Ustawodawca wprowadził tylko górne granice grzywien w celu przymuszenia, pozostawiając organowi egzekucyjnemu swobodę ustalania ich wysokości w konkretnym przypadku. Nie jest to uznanie dowolne, ponieważ organ, ustalając wysokość grzywny w celu przymuszenia, nie przekroczył granic wyznaczonych przez zasady ogólne postępowania egzekucyjnego w administracji, a w szczególności zasady racjonalnego działania

Przepisy ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ nie stanowią, że decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym musi być wydana natychmiast po stwierdzeniu tego faktu z pominięciem podstawowych zasad postępowania administracyjnego, jak też nie przewidują opatrzenia takiej decyzji rygorem natychmiastowej wykonalności. Fakt

1. Zasady postępowania administracyjnego określone w kodeksie postępowania administracyjnego nie zostały wyłączone w postępowaniu egzekucyjnym /art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ co oznacza, iż potencjalnie wszystkie jego przepisy mogą być stosowane w postępowaniu egzekucyjnym. 2. W przepisie art. 7 ustawy o postępowaniu

1. Uzyskanie wskazanych w przepisie art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2003 nr 207 poz. 2016 ze zm./ pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów należy rozpatrywać w kategorii obowiązków inwestora, inaczej mówiąc jest to przepis bezwzględnie obowiązujący i nie wprowadza jakichkolwiek elementów uznaniowych. 2. Sąd administracyjny nie jest uprawniony do

Komisja Odpowiedzialności Zawodowej w postępowaniu wyjaśniającym dotyczącym odpowiedzialności zawodowej rzeczoznawcy majątkowego nie bada operatu szacunkowego pod kątem, czy ustalona nim wartość nieruchomości odzwierciedla lub nie rynkową wartość tej nieruchomości, ale bada, czy przy sporządzaniu tego operatu rzeczoznawca postępował zgodnie z dyrektywą wynikającą z art. 175 ustawy z dnia 21 sierpnia

Organ nadzoru stwierdzając nieważność tej uchwały powinien był, przedstawić wszystkie okoliczności faktyczne i prawne istotne w sprawie oraz wnioskowanie, które doprowadziło go do stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego. Należało wobec tego dokonać analizy art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw

1. Wykonanie robót budowlanych polegających na instalacji stacji bazowej telefonii komórkowej wymaga wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. 2. Przepisy art. 29 ust. 2 pkt 9 i art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie dotyczą instalowania urządzeń mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a do takich należą stacje bazowe telefonii

Podstawa do zawieszenia postępowania zachodzi jedynie wówczas, gdy istnieje rzeczywisty związek przyczynowy pomiędzy załatwieniem sprawy administracyjnej a zagadnieniem wstępnym, które musi być wcześniej rozstrzygnięte. Oznacza to, że bez uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia prejudycjalnego przez inny organ lub sąd, wydanie decyzji w postępowaniu administracyjnym nie jest możliwe. Jeżeli natomiast

Przepis art. 9 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 214 poz. 1806/ nie zawiera odrębnej, materialnoprawnej regulacji dotyczącej obowiązku zaprzestania przez radnego prowadzenia działalności gospodarczej. Obowiązek taki został bowiem określony w art. 24f ust. 1 i 1a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym