Organ egzekucyjny, nie będąc uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, nie jest też uprawniony do oceny, czy zachodzi błąd co do treści czynności prawnej w rozumieniu art. 84 Kc.

Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych ustanowione pierwotnie w art. 21 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ zostało uchylone - mocą wsteczną - przez art. 1 pkt 13 lit. "f" ustawy z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz o zmianie niektórych innych ustaw /Dz.U.

1. Obejmując na podstawie art. 90 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512/ zarząd majątku upadłego, syndyk nie staje się przez to "zakładem pracy" w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/; jest nim nadal upadły. 2. Odsetki od zaległości powstałych

1. Zwykła działalność rozrywkowa, a w tym organizowanie zabaw tanecznych /dyskotek/ w świetlicach zakładowych nie podlega uregulowaniom ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej /Dz.U. nr 114 poz. 493/. Tym bardziej nie podlega uregulowaniom tej ustawy działalność wskazanego typu przez dzierżawców tych pomieszczeń, prowadzących działalność gospodarczą

Uprawnienie do rachunku bankowego związane z prawem do nabycia samochodu na szczególnych warunkach stanowi prawo majątkowe w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. Zgromadzona na tym rachunku kwota oszczędności stanowi, w przypadku zbycia tego prawa, koszt uzyskania przychodu, od którego powinna być odliczona

Opłaty za badania i inne czynności wykonywane przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej w związku ze sprawowaniem bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w razie stwierdzenia naruszeń wymagań higienicznych i zdrowotnych, ustala na podstawie art. 36 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej właściwy Inspektor Sanitarny w drodze decyzji administracyjnej

1. Przepisy określające zasady sądowej kontroli decyzji administracyjnych /art. 16 par. 2 oraz art. 196 par. 1 i nast. Kpa/ nie pozwalają na bezpośrednie kształtowanie przez sąd administracyjny praw i obowiązków stron. 2. Gdy grunty gospodarstwa rolnego pozostają w samoistnym posiadaniu innej niż właściciel osoby, decyzja ustalająca zobowiązanie w podatku rolnym może być kierowana zarówno do właściciela

1. Działalność gospodarcza jest faktem i kategorią o charakterze obiektywnym. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej /subiektywnie/ jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, oświadcza, że jej nie prowadzi bądź nie zgłasza obowiązku podatkowego itp. Wymóg zgłoszenia do ewidencji podjętej działalności gospodarczej

Z rażącym naruszeniem prawa nie można utożsamiać każdego naruszenia prawa. Naruszenie prawa ma cechę rażącego gdy decyzja nim dotknięta wywołuje skutki prawa nie dające się pogodzić z wymaganiami praworządności, którą należy chronić nawet kosztem obalenia ostatecznej decyzji. Nie chodzi więc o spór o wykładnię prawa, lecz o działanie wbrew nakazowi lub zakazowi ustanowionemu w prawie. Innymi słowy,

Przy wymiarze podatku od spadków i darowizn organ podatkowy samodzielnie ustala wartość według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Stwierdzenie przez organ odwoławczy uchybienia terminu do wniesienia odwołania na podstawie art. 134 Kpa winno być poprzedzone dokładnym wyjaśnieniem stanu faktycznego, co do tego, czy odwołujący się przekroczył termin określony w art. 129 par. 1 Kpa. W przeciwnym wypadku postanowienie takie narusza art. 7 i art. 77 Kpa, naruszenie tych przepisów prowadzi do uchylenia postanowienia.

W razie nabycia zakładu w drodze spadkobrania przez kilka osób i prowadzenia zakładu przez jedną z nich od daty przyjęcia spadku przez wszystkich spadkobierców i braku z ich strony oświadczeń, że nie zamierzają uczestniczyć w prowadzeniu zakładu oraz niedokonania działu spadku, spełnienie wspomnianego warunku przez jednego ze spadkobierców, działającego niejako w imieniu pozostałych współwłaścicieli

Art. 21 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ skreślony został przez art. 1 pkt 13 lit. "f" ustawy z dnia 6 marca 1993 r. /Dz.U. nr 28 poz. 127/ z dniem ogłoszenia /16.04.1993 r./ ale z mocą obowiązującą od dnia 1.01.1993 r. Zarówno organy administracyjne jak i Naczelny Sąd Administracyjny były związane treścią tego przepisu

Samochód należy do urządzeń przemysłowych, o których mowa w art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

Ustalenie ponad dwukrotnie mniejszych należności z tytułu wyłączenia gruntów z produkcji leśnej /art. 39 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ polegające na naliczeniu tych należności jedynie w części powierzchni faktycznie wyłączonej z produkcji rażąco narusza prawo oraz rażąco narusza interes społeczny i dlatego uchylenie tej decyzji przez

1. Podstawowym warunkiem zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 52 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy nie wykorzystany w latach poprzednich musi być ustalenie, iż jest to przychód należny za okres do 31 grudnia 1991 r., a jedynie wypłacony w roku następnym. 2. Prawo do ekwiwalentu

W art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ znajduje się wyczerpujące wyliczenie przedmiotów opodatkowania indywidualnie nazwanych bez odwoływania się do innych jeszcze elementów klasyfikacyjnych. Użyte w tym przepisie sformułowanie "użytkowanie urządzenia przemysłowego

1. Decyzje administracyjne mogą być wydawane tylko na podstawie prawa powszechnie obowiązującego. 2. Przepisy gminne - zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ - stają się prawem powszechnie obowiązującym z dniem ogłoszenia, o ile nie przewidują wyraźnie terminu późniejszego. 3. Uchwała rady gminy ustalająca stawki podatku od nieruchomości

1. Sukcesorem praw i obowiązków związanych z uwłaszczonym mieniem komunalnym nie może być jednostka niekomunalna, a więc przykładowo spółka kapitałowa z mniejszościowym udziałem gminy, dzierżawiąca czy użytkująca na podstawie umowy cywilnoprawnej byłe mienie państwowe. 2. Zarządzenie nr 31 Ministra Finansów z dnia 27 maja 1992 r. w sprawie wprowadzenia maksymalnego wskaźnika wzrostu cen umownych energii

Cechą charakterystyczną współczesnej techniki wymiaru i poboru podatków jest radykalne odchodzenie od sytuacji, w których zobowiązanie podatkowe powstaje w drodze wydania i doręczania decyzji ustalających wysokość zobowiązań. W sposób wyraźny są preferowane przez ustawodawcę techniki obliczania i poboru podatku przez płatników oraz samoobliczenie podatku przez samego podatnika. Przejawem powyższej

1. Przepis art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie uzależnia jego stosowania od tego, czy w ogólnym rozrachunku wystąpił niedobór podatku, istotne jest, że umowa między stronami określa dla jednej z nich, to jest producenta, warunki rażąco niekorzystne pozwalające

Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie uzależnia prawa do odliczenia od podstawy opodatkowania kwot wydatkowanych na wkład budowlany od jego wpłacenia w pełnej wysokości.

Brak jest podstaw do odliczenia wydatków poniesionych na zakup lokalu mieszkalnego znajdującego się w budynku, który został wybudowany przez osobę prawną, która nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie budownictwa mieszkaniowego. Bez znaczenia jest przy tym okoliczność, że lokal w momencie nabycia znajdował się w stanie surowym.