Brak w art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa wyraźnej normy dopuszczającej uchylenie decyzji dotychczasowej w części nie oznacza, zdaniem składu orzekającego w sprawie, że taka możliwość jest wykluczone. Za przyjęciem takiej wykładni przemawia to, że w obrocie prawnym nie powinny pozostawać tylko te części decyzji, które są wadliwe.
Użyty w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./ zwrot "zakładu (...) lub jego części", bez bliższego określenia, nie dawał podstaw do ograniczenia jego stosowania do fizycznie wydzielonej części zakładu, z wyłączeniem z zakresu tego przepisu ułamkowej części zakładu.
1. Nałożenie na właściciela /zarządcę/ obiektu budowlanego - w drodze decyzji administracyjnej - obowiązku przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego części, powinno nastąpić równocześnie z nałożeniem obowiązku przeprowadzenia kontroli polegającej na sprawdzeniu stanu, o którym mowa w przepisie art. 62 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89
Organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności w każdym przypadku nie załatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa, jeżeli nie dopełnił czynności określonych w art. 36 lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych, a mających na celu usunięcie przeszkody do wydania decyzji.
W ustawie o podatku dochodowym przyjmuje się zasadę, zgodnie z którą określone przychody powinny być uznane za należne, zaś koszty za poniesione dopiero wówczas, gdy tego rodzaju zdarzenie faktyczne lub prawne wystąpi w rzeczywistości.
W ustawie o podatku dochodowym przyjmuje się zasadę, zgodnie z którą określone przychody powinny być uznane za należne, zaś koszty za poniesione dopiero wówczas, gdy tego rodzaju zdarzenie faktyczne lub prawne wystąpi w rzeczywistości.
Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa reprezentuje w procesie pozwany Skarb Państwa w sprawach o zwrot równowartości mienia dochodzony na podstawie art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. z 1991 r. Nr 34, poz. 149).
Kwestie związane ze zwolnieniem ze służby policjantów zostały uregulowane wyłącznie w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ i przepisy Kodeksu pracy nie mają nawet pomocniczego zastosowania.
Podmiotami praw i obowiązków w stosunkach, w których występuje spółka cywilna, są wspólnicy. Przysługuje im zatem status strony zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak sądowoadministracyjnym.
"Telefoniczna informacja" nie może być podstawą ustalenia siedziby podmiotu prawa handlowego. Informacja dotycząca siedziby spółki winna być uzyskana z Sądu prowadzącego rejestr spółki.
Rozstrzygnięcie zagadnienia prejudycjalnego w trybie art. 100 par. 3 Kpa z powodu niewystąpienia przez stronę na podstawie art. 100 par. 1 Kpa o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego nie jest możliwe, gdy zagadnienie to jest już przedmiotem rozpoznania w postępowaniu toczącym się przed właściwym dla jego rozstrzygnięcia organem lub sądem, co czyni zbędnym wystąpienie strony o wszczęcie postępowania
1. Ponieważ w postępowaniu administracyjnym również obowiązuje zasada, że ciężar dowodu spoczywa na tym, kto z określonego faktu wyprowadza skutki prawne, do podatnika należy wykazanie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym nakładem /kosztem/, a uzyskanym przychodem. 2. Organ prowadzący postępowanie musi dążyć do ustalenia prawdy materialnej i według swej wiedzy, doświadczenia oraz wewnętrznego
Osoba nie dopuszczona do udziału w postępowaniu, a przekonana o tym, że ma interes prawny w sprawie, wynikający z przepisów prawa materialnego, w razie wydania rozstrzygnięć /postanowień, na które służy zażalenie lub decyzji administracyjnych/ bez jej udziału, może żądać wznowienia postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa.
Przychód z odpłatnego przeniesienia tytułu własności udziałów w spółce /art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. w brzmieniu obowiązującym w 1995 r./ powstawał najpóźniej w dacie przeniesienia własności udziałów na nabywcę.
Podstawę zwolnienia części dochodów ze stosunku pracy stanowi wykonywanie przez osoby zamieszkałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracy poza jej granicami podczas czasowego ich tam pobytu.
Każda renta jest w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ trwałym ciężarem, zarówno ta zawarta na czas nie określony jak i ta zawarta na ściśle określony czas.