Według stanu prawnego obowiązującego w 1994 r. odsetki od środków gromadzonych przez członków spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych na imiennych rachunkach w funduszu oszczędnościowo-pożyczkowym nie były przychodem z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, i nie zostały też

Sformułowanie z art. 156 par. 1 Kpa, że organ administracji stwierdza nieważność decyzji oznacza, że nieważność taka istniała już przed datą orzekania o niej. Decyzja administracyjna o stwierdzeniu nieważności innej decyzji administracyjnej ma charakter deklaratoryjny. Działa ona z mocą wsteczną, tj. ze skutkiem ex tunc, a więc od daty wzruszanej decyzji. Uchyla ona wszelkie skutki prawne, jakie powstały

Decyzję anulowaną /art. 155 Kpa./ uważa się za niebyłą. Oznacza to, że nawet jeśli funkcjonariusz Służby Więziennej nie świadczył służby między dniem zwolnienia, a dniem anulowania decyzji o zwolnieniu, to w aspekcie prawnym służba tego funkcjonariusza trwała nieprzerwanie. Ze względu na to pod rządami ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie Więziennej /tj. Dz.U. 1984 nr 29 poz. 149 ze zm./ wysokość

Przy nakładaniu obowiązku sporządzenia oceny oddziaływania obiektu na środowisko nie jest istotne, czy zagrożenie środowiska wiąże się ze zwykłym ruchem przedsiębiorstwa, czy też wystąpiło w wyniku ingerencji osoby trzeciej, która zakłóciła ruch przedsiębiorstwa.

Osoba będąca projektantem lub przyszłym wykonawcą określonej inwestycji nie może być uznaną w rozumieniu art. 28 Kpa za stronę postępowania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, bo postępowanie to nie dotyczy jej interesu prawnego. Skutkiem tego osoba ta nie może być uznaną za zainteresowaną i uprawnioną w myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu

Odstąpienie przez organ egzekucyjny od przewidzianego w art. 34 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ obowiązku uzyskania wypowiedzi wierzyciela /nie będącego jednocześnie organem egzekucyjnym/ przed rozpatrzeniem zarzutów zobowiązanego, o których mowa w art. 33 pkt 1-6 powołanej ustawy, stanowi naruszenie prawa mogące

1. Uchybienie terminowi z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest równoznaczne z utratą uprawnienia do złożenia stosownego oświadczenia, a także nie jest możliwe przywrócenie tego terminu i to niezależnie od przyczyn, które spowodowały jego przekroczenie. 2. Instytucja pozostawienia bez rozpoznania jest w kodeksie

Przesłanki nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności nie mogą być interpretowane rozszerzająco, lecz muszą być poddawane wykładni ścisłej.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego powszechnie przyjmuje się, że jeżeli strona nie cofnęła odwołania /art. 137 Kpa/, co byłoby równoznaczne z wystąpieniem o umorzenie postępowania odwoławczego /art. 105 par. 2 Kpa/, brak jest podstaw do umorzenia tego postępowania jako bezprzedmiotowego tylko z tego powodu, że strona wykonała decyzję nieostateczną.

1. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, wydatki na rzecz udziałowców skarżącej spółki stanowiłyby dla niej koszty uzyskania przychodów tylko wtedy, gdy zostały poniesione z tytułu pozostawania udziałowców ze spółką w stosunku pracy. 2. Warunkiem utworzenia rezerwy i zaliczenia jej w koszty uzyskania

1. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Większość wydatków ponoszonych przez podatników stanowi bezspornie koszt uzyskania przychodu. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak

Stroną postępowania administracyjnego o udzielenie pozwolenia na budowę na gruncie sąsiednim, przylegającym do działki stanowiącej własność spółdzielni i zabudowanej budynkiem jest ta spółdzielnia, a nie poszczególni jej członkowie i to niezależnie od charakteru prawa do lokalu mieszkalnego, jaki im przysługuje.

W sprawach, w których obowiązek podatkowy został określony i ustalony za życia podatnika, który zmarł po wniesieniu odwołania od decyzji wymiarowych, spadkobiercy podatnika mają interes prawny w rozpoznaniu odwołania, a więc przymiot strony postępowania odwoławczego.

