Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego podzielić należy pogląd, że wprawdzie wykładnia literalna komentowanego przepisu może sugerować, że chodzi o naruszenie przez zaskarżoną decyzję jakichkolwiek przepisów postępowania, to jednak wykładnia zorientowana na cel powyższego przepisu nakazuje przyjąć, że naruszenie, o którym mowa, dotyczy przede wszystkim przepisów regulujących postępowanie wyjaśniające

Ocena spełnienia wymogów materialnoprawnych wniosku powinna być dokonywana już podczas merytorycznego rozpatrywania sprawy, w przeciwnym razie etap rozpoznania sprawy przeniósłby się do fazy wszczęcia postępowania, a pozostawienie bez rozpatrzenia zastępowałoby merytoryczne rozstrzygnięcie w sprawie.

Naruszenie przepisów postępowania może polegać w szczególności na niedopełnieniu wynikających z tych przepisów obowiązków organu lub uniemożliwieniu stronie skorzystania z przysługujących jej uprawnień procesowych albo błędnej wykładni tych przepisów.

Sąd administracyjny kontroluje działalność administracji z punktu widzenia zgodności z prawem powszechnie obowiązującym. Badaniu podlega prawidłowość zastosowania przepisów prawa materialnego i procesowego w odniesieniu do istniejącego w sprawie stanu faktycznego oraz trafność wykładni tych przepisów.

Treść uzasadnienia powinna umożliwić zarówno stronom postępowania, jak i w razie kontroli instancyjnej Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, prześledzenie toku rozumowania sądu i poznanie racji, które stały za rozstrzygnięciem o zgodności bądź niezgodności z prawem zaskarżonego aktu. Tworzy to po stronie wojewódzkiego sądu administracyjnego obowiązek wyjaśnienia motywów podjętego rozstrzygnięcia w taki

Retrospektywność polega na tym, że prawodawca stanowi akty normatywne mające zastosowanie do sytuacji trwających po wejściu w życie tych aktów. Retrospektywność implikuje zasadę bezpośredniego działania prawa nowego. Retroaktywne działanie prawa to stosowanie prawa do zdarzeń zamkniętych w przeszłości, zakończonych przed wejściem w życie nowych przepisów. Z retrospektywnością zaś prawa mamy do czynienia

Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może być dokonywana wyłącznie na podstawie stanu faktycznego, którego ustalenia nie są kwestionowane lub nie zostały skutecznie podważone, nie zaś, na podstawie stanu faktycznego, który sama strona skarżąca kasacyjnie uznaje za prawidłowy.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej nie jest na gruncie prawa polskiego uzależnione od obywatelstwa dziecka.

Do skutecznego dostarczenia radnemu wezwania do złożenia oświadczenia majątkowego zgodnie z art. 24h ust. 5a ustawy o samorządzie gminnym, mają zastosowanie przepisy rozdziału 8 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Wydanie przez organ decyzji po wniesieniu do sądu skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego nie powoduje, że w zakresie dotyczącym stwierdzenia, czy bezczynność, przewlekłość miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa, postępowanie sądowe staje się bezprzedmiotowe.

Bezczynność o charakterze rażącego naruszenia prawa ma miejsce wówczas, gdy w sposób jednoznaczny i znaczący doszło do przekroczenia terminów określonych przepisami prawa na dokonanie danej czynności, a zarazem nie zachodzą okoliczności ekskulpujące tę bezczynność organu.Teza od Redakcji

Przedstawiając zarzut naruszenia prawa materialnego przez jego błędną wykładnię wykazać należy, że sąd mylnie zrozumiał stosowany przepis prawa, natomiast eksponując zarzut niewłaściwego zastosowania przepisu prawa materialnego wykazać należy, iż sąd stosując przepis popełnił błąd w subsumcji, czyli że niewłaściwie uznał, iż stan faktyczny przyjęty w sprawie odpowiada stanowi faktycznemu zawartemu

Wszystkie powyższe argumenty przemawiają za uznaniem, że pismo organu wzywające do podpisania odwołania zostało doręczone skutecznie, a w związku z tym, że brak formalny odwołania nie został uzupełniony w terminie, organ finalnie zasadnie stwierdził niedopuszczalność odwołania.Teza od Redakcji

Zarządzenie zastępcze wojewody, o którym mowa w art. 208 ust. 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze stanowi władcze rozstrzygnięcie organu nadzoru wywołujące określone skutki prawne w sferze władztwa planistycznego gminy. Wojewoda ma zatem prawo w akcie tym określić wysokość kosztów sporządzenia studium i obciążyć nimi gminę, której obszaru dotyczy zarządzenie (art. 208 ust. 3).

Na gruncie postępowania komunalizacyjnego przyjmuje się powszechnie, że jego stronami są Skarb Państwa i gmina, która nabywała na własność nieruchomość, a inne podmioty tylko wyjątkowo gdy wykażą swój interes prawny w tym postępowaniu.

W sytuacji, kiedy skarga kasacyjna zarzuca naruszenie prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania, co do zasady w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega zarzut naruszenia przepisów postępowania.Teza od Redakcji