Przedawnienie roszczenia opartego na art. 298 k.h. (obecnie art. 299 k.s.h.) nie stanowi przesłanki umorzenia należności składkowych na podstawie art. 28 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r.

Z określeniem przez samego przedsiębiorcę we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej daty podjęcia tej działalności wiąże się co najmniej domniemanie faktyczne (art. 231 k.p.c.), że działalność gospodarcza została podjęta w tej właśnie dacie.

1. Organ odwoławczy uchylając zaskarżoną decyzję i orzekając co do istoty sprawy /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/, nie może rozstrzygać w oparciu o inny przepis prawa materialnego, niż wcześniej organ pierwszej instancji w uchylonej decyzji, gdyż w przeciwnym razie uległby zmianie przedmiot postępowania administracyjnego i decyzja tak wydana, naruszałaby zasadę dwuinstancyjności postępowania administracyjnego

Przez pojęcie "innych miejsc publicznych", o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie należy rozumieć dróg niebędących drogami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./.

1. Sam fakt zawarcia umowy i wypłata wynagrodzenia nie są wystarczające do zaliczenia wydatków z tytułu usług doradztwa do kosztów uzyskania przychodów. 2. Jeżeli powodu niewłaściwego udokumentowania podatnik nie może zaliczyć wydatków do kosztów, nie może również odliczyć podatku należnego.

Przepisy nie określają w jakim zakresie podmiot zobowiązany do rekultywacji sprawuje władztwo nad gruntem rekultywowanym i jaki jest jego status prawny w stosunku do nieruchomości w sytuacji, gdy nie łączy go żaden stosunek umowny dotyczący nieruchomości z jej właścicielem lub posiadaczem samoistnym. Należy więc stwierdzić, że w obowiązującym stanie prawnym wykonywanie obowiązków w zakresie rekultywacji

W wypadku wspólnego prawa własności do gruntu należy uwzględnić udział we współwłasności nieruchomości obejmującej grunt i jego części składowe, w tym budynek mieszkalny.

1. Niezależnie od tej kwestii formalnej należy zauważyć, że sad administracyjny nie dokonuje ustaleń faktycznych, nie przeprowadza dowodów (poza dowodami z dokumentów w przypadkach, o których mowa w art. 106 § 2 u.p.p.s.a.), ocenia natomiast legalność zaskarżonej decyzji w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy (art. 133 § 1 u.p.p.s.a). 2. W odniesieniu do darowizn na inne cele niż

Jeżeli daty zastosowania środka egzekucyjnego i zawiadomienia o nim podatnika są różne, przerwanie biegu przedawnienia następuje w tej drugiej dacie. Użycie przez ustawodawcę czasu przeszłego dokonanego /"został zawiadomiony"/ przemawia za wykładnią, że przerwanie biegu przedawnienia nie może nastąpić wcześniej niż zawiadomienie podatnika o zastosowaniu środka egzekucyjnego.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, skarżący nie spełnił wymogów stawianych przez art. 26 ust. 1 pkt. 8 u.p.d.o.f., tj. budynek mieszkalny nie stanowił własności lub współwłasności podatnika, który był również właścicielem lub współwłaścicielem albo użytkownikiem lub współużytkownikiem wieczystym gruntu, na którym wzniesiono budynek. Nie można bowiem przypisywać umowie zawartej przez podatnika

Do przeprowadzanej po uchyleniu art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 44 ze zm.) zmiany zbieżnego z treścią uchylonego przepisu postanowienia statutu spółki zarządzającej portami nie stosuje się art. 415 § 3 kodeksu spółek handlowych.

Z treści art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ wynika, że wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen rynkowych stosowanych w danej miejscowości, w dacie otrzymania świadczenia.

1. Spółka cywilna osób fizycznych oraz jednoosobowa firma prowadzona przez osobę fizyczną to dwa różne podmioty gospodarcze, wymagające odrębnej rejestracji. Naczelny Sąd Administracyjny zgadza się, że przychody z działalności gospodarczej prowadzone pod tymi dwiema postaciami organizacyjnoprawnymi mogą być zatem opodatkowane w różny sposób. 2. Przy ocenie warunków i trybu opodatkowania przychodów