1. Dopuszczalne jest badanie i ocena przez organy podatkowe charakteru umowy i rzeczywistego zamiaru stron - czy celem umowy jest leasing operacyjny czy finansowy i czy zawarcie tej umowy w istocie nie było obejściem prawa podatkowego. Badanie to winno odpowiadać, czy: 1/ faktycznie ma miejsce umowa tego typu, czy też pod nią ukryta jest umowa innego rodzaju, 2/ czy wysokość czynszu płaconego przez

1. Przepis art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ wyjaśnia, że przez "remont" należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji. 2. Rozbiórka części drewnianego budynku i wykonanie w to miejsce murowanych części nie stanowi remontu istniejącego

1. O potrzebie używania stosownej odzieży ze względów reprezentacji i reklamy decyduje pracodawca, lecz z punktu widzenia przepisów o podatku dochodowym decyzja pracodawcy podlega ocenie, czy wydatki na odzież reprezentacyjną poniesione zostały w celu uzyskania przychodów. W przypadku jednolitej odzieży pracowników bezpośrednio obsługujących klientów, np. w luksusowych sklepach, rzecz tę na korzyść

1. Zezwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków określające dopuszczalność i warunki zabudowy nieruchomości położonej na obszarze ochrony konserwatorskiej nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. 2. W postępowaniu poprzedzającym wydanie zezwolenia, o którym mowa w tezie 1, nie są stronami ani osobami zainteresowanymi właściciele /wieczyści użytkownicy/

1. Wymagane prawem zeznanie podatnika zawiera oświadczenia wiedzy, a nie woli. Winno być ono prawdziwe pod rygorem skutków karnych /art. 86 i art. 88 ustawy karno skarbowej/. Nie może zatem być złożone przez pełnomocnika, a tylko wyłącznie przez podatnika /bądź jego ustawowego przedstawiciela/. 2. Postępowania podatkowe oraz sądowe o dział spadku normalnie nie powinny pozostawać ze sobą w związku.

Prawną podstawę zmiany nazwiska małoletniego dziecka skarżącej jest przepis art. 2 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328 ze zm./. Wobec braku porozumienia między rodzicami /art. 5 ust. 3 cyt. ustawy/, każde z nich może zwrócić się o rozstrzygnięcie do Sądu opiekuńczego. Tak więc, w wypadku utrzymującego się sporu pomiędzy

Opłaty wnoszone przez członków spółdzielni mieszkaniowej, które zostały przeznaczone na pokrycie kosztów montażu grzejnikowych zaworów termostatycznych w ich mieszkaniach oraz instalacji liczników ciepła w węzłach cieplnych budynków stanowiących własność spółdzielni, nie mają wpływu na wysokość dotacji z budżetu państwa /par. 2 ust. 2 pkt 2 i 4 w związku z par. 3 ust. 5 pkt 3 i 7 rozporządzenia Ministra

Zaznajomienie strony z dowodami zebranymi w ramach innego postępowania, w tym także postępowania karnego skarbowego, nie zwalnia organu podatkowego od obowiązku wynikającego z art. 10 par. 1 Kpa zapoznania jej z tymi dowodami i materiałami w toku postępowania podatkowego, zmierzającego do wydania na ich podstawie decyzji podatkowej. Na żądanie strony, a w uzasadnionych wypadkach także z urzędu, organ

1. Strona rezygnując z wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną i decydując się na rozpatrzenie sprawy w trybie art. 155 Kpa przez organ nadzoru wyznacza tym samym zakres rozpoznania sprawy przez ten organ oraz przez Sąd w razie późniejszego wniesienia skargi na decyzję organu nadzoru. Sądowa kontrola tych decyzji sprowadza się do oceny, czy minister finansów naruszył

1. Opierając się na konstrukcji wad powodujących nieważność oraz wzruszalność decyzji administracyjnych, można wskazać rodzaje naruszeń przepisów, które trzeba zaliczyć do istotnych, skutkujących nieważność uchwały organu gminy. Do nich należy naruszenie: przepisów wyznaczających kompetencję do podejmowania uchwał, podstawy prawnej podejmowania uchwał, przepisów prawa ustrojowego, przepisów prawa materialnego