Ciężar dowodu co do wykazania istnienia związku przyczynowego między konkretnym wydatkiem a uzyskanym przychodem obciąża podatnika. Z takich okoliczności sprawy jak brak konkretnej tematyki przeprowadzonych szkoleń, brak jakichkolwiek materiałów związanych z poruszanymi w trakcie tych szkoleń zagadnieniami czy wreszcie fakt, że ich uczestnicy nie mogli podać zarówno miejsca, jak i daty tych szkoleń
1. Jeżeli ustawodawca nakazuje podatnikom grupować przychody i koszty ich uzyskania w celu ustalenia dochodu z poszczególnych źródeł przychodów, limit wydatków na reprezentację i reklamę prowadzoną w sposób niepubliczny określony w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, które mogą być zaliczone do kosztów
W 1995 r. w podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów przy sprzedaży akcji /udziałów/ pokrytych w formie wkładu niepieniężnego były wydatki poniesione na ich nabycie tzn. wydatki poniesione na nabycie składników majątkowych /praw/ stanowiących następnie przedmiot wkładu niepieniężnego /art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
Dla celów podatkowych nie jest istotne w jaki sposób w zakresie cywilnoprawnym strony ustalą swoje wzajemne rozliczenia. Istotne natomiast znaczenie ma faktyczne zużycie materiałów dla zrealizowania określonej inwestycji i uzyskanego z tego tytułu przychodu, gdyż na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ zasadą
Przedłużenie 5-letniego terminu przewidzianego w art. 60 § 3 k.r.i.op. może nastąpić tylko wtedy, gdy wyjątkowe okoliczności, wymienione w tym przepisie, powstały przed upływem pięciu lat od orzeczenia rozwodu.
Z całokształtu unormowania zawartego w ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że decyzje dotyczące tego podatku za 1994 rok, wydane w oparciu o przepis art. 45 ust. 6 tej ustawy, mają charakter decyzji określających.
Art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ w brzmieniu ustalonym przez art. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 134 poz. 646/ stanowi, że za koszty uzyskania przychodów nie uważa się odpisów i wpłat na różnego rodzaju funduszy
Zgodnie z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa, decyzja wydana w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać sprawę co do istoty w całości. Zastępuje ona bowiem dotychczasową decyzję. W nowej decyzji konieczne jest ponowne rozstrzygnięcie o prawach i obowiązkach strony.
W przypadku uchybienia terminu odwołania analizowanie przedmiotu sprawy rozstrzygniętej decyzjami wymiarowymi jest niemożliwe i niedopuszczalne, bowiem z upływem terminu do wniesienia odwołania decyzje te stały się ostateczne, a ich zmiana, uchylenie, stwierdzenie nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych prawem /art. 16 par. 1 Kpa/.
Dokument księgowy powinien zawsze znajdować oparcie w prawidłowych dowodach źródłowych.
Zmiana stanu prawnego nie jest "nową okolicznością" w rozumieniu art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa, która mogłaby uzasadniać wznowienie postępowania.
Postanowienia zakładowego układu zbiorowego pracy podlegają sądowej wykładni przy zastosowaniu wszystkich jej reguł, a nie tylko wykładni językowej.
Określenie stopnia świadomości pracownika w chwili składania przez niego oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron (art. 82 KC w związku z art. 300 KP) może nastąpić na podstawie innych dowodów niż opinia biegłych (art. 278 § 1 KPC). Takim innym, stosownym dowodem mogą być akta sądowe zawierające orzeczenia oraz opinie lekarskie dotyczące stanu zdrowia psychicznego i fizycznego
Przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach (art. 45 § 1 KP) polega na dopuszczeniu pracownika do wykonywania czynności należących do jego obowiązków przed rozwiązaniem umowy o pracę.
Przed wejściem w życie art. 1012 kodeksu pracy nieważna była klauzula konkurencyjna, która nie zawierała zobowiązania pracodawcy do wypłacania pracownikowi odszkodowania w okresie obowiązywania zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy.
Określanie zasad gospodarki nieruchomościami, w tym sprzedaży lokali mieszkalnych zajmowanych przez najemców w domach stanowiących własność gminy oraz ustalanie kryteriów przeznaczenia tych lokali do sprzedaży /art. 21 ust. 7-9 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ jest sprawą z zakresu administracji publicznej w rozumieniu
Oświadczenia dłużnika, choćby jednocześnie pełnił funkcję organu administracji państwowej, nie można uznać za zaświadczenie w rozumieniu art. 217 i następnych Kpa.
Darowizna sprzętu sportowego przekazana na rzecz Kościoła Katolickiego może być uznana jako darowizna przekazana na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą /art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./.
Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej uzależniona jest od osiągnięcia przychodu, istnienia bezpośredniego związku przyczynowego między tym wydatkiem, a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku, przy czym przesłanki te muszą zostać spełnione łącznie.
1/ Z treści reguły 2/a/ Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej wynika, że ma ona zastosowanie do wyrobu niekompletnego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego. 2/ Stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej stanowi wyjątek od zasady stabilizacji decyzji i wymaga bezspornego ustalenia, że wydana decyzja jest dotknięta jedną z wad określonych
Zamiar jednej ze stron umowy o pracę nie może być wystarczającą podstawą do ustalenia spornej między stronami treści umowy.
W świetle przepisów rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12, poz. 67 ze zm.), regułą jest zatrudnianie kierowników kolonii i wychowawców kolonijnych na podstawie umów o pracę.
Przyczyny utraty prawa do zasiłku chorobowego określone w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143 ze zm.) nie uzasadniają same przez się rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.