Wobec braku usprawiedliwionych podstaw kasacji NSA na podstawie art. 184 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji, gdy skarżąca jest dobrze sytuowaną samotną osobą, a rodzina bratanicy znajduje się w zdecydowanie gorszej sytuacji/ byłaby uzasadniona, gdyby uprawniona znajdowała się w niedostatku i mogła w związku z tym ubiegać się o świadczenia z pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny, w związku z treścią art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, nie jest zobowiązany ani uprawniony do rozszerzania lub uzupełniania powołanych przez wnoszącego skargę kasacyjną podstaw kasacyjnych.

Jeżeli skarżący nie wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, wskazanie w skardze kasacyjnej, jako jej podstawy, zarzutu naruszenia art. 86 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczącego możliwości przywrócenia uchybionego terminu na wniosek strony, jest nieuzasadnione

1. Właściwościom renty jako świadczenia okresowego nie przeczy ustalona umownie jej płatność raz w roku, w kolejnych następujących po sobie latach podatkowych, jeśli takie warunki płatności uzasadnione są przyczyną ustanowienia renty. 2. Przyjęcie przez organy podatkowe, że wskazana przez skarżącą przyczyna ustanowienia renty na rzecz swojej bratanicy /umożliwienie jej ukończenia studiów w sytuacji

Brak niedostatku po stronie beneficjenta umowy renty nie decyduje o braku causae leżącej u podstaw zawarcia umowy i w świetle art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może decydować o pozbawieniu zobowiązanego prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych o kwotę ustanowionej

1. Art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ zezwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na zmianę zaskarżonego wyroku tylko w sytuacji gdy nie ma naruszeń przepisów postępowania. 2. Zgromadzenie wspólników może ustalać wynagrodzenie członków zarządu spółki. Jeśli jednak ustalającym i odbierającym je jest ta sama osoba,

Jeśli firma zapłaciła podatek dochodowy w państwie, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to nie może potrącić sobie tego wydatku od CIT, który musi odprowadzić w Polsce. Nie ma przy tym znaczenia, czy wydatek ów nazwie podatkiem, opłatą czy jakkolwiek inaczej.

1. Artykuły 7 i 107 § 1 i 3 k.p.a. nie mają charakteru materialnego - stanowią element procedury obowiązującej przed organami administracyjnymi, a mianowicie określają zasadę praworządności i wskazują elementy formalne decyzji. Przepisy te więc nie mieszczą się w podstawie, o której mowa w art. 174 pkt 1 p.s.a. Gdyby natomiast zarzut naruszenia powyższych przepisów rozpatrywać w ramach podstawy wymienionej

1. Skarga kasacyjna jest środkiem odwoławczym od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. 2. Wnioskowanie o ponowne badanie legalności decyzji podatkowej jest ubieganiem się o apelacyjną ocenę wyroku I instancji.

Artykuł 28 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi, iż osoby prawne dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. W żadnym zaś przypadku przepis ten nie stanowi, że wykazanie umocowania w tym zakresie może nastąpić w każdym czasie. Artykuł 29 Prawa o postępowaniu

Warunkiem skuteczności zarzutu skargi kasacyjnej o wadliwość dokonanej sądowej kontroli legalności decyzji administracyjnej podjętej w nadzwyczajnych trybach wzruszenia decyzji ostatecznych jest przytoczenie przepisu prawa, którego zastosowania odmówiono wnioskodawcy. W niniejszej sprawie zapadły decyzje odmawiające stwierdzenia nieważności z uwagi na brak przesłanki z art. 247 par. 1 pkt 3 Ordynacji

Przepis art. 174 pkt 1 ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ przewiduje dwie formy naruszenia prawa materialnego, a mianowicie: poprzez błędną wykładnię - co oznacza niewłaściwe odczytanie przez Sąd treści przepisy. W takim przypadku skarżący winien wskazać, jak zastosowany przepis winien być rozumiany; niewłaściwe zastosowanie

1. Aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodu, nie wystarczy nadzieja, że taki przychód zostanie kiedyś osiągnięty. Każdy podatnik powinien bowiem racjonalnie planować swoje inwestycje. 2. Dokonanie przez stronę odmiennej od przyjętej przez Sąd oceny dowodów i wysnucie innych niż Sąd wniosków co do stanu faktycznego, wobec niepowołania przez nią przepisów postępowania naruszonych przez Sąd