Stawiając zarzut naruszenia przepisów procesowych skarżący winien wskazać jaki istotny wpływ to naruszenie miało na treść rozstrzygnięcia czy gdyby WSA tego uchybienia nie popełnił możliwy byłby inny, co do istoty sprawy, wynik.

Wydanie decyzji w przedmiocie podatku VAT, po ostatecznym określeniu wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest ujawnieniem nowych okoliczności faktycznych, które mogłyby wpłynąć na zmianę rozstrzygnięcia o wysokości zobowiązania w podatku dochodowym.

Uchylenie się przez pracownika od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pracodawcy pod wpływem błędu w porozumieniu o rozwiązaniu umowy o pracę (art. 84 § 1 i 2 k.c. oraz art. 88 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p.) obejmuje wszystkie skutki tej czynności prawnej.

Dwukrotne skazanie w jednym wyroku tej samej osoby za ten sam zarzucony czyn, stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą, określoną w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k.

1. Stwierdzenie przez Sąd innego rodzaju naruszenia przepisów postępowania, które mogło (a nie miało) mieć istotny wpływ na wynik sprawy, uzasadnia uwzględnienie skargi strony na decyzję (art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a.). 2. Wyczerpujące zgromadzenie materiału dowodowego wpływa bezpośrednio na obiektywizm prowadzonego postępowania dowodowego i aby dojść do prawdy obiektywnej, organy podatkowe nie

Do uznania określonych wydatków jako mających, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, charakter ulepszeń środka trwałego istotne znaczenie ma dotychczasowe przeznaczenie tego środka.

Zauważyć należy, że przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok sądu. a nie decyzja organu podatkowego. Oznacza to, że zarzuty podnoszone w skardze kasacyjnej kierowane być muszą pod adresem zaskarżonego wyroku, a nie decyzji, której wyrok ten dotyczy.

Podatnik może amortyzować dla celów podatkowych wyłącznie te środki trwałe, do których przysługuje mu prawo własności. Wyjątki od tej zasady dotyczą jedynie amortyzacji środków trwałych, używanych przez leasingobiorcę na podstawie umowy leasingu finansowego /kapitałowego/.

Jeżeli art. 26a ust. 9 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wprowadza brak zaległości podatkowych przed każdorazowym odliczeniem wydatków inwestycyjnych, jako warunku nabycia prawa do ulgi podatkowej, a art. 7 ust. 21 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych

Główna księgowa przedsiębiorstwa państwowego może otrzymywać na podstawie umowy o pracę wynagrodzenie niższe od wynagrodzenia maksymalnego wynikającego z ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.).