Orzeczenia
Zdarzeniem losowym w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ nie jest kradzież środków pieniężnych oraz materiałów instalacyjnych.
Przedpłaty wniesione przed zawarciem umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego wiążą jedynie strony w zakresie przyszłej umowy, natomiast nie mogą być odliczone od przychodu nawet w sytuacji, gdy przedpłaty przeznaczone zostały na cel mieszkaniowy.
1. Uprawnień wynikających z przepisu art. 79 Kpa nie może pozbawić strony organ, nie zawiadamiając jej o przeprowadzanym dowodzie. O wzięciu bowiem udziału w przeprowadzaniu dowodu może decydować jedynie strona, a nie organ, przed którym toczy się postępowanie. 2. Ograniczenie się przez organ pierwszej instancji do wyliczenia kwoty kary pieniężnej za zajęcie bez wymaganego zezwolenia pasa drogowego
Fakt, że w czasie przekazywania gospodarstwa za emeryturę na rzecz Państwa - w myśl art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268 ze zm./ - skarżący mieli zamiar przenieść się do miasta i zamieszkać w lokalu spółdzielczym nie ma znaczenia dla oceny prawnej sprawy nieodpłatnego przyznania działki na podstawie art.
Ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 28 poz. 127/ ustawodawca dokonał nowelizacji ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ i między innymi do art. 6 wprowadził nowy ust. 7, który wyłączył możliwość łącznego opodatkowania małżonków w sytuacji, kiedy
Art. 196 par. 4 pkt 4 Kpa stanowi, iż Naczelny Sąd Administracyjny nie ma uprawnień do kontroli decyzji dyscyplinarnych.
Ustalenie stanu faktycznego - będącego podstawą dla ewentualnego określenia podatku dochodowego z nie ujawnionych źródeł dochodu powinno nastąpić bez naruszania przepisów postępowania administracyjnego.
W świetle postanowień art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ brak było podstawy do uznania za koszt uzyskania przychodów wydatków właściciela firmy na jego wyżywienie w czasie jego podróży odbywanej w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Te wydatki nie mogą być uznane za koszty poniesione w celu osiągnięcia
1. Zwrot "osobisty przychód", użyty w art. 26 ust. l pkt 1 in fine ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, odnosi się do wszelkiego rodzaju przychodów, a więc nie tylko do tych, które pochodzą ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 tej ustawy. 2. Możliwość odliczenia od dochodu przed obliczeniem podatku kwot wydatkowanych jako darowizny na
1. Spółka akcyjna jest osobą prawną inną niż gminy i prowadzenie przez nie działalności gospodarczej na własny rachunek i we własnym imieniu nie jest równoznaczne z prowadzeniem takiej działalności przez osobę prawną, będącą akcjonariuszem spółki. 2. Nie jest komunalną osobą prawną spółka akcyjna, w której kapitał akcyjny gminy wynosi mniej niż 50 procent. 3. Spółka akcyjna utworzona na podstawie uchwały
Zwrot "osobisty przychód" użyty w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ mimo iż niezbyt fortunny od strony redakcyjnej, odnosi się w ocenie Sądu do wszystkiego rodzaju przychodów, nie tylko zatem do tych, które pochodzą ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 ustawy. Ostatnio wspomniany przepis zawiera bowiem jedynie
Decyzja o przeniesieniu policjanta na niższe stanowisko służbowe, wydana za jego zgodą w innych przypadkach niż określone w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, narusza ten przepis i podlega uchyleniu.
1. Żaden przepis prawa nie zakazuje stwierdzenia przez organ administracyjny nieważności decyzji, na którą wniesiono skargę do sądu administracyjnego. Po przekazaniu zgodnie z art. 200 par. 2 zdanie drugie Kpa takiej skargi Naczelny Sąd Administracyjny umorzyłby postępowanie sądowe po ustaleniu, że zaskarżona decyzja przestała istnieć na skutek stwierdzenia jej nieważności /art. 355 par. 1 Kpc w związku
Do biegu terminu nie wlicza się dnia, w którym nastąpiło zdarzenie stanowiące początek terminu /art. 57 par. 1 Kpa/.
Z wykładni celowościowej art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wyciągnąć należy wniosek, że zakaz działalności gospodarczej wykraczającej poza zadania o charakterze użyteczności publicznej w istocie skierowany jest do gminy. Gmina nie może prowadzić zakazanej działalności nie tylko w ramach własnej osobowości prawnej /jednostki i zakłady
Art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jest sformułowany jednoznacznie. Jego interpretacja prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania odliczeń podatku jest przedstawienie przez podatnika dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Dokument zaś to przedmiot stwierdzający określone okoliczności, fakty, stany /np. umowa,
Pozostawiając odwołanie bez rozpoznania na podstawie art. 64 par. 2 Kpa w związku z art. 140 Kpa organ odwoławczy winien wydać postanowienie. Na postanowienie organu odwoławczego służy skarga do sądu administracyjnego.
Gospodarka związków komunalnych, o których mowa w art. 64 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, wymaga uchwalania budżetów - odpowiednio do wymogów ustanowionych wobec gmin.
Zakupem prawa w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jest także nabycie prawa w drodze umowy wieczystego użytkowania.
Brak wniosku obojga małżonków w zeznaniu rocznym, i to w sytuacji, gdy zeznanie to nie ma już - wobec śmierci jednego z nich charakteru zeznania wspólnego, uniemożliwia zastosowanie łącznego ich opodatkowania, bez względu na to, czy spełnione zostały pozostałe warunki określone w art. 6 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.
Dokumentacja geologiczna w wyniku jej zatwierdzenia nie staje się rozstrzygnięciem, którego wzruszenie może nastąpić tylko według przepisów kodeksu postępowania administracyjnego o wznowieniu postępowania, uchyleniu, zmianie oraz stwierdzeniu nieważności decyzji. Jest ona opisem przeprowadzonych badań, a nie trwałą i niezmienną ich interpretacją.
Termin określony przepisem art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ posiada charakter terminu prawa materialnego, do którego nie mają zastosowanie przepisy art. 58 - art. 60 Kodeksu postępowania administracyjnego, które upoważniałyby organ podatkowy do przywracania tego terminu w przypadku jego uchybienia.
Zastosowanie przepisów art. 26 zawartych w ust. 4 i ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ prowadzi do wniosku, że spłata kredytu zaciągniętego na remont lub modernizację mieszkania może być odliczana w latach, w których jest uiszczana, natomiast remont i modernizacja musi być dokonana w okresie obowiązywania ustawy czyli po 1 stycznia
Przedmiotem referendum gminnego nie może być opiniodawcze stanowisko Rady Gminy lub innego organu, wypowiedziane w sprawie nie należącej do zakresu działania gminy. Konsultacje przeprowadzane z mieszkańcami, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie mogą więc przybrać postaci referendum gminnego, a ich właściwą formą powinny