Przepis art. 103 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /tj. Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./ odnosi się do stanów istniejących w dniu wejścia w życie tej ustawy, które wypełniały wyłącznie hipotezę art. 48 tej ustawy, a wobec tego nie można stosować wykładni rozszerzającej i obejmować treścią tego przepisu inne sytuacje wskazane w przepisach Prawa budowlanego z 1994 r. jak np. zmianę

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, "granice sprawy", o których mowa w art. 134 par 1 i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, podlegają zawężeniu do granic w jakich rozpoznał skargę kasacyjną Naczelny Sąd Administracyjny i wydał orzeczenie na podstawie art. 185 par 1 tej ustawy