1. Stwierdzenie przez organ naczelny /właściwego ministra/ nieważności decyzji organu, w stosunku do którego organem wyższego stopnia jest wojewoda, powoduje nieważność decyzji ministra zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa, jako wydanej przez organ niewłaściwy. 2. Organ naczelny, stwierdzając nieważność decyzji instancji odwoławczej stwierdza jednocześnie nieważność poprzedzającej ją decyzji organu

Kontroli sądu nie podlega treść opinii. Okresowe opiniowanie policjantów uregulowane w art. 35 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, ma charakter postępowania wewnętrznego Policji. Sąd kontrolując decyzję w przedmiocie zwolnienia policjanta ze służby bada jedynie, czy opinia będąca podstawą zwolnienia /art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy/ została wydana z zachowaniem trybu przewidzianego

Oceniając prawidłowość "potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu /pomieszczeniu/", o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ organ administracyjny rozstrzyga tzw. zagadnienie wstępne, które może być następnie przedmiotem orzekania przez sąd powszechny; przy czym gdyby w postępowaniu przed sądem powszechnym

1. Celem postępowania zabezpieczającego jest zapewnienie warunków niezbędnych do skutecznego prowadzenia egzekucji. Wszczynane jest wówczas, gdy zachodzi obawa, że zobowiązany utrudni lub udaremni w przyszłości egzekucję. Zgodnie z art. 155 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/, zabezpieczenie może być dokonane również przed ustaleniem

W sprawach indywidualnych osób trzecich z zakresu administracji publicznej, rozpatrywanych przez rządowe organy administracji ogólnej, gminie nie przysługuje przymiot strony w rozumieniu art. 28 Kpa, chyba że zakres rozstrzygnięcia obejmuje sferę interesu prawnego gminy.

1. Postępowanie egzekucyjne w administracji kończy się przez wykonanie egzekucji - realizację tytułu wykonawczego lub orzeczenia sądowego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności; organ egzekucyjny nie wydaje w tym względzie żadnego rozstrzygnięcia. 2. Umorzenie postępowania na podstawie art. 59 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia I7 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36

Naruszeniem prawa jest wprowadzenie dodatkowej opłaty za korzystanie z obiektów i urządzeń wodno-kanalizacyjnych, w wysokości 100 procent stawki obowiązującej, od podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą w sferze usług i produkcji o charakterze materialnym. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz

Osoba, która nie jest podatnikiem podatku obrotowego, nie może w trybie art. 175 Kpa domagać się uznania nieistnienia obowiązku podatkowego w podatku obrotowym i zwrotu pobranej kwoty.

1. Przy ocenie zgodności z prawem decyzji wydanej w trybie art. 157 par. 2 Kpa w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanej pod rządami rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. nr 36 poz. 341 ze zm./ - niezbędne jest badanie zgodności wydania tej decyzji z przepisami cytowanego rozporządzenia. 2. Określenie użytków rolnych zawarte

Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed Sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypływać określona sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Nie można posługiwać się nazwą "stały stosunek zlecenia" dla obejścia przepisów ściśle określających, kto może zajmować się zawodowo zastępstwem stron przed sądem. Stały stosunek zlecenia musi dotyczyć zarządu całym majątkiem lub interesami strony, z którego to zarządu może dopiero wypłynąć określona konkretna sprawa wymagająca reprezentowania strony przed sądem /art. 87 par. 1 Kpc w zw. z art. 211

Nie jest obligatoryjna rozprawa administracyjna w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji o wywłaszczeniu tylko dlatego, że postępowanie to dotyczy wywłaszczenia.

Nie jest oczywistą omyłką w rozumieniu art. 113 par. 1 Kpa oparcie rozstrzygnięcia na dokumencie, którego wadliwość była najzupełniej oczywista. Jeżeli dane zawarte w takim dokumencie mogły mieć wpływ na treść wydanej decyzji, to następstwa takiej wadliwości mogą być usunięte w innym trybie /np. wznowienie postępowania/.

