1. Postanowienie organu administracji architektoniczno-budowlanej i postanowienie organu nadzoru budowlanego, wydane na podstawie art. 89 ust. 2 /obecnie art. 81c ust. 2/ ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nakładające na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego, a także dostawcę wyrobów budowlanych, obowiązek dostarczenia w określonym terminie odpowiednich

Dla ważności umowy stypendialnej nie ma znaczenia osoba wypłacająca stypendium. Kwestia ta nabiera określonego wymiaru dopiero w aspekcie podatkowych zwolnień przedmiotowych, gdyż nie każdy rodzaj stypendium jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uwagi na zasadniczy charakter cywilnoprawny najmu lokali użytkowych jak również charakter i formę działania organu gminy, uchwała zarządu miasta ustalająca stawki czynszu najmu lokali użytkowych nie została bezpośrednio skierowana do najemców lokali, lecz do jednostki budżetowej gminy i należy zakwalifikować ją jako akt kierownictwa wewnętrznego.

1. Dopiero zapłacenie odsetek od zobowiązań daje możliwość zaliczenia ich do kosztu uzyskania przychodu. Nie należy zapominać, że sama pożyczka czy kredyt są obojętne podatkowo i dopiero zapłacone odsetki od tych umów umożliwiają podatnikowi odliczenie ich od przychodu. 2. Dyskonto weksla można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dopiero w dacie wykupu weksla, a nie w dacie jego naliczenia przy

W świetle art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/ podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji, gdy zastosował się do błędnej informacji udzielonej mu przez urząd skarbowy w trybie art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Nie ponosi odpowiedzialności karnej za dokonanie przestępstwa skutkowego osoba, której zachowanie nie stwarzało albo w sposób znaczący nie zwiększało niebezpieczeństwa dla dobra chronionego prawem.

Sytuacja najemcy lokalu w stosunku do najemcy innego lokalu w danym budynku jest na gruncie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ podobna do sytuacji członków spółdzielni mieszkaniowych, którym w podobnych sprawach przymiotu strony również się nie przyznaje. Oczywiście nie można wykluczyć - biorąc zwłaszcza pod uwagę treść art. 690 Kc, że w konkretnej sytuacji

Skoro w decyzji ostatecznej, wydanej na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nałożono na inwestora obowiązek wykazania prawa do dysponowania na cele budowlane nieruchomościami, ze względu na ustanowione na ich rzecz służebności gruntowe, to sprawa cywilna o stwierdzenie wygaśnięcia tych służebności ma znaczenie dla dalszego przebiegu

Jeśli tymczasowy obiekt budowlany będzie użytkowany w miejscu ustawienia /montażu/ w okresie dłuższym niż 120 dni, to budowa takiego obiektu wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę.

Brak jest podstaw prawnych do przyjęcia, że prawo wynikające z decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu do ubiegania się wydanie pozwolenia na budowę, może być przeniesione decyzją administracyjną. Prawo to nie podlega również przeniesieniu w wyniku notarialnego zbycia praw do nieruchomości, co do której orzeczono o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.

Skoro organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym /art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./, to oparcie zarzutów zobowiązanego na twierdzeniu, że obowiązek nie istnieje, wywoła zamierzony skutek jedynie w razie przyznania tego faktu przez wierzyciela

Żądanie uzupełnienia rozstrzygnięcia decyzji lub pouczenia co do środków zaskarżenia, można wnieść w terminie 14 dni od dnia otrzymania tej decyzji. Wydana w tym trybie odpowiedź organu ma wpływ na termin wniesienia odwołania. Uzupełnienie decyzji dotyczyć może rozstrzygnięcia lub pouczenia o środkach zaskarżenia decyzji bądź o uprawnieniu do wniesienia powództwa do sądu powszechnego. Decyzja wymaga

Nieudzielenie przez pracownika korzystającego ze zwolnienia lekarskiego ze względu na zły stan zdrowia pomocy pracodawcy w zakresie dostępu do plików zakodowanych w komputerze, nie może stanowić elementu ocennego przy rozważeniu niecelowości przywrócenia do pracy pracownika zwolnionego na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP.