Decyzje uwłaszczeniowe wydawane przez wojewodów na podstawie art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 września 1990 r., o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./, mają charakter deklaratoryjny. W takim zaś przypadku wola stron nie może decydować o kształcie stosunku prawnego, co prowadzi do wniosku, że w trybie art. 155 Kpa nie mogą być wzruszone tego

1. Wydatki poniesione przez skarżącego na zakup krzewów, kwiatów i humusu związane były z obowiązkiem utrzymania "estetycznego porządku" wokół posesji /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. 2. Skoro organy podatkowe nie wyjaśniły w sposób wymagany przez art. 7, art. 77 i art. 107 par. 3 Kpa, wszystkich okoliczności

Przepis art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ należy traktować jako przepis szczególny, sprzeciwiający się uchyleniu lub zmianie na podstawie art. 155 Kpa decyzji nakazującej rozbiórkę.

Odmowa potwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/ nie może być uzasadniona wyłącznie brakiem zasobów archiwalnych, bowiem organ orzekający jest zobowiązany w myśl art. 7 i art. 77 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego

W sprawach dotyczących innych osób organizacja społeczna może tylko żądać wszczęcia postępowania administracyjnego, natomiast postępowanie to jest w takich wypadkach wszczynane z urzędu przez organ administracji, a nie na wniosek organizacji społecznej /art. 31 par. 2 Kpa/.

Wojewoda stosując kryterium legalności przy ocenie uchwał podjętych w sprawach własnych samorządu terytorialnego obowiązany był uwzględnić stan istniejący w czasie głosowania, ustalenia i potwierdzenia jego wyników, a więc czynności i aktów wywołujących skutki prawne z chwilą ich dokonania.

Mechanizmy demokratyczne chronią przede wszystkim prawa mniejszości. Mniejszość w radzie gminy musi mieć zatem zagwarantowane prawo do przeciwstawienia się większości, prawo do opozycji. Pozbawia ją tego przywileju działanie większości oparte wyłącznie na przewadze liczbowej a nie prawie, w tym przypadku statucie.

Zmiana osoby inwestora nie narusza prawem chronionych interesów właściciela sąsiedniej nieruchomości.

Prowadzenie prac budowlanych z udziałem inspektorów nadzoru budowlanego nie może spełniać wymogów odbywania praktyki budowlanej pod kierunkiem osoby mającej odpowiednie uprawnienia budowlane, natomiast nie można wykluczyć odbycia praktyki zawodowej we własnym przedsiębiorstwie budowlanym, o ile oczywiście praktyka ta odbywa się pod kierunkiem osoby mającej odpowiednie uprawnienia budowlane.

Do terminu określonego w art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ nie ma zatem zastosowania przepis art. 35 Kodeksu postępowania administracyjnego. Termin z art. 47 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami ma zastosowanie na gruncie przepisów tej ustawy, a zatem liczony być może od dnia wejścia jej w życie tj. od dnia 1 stycznia 1998

Uchwała organów samorządu - rady izby notarialnej o przyjęciu na aplikację notarialną kandydatów uczestniczących w konkursie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 2 w związku z art. 104 par. 1 i 2 Kpa i art. 107 par. 1 Kpa, gdyż zawiera wszystkie istotne elementy indywidualnego aktu administracyjnego.

1. Ujawnienie nowych okoliczności faktycznych stanowi samoistną podstawę wznowienia postępowania, która w stanie faktycznym sprawy uzasadniała wznowienie postępowania na podstawie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa. 2. Koszty magazynowania, telefonów i przygotowania dokumentacji stanowią po stronie eksportera przychód z odsprzedaży przedmiotowego towaru i podlegają one doliczeniu zgodnie z art. 30c ust. 4 ustawy

Uchwała rady gminy o odwołaniu członka zarządu nie może być przez niego zaskarżona do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

W wypadku gdyby wobec zaniedbania przez organ administracji spoczywających na nim obowiązków - na przykład niepowiadomienia inwestora o złożonym przez inną stronę odwołaniu oraz przyjęcia bez zastrzeżeń zawiadomienia o przystąpieniu do robot budowlanych, doręczonego organowi po upływie terminu do wniesienia przez inwestora odwołania - doszło do zrealizowania obiektu, nie powinno się stosować przepisu

Przychody z tytułu zachowku nie podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn. Opodatkowane są podatkiem dochodowym, a zachowek nie został enumeratywnie wymieniony wśród źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Zaliczyć go zatem należy do przychodów z tzw. innych źródeł /art. 10 ust

Art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 1993 r. w zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 134 poz. 646/ gwarantuje zachowanie praw nabytych przez podatników, także gdy chodzi o ulgi podatkowe przewidziane w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, albowiem

W obrocie prawnym nie powinny pozostawać tylko te części decyzji, które są wadliwe.

Art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyraźnie nawiązuje do treści zawartej w art. 50 prawa budowlanego i w sposób nie budzący wątpliwości przesądza, że wydawane na jego podstawie decyzje zapadają w tym samym postępowaniu, w którym czynności związane z wydaniem postanowienia o wstrzymaniu robót budowlanych stanowią jego /t.j. postępowania/ początkowy

Na gruncie postępowania administracyjnego ma w pełni zastosowanie zasada, że ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Wyciąganie jednak dla strony negatywnych skutków, w razie nieprzedstawienia przez stronę określonych dowodów, jest możliwe po uprzednim zakreśleniu stronie terminu do dostarczenia tych dowodów.

Za wykonanie decyzji należy uznać tylko stan dokładnie zgodny z treścią decyzji, a nie działania, które strona zobowiązana uzna za stosowne wykonać przy uwzględnieniu własnego interesu faktycznego.

Za rażące naruszenie prawa stanowiące w myśl art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa przesłankę stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej uznać można tylko takie naruszenie prawa, które jest oczywiste i które wywołuje skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności.

Art. 40 par. 2 Kpa nakazuje aby w sytuacji, gdy strona ustanowiła pełnomocnictwo pisma doręczać temu pełnomocnikowi. W przypadku niedopełnienia braków pisma przez pełnomocnika w terminie należy stronie zakreślić stosowny termin do podpisania odwołania. Dopiero brak wykonania tego obowiązku przez stronę może stanowić podstawę do stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w trybie art. 134 Kpa.

Nie można przyjąć, że dana okoliczność była nie znana organowi, który wydał decyzję /art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa/, jeśli wynikała ona z materiałów będących w dyspozycji tego organu. Fakt, iż urzędnik nie dostrzegł tej okoliczności na skutek przeoczenia czy też niedokładnego przeczytania akt, nie może uzasadnić wznowienia postępowania.

Art. 27 zdanie ostatnie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ dotyczy wyłącznie zarachowania wpłat na poczet zaległości podatkowych, czyli określa sposób działania organu podatkowego. Odpowiednika powołanego przepisu nie można dopatrzyć się ani w art. 29 tej ustawy, ani też nie można wyprowadzić z ogólnych zasad procedury administracyjnej