Skoro urządzenia zbiorowego zaopatrzenia w wodę stanowią własność gminy, właściwą do ustalenia opłat za wodę jest rada gminy, gdyż sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę są jej zadaniami własnymi.

1. Przepisy art. 38 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ nie mają zastosowania do funkcjonariuszy, o których mowa w art. 149 ust. 2 tej ustawy w związku z art. 131 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180/. 2. Bezprzedmiotowe jest powoływanie się na art. 43 ust. 1 ustawy o Policji /art. 31 ust. 1 ustawy

1. W zaświadczeniu wydanym na podstawie art. 217 par. 2 Kpa, nie można rozstrzygać o sprzecznych interesach stron. Zaświadczenie takie jest w istocie decyzją o jakiej mowa w art. 104 Kpa. 2. Właściwym do rozstrzygania sporu dotyczącego tytułu własności Państwa do gruntu przewidzianego w art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ jest sąd powszechny

1. Nie zachodzi potrzeba wzywania przez prokuratora organu samorządu terytorialnego do usunięcia naruszenia przed zaskarżeniem uchwały do sądu administracyjnego, jak wymaga tego przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Prokurator jest legitymowany do zaskarżania uchwały rady gminy, nie będącej uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy

1. W przypadku gdy transakcja dotyczy ogromnego majątku likwidowanego Państwowego Gospodarstwa Rolnego zastosowanie ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi oraz uporządkowaniu niektórych spraw związanych z przeprowadzeniem reformy rolnej i osadnictwa rolnego /t.j. Dz.U. 1989 nr 58 poz. 348/ w kwestii wartości i celu transakcji w stosunku do założeń i celów

1. Odpowiedź organu administracji państwowej na skargę /art. 200 Kpa/ nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa powinno zawierać jej uzasadnienie faktyczne i prawne. 2. Ustalenie bez wyraźnej podstawy ustawowej, że pewne fakty mogą być udowodnione jedynie za pomocą ściśle określonych dowodów, jest sprzeczne z art. 75 Kpa

1. Z samej przynależności gruntu /lub innej rzeczy/ do mienia komunalnego nie wynikają w sprawie dotyczącej tego gruntu dla jakiejkolwiek organizacji społecznej działającej na terenie gminy interesy prawne lub obowiązki w rozumieniu art. 28 Kpa. 2. Choćby nawet zakres celów statutowych uzasadniał uwzględnienie żądania organizacji społecznej w sprawie wszczęcia postępowania administracyjnego lub dopuszczenia

Dopuszczalna jest skarga złożona w trybie art. 216 Kpa na niewydanie postanowienia określonego w art. 196 par. 3 Kpa.

Artykuł 93 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stanowi, że możliwość zaskarżenia uchwały organu gminy przez wojewodę jest ograniczona tylko do spraw z zakresu administracji publicznej, jak to ustala art. 101 tej ustawy.

1. Podstawą prawną do wydania przez organ administracji państwowej /samorządowej/ decyzji administracyjnych mogą stanowić jedynie przepisy prawa powszechnie obowiązującego a więc aktu ustawodawczego /ustawy lub dekretu z mocą ustawy/ albo aktu wykonawczego wydanego na podstawie i w granicach wyraźnego upoważnienia zawartego w akcie ustawodawczym. 2. Samoistne uchwały Rady Ministrów są aktami prawotwórczymi

Organ administracji, który rozpatruje zażalenie na postanowienie o zawieszeniu postępowania w sprawie nie podlegającej rozstrzygnięciu w formie decyzji administracyjnej, może orzec zgodnie z art. 138 par. 1 pkt 2 w związku z art. 144 Kpa to jest uchylić wadliwe postanowienie i umorzyć postępowanie pierwszej instancji jako bezprzedmiotowe.