Przynależność do wspólnoty gminnej nie jest źródłem interesu prawnego, którego naruszenie uzasadnia wniesienie skargi na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.

Stary fakt prawny, którym jest wniesienie przeciwko funkcjonariuszowi celnemu aktu oskarżenia za przestępstwo umyślne, który przed dniem 10 sierpnia 2003 r. nie wywoływał skutku prawnego w postaci zwolnienia ze służby po tej dacie, jest oceniany przez organ celny według nowych przepisów. Jest to retrospektywność. Decydujące znaczenie w sprawie zwolnienia ze służby ma zatem nie dzień, a fakt wniesienia

Jeżeli w skardze kasacyjnej podnosi się, że w postępowaniu administracyjnym orzekał organ niewłaściwy, to jej podstawę winien stanowić przede wszystkim zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, gdyż sąd był obowiązany stwierdzić nieważność wydanych w sprawie decyzji. Jednak, aby zarzucić

Prowadzenie przez Prezesa Rady Ministrów postępowania nadzorczego nie wyłącza możliwości powierzenia wojewodzie w drodze upoważnienia wykonania określonych czynności poprzedzających wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego /art. 97 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./.

1. Fakt, iż osoba ubiegająca się o najem lokalu mieszkalnego z zasobów gminy mieszkała uprzednio w innej miejscowości i tam nie była zameldowana, bądź jest osobą bezdomną i nigdzie nie zameldowaną, nie może niweczyć jej prawa do zamieszkiwania w wybranej miejscowości. 2. Realizując zadanie tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej, co jest zadaniem własnym

Sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych są sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych /art. 476 par. 2 Kpc/, podczas gdy wójt, burmistrz czy prezydent miasta nie jest organem rentowym, o jakim mowa w art. 476 par. 4 Kpc. Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest "organem właściwym" - w rozumieniu art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych

Wprowadzenie do decyzji warunków lub terminu jest dopuszczalne tylko na podstawie przepisu szczególnego. Wprowadzenie do decyzji dodatkowych składników bez umocowania w przepisach szczególnych, stanowi rażące naruszenie prawa, co jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071

Badając, czy określony obiekt spełnia dyspozycję zawartą w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ trzeba zwrócić uwagę przede wszystkim na przeznaczenie obiektu, który ma być czasowo użytkowany w trakcie realizacji innych robót budowlanych. Istotne przy tym jest, aby te "inne roboty budowlane" były to roboty prowadzone w oparciu

Ustalenie opłaty za świadczenie prowadzonych przez gminę przedszkoli jest ustanowieniem aktu normatywnego o charakterze aktu prawa miejscowego, do którego zastosowanie ma art. 4 ust. 1 oraz art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłoszeniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych /t.j. Dz.U. 2005 nr 190 poz. 1606/.

1. W art. 134-140 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej /Dz.U. 2002 nr 171 poz. 1399 ze zm./ wyraźnie określono podstawowe elementy postępowania dyscyplinarnego. Powoduje to, iż podstawy do wymierzenia kary, właściwość organów i podstawowe zasady postępowania dyscyplinarnego funkcjonariuszy Straży Granicznej są w zasadzie w całości uregulowane materią ustawową. Natomiast przepisy

1. W postępowaniu w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę, obowiązkiem organów administracji jest zbadanie, czy w wyniku realizacji inwestycji dojść może do naruszenia interesów osób trzecich, ale wyłącznie w zakresie ewentualnego naruszenia norm ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ i rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002

Art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ określa podstawy materialne do wydania przez organ nadzoru decyzji administracyjnych. Organ ten może, w celu doprowadzenia wykonywanych robót do stanu zgodnego z prawem, nakazać przeprowadzenie robót budowlanych lub wykonanie innych czynności. Nałożenie obowiązku wykonania określonych czynności

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie różnicują wymogów, jakie należy dopełnić przed zrealizowaniem obiektu w zależności od tego, jakie czynności będą wykonywać osoby zamieszkujące poszczególne budynki mieszkalne jednorodzinne. Zawody jakie wykonują osoby zamieszkujące określone obiekty zaliczone do budynków mieszkalnych są całkowicie bez

Zakwestionowanie, przez chociażby jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, złożonego przez inwestora oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w sytuacji kiedy jego zgoda na wykonanie robót budowlanych jest wymagana, wyklucza możliwość wydania przez organ budowlany decyzji pozwalającej na budowę /art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane

1. Przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym /Dz.U. nr 125 poz. 1371 ze zm./ nakłada obowiązek uzyskania zezwolenia na przewóz kabotażowy tylko na zagranicznego przewoźnika. 2. Wykonywanie przewozu kabotażowego przez przedsiębiorcę krajowego nie uzasadnia wymierzenia kary na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy.