W orzecznictwie sądowym wskazuje się, że sytuacja, gdy strona została pozbawiona możności obrony swych praw ma miejsce wówczas, gdy wskutek uchybień procesowych strona nie mogła brać i nie brała udziału w postępowaniu bądź w jego istotnej części, a skutki tych uchybień nie mogły być usunięte na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku. Bez znaczenia pozostaje przy tym to, czy pozbawienie strony możności

Przyjmuje się, że jeśli inwestycja będąca celem wywłaszczenia została już zrealizowana, to brak jest ustawowych przesłanek do wydania decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości.

Ugruntowany jest pogląd, iż zabudowa zagrodowa stanowi inny szczególny rodzaj zabudowy odróżniający ją od zabudowy np. jednorodzinnej i wielorodzinnej, a istnienie na danym terenie zabudowy zagrodowej uniemożliwia wprowadzenie na tym terenie zabudowy jednorodzinnej.

W utrwalonym orzecznictwie Naczelnego Sąd Administracyjny, że prawo zabudowy terenu nie ma charakteru absolutnego. Stąd też właściciel nieruchomości nie ma pełnej swobody w kształtowaniu jej ładu przestrzennego, nie może też żądać od właściwego organu administracji publicznej, ażeby decyzja o warunkach zabudowy za każdym razem odpowiadała jego oczekiwaniom. Planowanie przestrzenne, w tym oczekiwania

Zasada dobrego sąsiedztwa ma na celu m.in. zapewnienie powstania kompleksów zabudowy jednolitych funkcjonalnie i wykluczenie sprzeczności w aspekcie funkcji zabudowy przestrzeni miejskiej. Dopuszcza się ponadto budowę obiektów o funkcji uzupełniającej na terenie zabudowanym budynkami jednorodzinnymi.

Na wstępie należy podkreślić, że uzasadnienie wyroku, mimo że tworzy z nim jedną całość, nie jest integralną częścią wyroku i nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną. Nie znaczy to, że składający skargę kasacyjną nie może kwestionować poglądu wyrażonego w uzasadnieniu wyroku, lecz może to czynić wyłącznie, zaskarżając wyrok (w całości lub w części) i zawarte w nim rozstrzygnięcie.

Skoro postępowanie administracyjne jest postępowaniem dwuinstancyjnym, to pozbawienie strony udziału w postępowaniu przed organem I instancji prowadziłoby do wadliwości wydanej przez ten organ decyzji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że procedura administracyjna służy do tego, aby prawidłowo zastosować przepisy prawa materialnego a strony postępowania chcąc uzyskać szybkie rozstrzygnięcie w sprawie, powinny współdziałać z organami w przeciwnym razie nasuwa się pytanie, czemu ma służyć to trwające już kilka lat postępowanie.

W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że organ administracji publicznej nie może poprzestać na udzieleniu stronie informacji co do braku możliwości pozytywnego załatwienia sprawy, gdy istnieją przesłanki do załatwienia sprawy w formie decyzji.

W orzecznictwie pojawiła się w tej kwestii rozbieżność stanowisk. Według jednego z tych stanowisk dopuszczalne jest stosowanie przewidzianych w k.p.a. trybów nadzwyczajnych w celu uchylenia, zmiany bądź stwierdzenia nieważności orzeczenia kolegium.

W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że dopiero po przesądzeniu, iż stan faktyczny sprawy przyjęty przez wojewódzki sąd administracyjny w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy, względnie że nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania subsumcji tego stanu pod zastosowany przez sąd przepis prawa materialnego.

W judykaturze wskazuje się, że sformułowanie przed wydaniem decyzji jednoznacznie wskazuje, że chodzi tu o ten moment postępowania, w którym organ administracji, po zakończeniu postępowania dowodowego, przechodzi do fazy podjęcia rozstrzygnięcia.

Decydujące znaczenie ma data, w której istnieje faktyczna możliwość korzystania z wybudowanego urządzenia, oznaczałoby zbędność regulacji zawartej w art. 148b ust. 1 u.g.n., co byłoby sprzeczne z założeniem racjonalności ustawodawcy, którego to założenia nie należy podważać.

W orzecznictwie, przede wszystkim Trybunału Konstytucyjnego utrwalone jest stanowisko, że z wyrażonej w art. 32 Konstytucji zasady równości wynika nakaz równego, czyli jednakowego traktowania wszystkich adresatów norm prawnych charakteryzujących się w takim samym stopniu tą samą, relewantną cechą. Równe traktowanie oznacza traktowanie według jednakowej miary, bez zróżnicowań dyskryminujących i faworyzujących

W judykaturze jednolicie utrwaliło się stanowisko, że decyzja w przedmiocie wywłaszczenia podjęta w postępowaniu, przed wszczęciem którego ubiegający się o wywłaszczenie nie wystąpił o dobrowolne odstąpienie nieruchomości, narusza prawo w stopniu rażącym.

Prawo ubiegania się o zasiłek wywodzi się z obowiązku alimentacyjnego, do której art. 16a ust. 1 ustawy wprost się odwołuje, nie przewidując żadnego rozwiązania odmiennego, pozwalającego odstąpić od kodeksowej kolejności zobowiązanych, umożliwiającego przyznanie świadczenia osobie spokrewnionej w dalszym stopniu.

Zawieszenie postępowania ma znaczenie dla oceny tego, czy organ pozostaje w bezczynności, jeżeli zważyć, że bieg postępowania podlega wstrzymaniu w tym sensie, iż organ nie podejmuje w tym czasie czynności zmierzających do załatwienia sprawy. Sąd rozpoznając skargę na bezczynność organu nie może uchylić się od odpowiedzi na pytanie o to, czy zawieszenie postępowania administracyjnego było uzasadnione

Realizacja celu szczegółowego powoduje, że z tą chwilą wykonywanie prawa własności wywłaszczonej nieruchomości przez beneficjenta wywłaszczenia nie jest ograniczone jakimikolwiek warunkami, poza tymi, jakim poddane jest to prawo w przypadku każdego innego podmiotu.

Na autorze skargi kasacyjnej ciąży obowiązek konkretnego wskazania, które przepisy prawa materialnego zostały przez sąd naruszone zaskarżonym orzeczeniem, na czym polegała ich błędna wykładnia i niewłaściwe zastosowanie oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa i właściwe zastosowanie przepisu. Z kolei ponosząc zarzut naruszenia przepisów postępowania należy wskazać nie tylko konkretne przepisy, jakie

Pojęcie przewlekłość postępowania obejmować będzie opieszałe, niesprawne i nieskuteczne działanie organu w sytuacji, gdy sprawa mogła być załatwiona w terminie krótszym, jak również nieuzasadnione przedłużanie terminu załatwienia sprawy.

Podkreślenia przy tym wymaga, że w przypadku "innych nieprawidłowości", o których mowa w § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia dla unieważnienia konkursu konieczne jest istnienie związku funkcjonalnego pomiędzy stwierdzonymi nieprawidłowościami w postępowaniu konkursowym (innymi niż wymienione w pkt 1-3), a ich wpływem na wynik konkursu. Nieprawidłowości muszą zatem być tego rodzaju i w takim zakresie, że

O nienależnie pobranym świadczeniu z funduszu alimentacyjnego można mówić wtedy, gdy zostało ono wypłacone bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, jeżeli stwierdzono nieważność decyzji przyznającej świadczenie albo w wyniku wznowienia postępowania uchylono decyzję przyznającą świadczenie i odmówiono prawa do świadczenia, a więc dopiero po wyeliminowaniu z obrotu prawnego, w trybie nadzwyczajnym