Dwukrotne skazanie w jednym wyroku tej samej osoby za ten sam zarzucony czyn, stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, określoną w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k.

1. Stwierdzenie przez Sąd innego rodzaju naruszenia przepisów postępowania, które mogło (a nie miało) mieć istotny wpływ na wynik sprawy, uzasadnia uwzględnienie skargi strony na decyzję (art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.). 2. Wyczerpujące zgromadzenie materiału dowodowego wpływa bezpośrednio na obiektywizm prowadzonego postępowania dowodowego i aby dojść do prawdy obiektywnej, organy podatkowe nie

Do uznania określonych wydatków jako mających, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, charakter ulepszeń środka trwałego istotne znaczenie ma dotychczasowe przeznaczenie tego środka.

Zauważyć należy, że przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok sądu. a nie decyzja organu podatkowego. Oznacza to, że zarzuty podnoszone w skardze kasacyjnej kierowane być muszą pod adresem zaskarżonego wyroku, a nie decyzji, której wyrok ten dotyczy.

Podatnik może amortyzować dla celów podatkowych wyłącznie te środki trwałe, do których przysługuje mu prawo własności. Wyjątki od tej zasady dotyczą jedynie amortyzacji środków trwałych, używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego /kapitałowego/.