Pogląd, że w przypadku dysponowania środkami uzyskanymi z nielegalnej działalności (de facto z przestępstwa) możliwe jest posłużenie się nimi dla wykazania pokrycia wydatków uwalniających z zastosowania art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, godzi w zasady praworządności.

Specyfika regulacji art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na tym, że podstawę opodatkowania stanowi nie rzeczywisty dochód uzyskany przez podatnika, co jest zasadą w przypadku podatków dochodowych, ale suma wydatków, które zostały poniesione przez podatnika w roku podatkowym, a które nie znajdują pokrycia w źródłach opodatkowanych lub zwolnionych od podatku. O ile to

W świetle art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej, w postępowaniu z zakresu nieujawnionych źródeł przychodu ciężar dowodu jest rozłożony pomiędzy stronę i organ podatkowy w tym sensie, że obowiązkiem podatnika jest wskazanie i co najmniej uprawdopodobnienie podnoszonych przez niego okoliczności faktycznych, związanych ze zgromadzonym

Swobodne przeniesienie prawa do dysponowania przychodem, to jest odsetkami z tytułu korzystania z pożyczonego kapitału należy traktować jako formę zapłaty odsetek w momencie ich kapitalizacji. Dla zastosowania normy art. 16 ust 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma znaczenia jak prawem do odsetek zadysponował pożyczkodawca. Istotne jest, że mógł nimi swobodnie dysponować w wyniku

Swobodne przeniesienie prawa do dysponowania przychodem, to jest odsetkami z tytułu korzystania z pożyczonego kapitału należy traktować jako formę zapłaty odsetek w momencie ich kapitalizacji. Dla zastosowania normy art. 16 ust 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma znaczenia jak prawem do odsetek zadysponował pożyczkodawca. Istotne jest, że mógł nimi swobodnie dysponować w wyniku

Upadłość to tzw. egzekucja uniwersalna prowadzona na rzecz wszystkich wierzycieli dłużnika, ze wszystkich składników jego majątku jednocześnie. To właśnie odróżnia upadłość od egzekucji syngularnej prowadzonej przez niektórych tylko wierzycieli i tylko z poszczególnych składników majątku dłużnika.

Ratio legis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e u.p.d.o.f. było zwolnienie przychodów (dochodów) uzyskanych ze zbycia nieruchomości przeznaczonych na nabycie nowej nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokojenia indywidualnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, nie zaś na udzielanie pomocy w spłacie kredytu związanego z wcześniejszym nabyciem nieruchomości, którą następnie podatnik zbył, uzyskując

Rozstrzygnięcie organów pozbawiające spółkę prawa do odliczenia podatku naliczonego w fakturach z tytułu usług montażu gazowych podgrzewaczy wody było uzasadnione albowiem transakcja ta, jako stanowiąca nadużycie zawierała parametr ceny nieodpowiadający rzeczywistości.