Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym

1. Określone w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ zobowiązania osób wyłączających grunty rolne z produkcji nie są powiązane z nabyciem własności czy prawa wieczystego użytkowania - z wyjątkiem potrąceń przewidzianych w art. 18 ust. 1 i 2 - lecz z zaniechaniem rolniczego ich użytkowania przez właściciela lub posiadacza /art. 4

Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, gdy istnieją możliwości różnej interpretacji przepisów prawnych.

Wydanie decyzji z pogwałceniem zasady dwuinstancyjności, obowiązującej w postępowaniu administracyjnym /art. 15 Kpa/, godzi w podstawowe prawa i gwarancje procesowe obywatela i musi być ocenione jako rażące naruszenie prawa.

Koszty odtworzenia obiektu budowlanego realizowanego przez prywatnego inwestora obejmują rzeczywiste koszty materiałów budowlanych, robocizny i transportu, które musi ponieść inwestor, a które jedynie wyjątkowo pokrywają się z urzędowymi katalogami cen. Posłużenie się przez biegłego wyłącznie stawkami wynikającymi z cennika PZU z 1972 r. nawet przy zastosowaniu mnożnika jest wadliwą metodą ustalenia

"Stwierdzenie niezgodności decyzji z prawem" następuje tylko w warunkach określonych w art. 156 par. 2 Kpa i jest alternatywą stwierdzenia nieważności decyzji, gdy nastąpił upływ czasu określony w Kodeksie postępowania administracyjnego bądź też gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.

1. Jeżeli ze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, iż skarżący żąda wydania mu pozwolenia na budowę, to uwzględnienie skargi w trybie art. 200 par. 2 Kpa polega na wydaniu takiego pozwolenia; uchylenie zaskarżonych decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia nie może być potraktowane jako uznanie skargi w całości za słuszną i jej zmianę. Takie pozorne uwzględnienie skargi skierowanej

1. W decyzji uchylającej decyzję dotychczasową w trybie wznowienia postępowania, organ administracji musi wskazać i uzasadnić, która z przesłanek określonych w art. 145 par. 1 pkt 1-8 Kpa była podstawą wznowienia. 2. Obowiązek wskazania konkretnej przesłanki i umotywowania swego stanowiska dotyczy również organu, który stwierdza nieważność decyzji z przyczyn, o których mowa w art. 156 par. 1 pkt 1

Wykonanie robót finansowanych z Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych bez uprzedniego ich zgłoszenia w celu przyznania środków w trybie art. 35 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, nie pozbawia inwestora możliwości ubiegania się o zwrot poniesionych nakładów i nie daje podstaw do umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego.

1. Status strony postępowania administracyjnego nie wynika z uznania jakiegokolwiek podmiotu za stronę, nawet przez naczelny organ administracji państwowej, ale z przepisów prawa. Istotną cechą strony w rozumieniu art. 28 Kpa jest to, że jest ona podmiotem własnych praw /interesów prawnych/ lub obowiązków, które podlegają skonkretyzowaniu w postępowaniu administracyjnym. 2. Udział organizacji społecznych

W świetle art. 75 Kpa niedopuszczalne jest stosowanie formalnej teorii dowodów poprzez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi środkami dowodowymi, bądź też przez tworzenie nowych reguł korzystania ze środków dowodowych.

1. Warunkiem sine qua non zmiany decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa, jest uwzględnienie w całości wniosków strony zawartych w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Jeżeli organ administracji państwowej, do którego prokurator skierował sprzeciw, nie wydał postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji objętej sprzeciwem, strona może korzystać nadal z uprawnień przyznanych tą decyzją. 3.

W przypadku gdy Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk i doszedł do wniosku, że "(...) przynajmniej znaczna część tekstu nie naraża zasad naszej polityki zagranicznej a przeciwnie jest z tymi zasadami zgodna, zatem brak było podstaw do zakazu jej publikacji" - to stwierdzenie takie stanowi ocenę prawną, o której mowa w art. 209 Kpa. W zakresie przesłanki

1. Niewydanie w terminie przez organ administracji państwowej decyzji w sprawie dotyczącej zbycia nieruchomości państwowej nie może być uważane za zgodę na zbycie tej nieruchomości i zgodę organu na przedstawione żądanie. Rozpoczęcie budowy na takiej nieruchomości należy uznać za samowolne jej zajęcie, powodujące również skutki określone w przepisach ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane

1. Z wyjątkiem sytuacji przewidzianych w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów /Dz.U. nr 11 poz. 80/ i - w ograniczonym zakresie - w jej art. 3 ust. 2 pkt 2, wydzielenia wkładu gruntowego po ustaniu członkostwa w spółdzielni produkcji rolnej /art. 148 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze - Dz.U. nr 30 poz. 210 ze zm../ dokonuje się w drodze umowy zawartej

W wypadku wycofania przez jednostkę organizacyjną wniosku złożonego w trybie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm../ organ orzekający ma obowiązek wynikający z art. 105 par. 2 Kpa ustalenia, czy umorzenie postępowania nie jest sprzeczne z interesem społecznym, to zaś uprawnia go do dokonania własnej oceny zbędności

Organ odwoławczy, rozstrzygając sprawę na niekorzyść strony odwołującej się, jest obowiązany wskazać w uzasadnieniu swojej decyzji, że w sprawie wystąpił stan, o którym mowa w art. 139 Kpa.

Przy ocenie przesłanek wpisu na listę radców prawnych w ramach art. 78 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/, niedopuszczalne jest zastąpienie wymogu z par. 6 pkt 3 uchwały nr 533 Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1961 r. w sprawie obsługi prawnej przedsiębiorstw państwowych, zjednoczeń oraz banków państwowych /M.P. nr 96 poz. 406/ odbycia aplikacji sądowej lub arbitrażowej

1. Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego /ani też przepisy żadnej innej procedury/ nie nakładają obowiązku sporządzania oświadczeń własnoręcznie, istotne jest, aby zachowane były przepisy art. 82 i art. 83 Kpa, obowiązujące przy przesłuchaniu świadków. 2. Niewłaściwe jest zastępowanie zeznań świadków "notatkami z rozmów" a także konfrontowanie treści notatek z treścią oświadczeń złożonych

Przepis art. 35 pkt 2 ustawy dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ wskazuje, iż sprawa o przydzielenie dotacji z Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych jest sprawą o charakterze administracyjnym. Postępowanie w takiej sprawie prowadzi do rozstrzygnięcia konkretnej sprawy, konkretnej osoby fizycznej lub prawnej na wniosek, której ono zostało wszczęte, to jest do

Organ administracji nie może odmówić wszczęcia postępowania na wniosek strony, mimo oceny, że żądanie strony jest bezzasadne z przyczyn formalnych lub merytorycznych.

Wezwanie fundatora do wprowadzenia zmian w statucie bądź jego uzupełnienia jest decyzją administracyjną /art. 20 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach - Dz.U. nr 21 poz. 97/.