienia na uchwałę organu samorządu terytorialnego skargi do sądu administracyjnego, co nie oznacza uzasadnienia podstaw do stosowania sankcji nieważności wobec zaskarżonej uchwały.

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie w sytuacji, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody uchybienia nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Sąd administracyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, a tylko dla usunięcia istotnych wątpliwości dopuszczalne są dowody z dokumentów. Ocena , czy w sprawie występują istotne wątpliwości wymagało przytoczenia w uzasadnieniu takich faktów, które dałyby podstawy do podważenia ustaleń co do braku przesunięcia zbiornika na nieczystości na inna działkę.