Obowiązkiem Izby Skarbowej w decyzji stwierdzającej nieważność decyzji Urzędu Skarbowego z powodu rażącego naruszenia prawa jest wykazanie, że naruszenie to ma charakter rażący, w tym także że jest to oczywiste naruszenie przepisów prawa. W wypadku nie wykonania tego obowiązku, Izba Skarbowa narusza art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy.

Doręczenie stronie decyzji w sposób zastępczy, określony art. 44 Kpa nie może być oceniane jako prawidłowe, jeżeli w chwili wszczęcia postępowania miejsce pobytu strony było nieznane.

1. Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne z tytułu świadczeń dokonanych w ramach tej działalności, tak więc bez znaczenia dla powstania zobowiązania podatkowego jest fakt, że wykazane w deklaracji i wynikające z faktur należności nie zostały w istocie

1. Uchwały organów gminy sprzeczne z przepisami statutu gminy są nieważne jako sprzeczne z prawem w rozumieniu art. 91 ust. 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./. 2. Nie jest dopuszczalne kwalifikowanie regulaminu pracy rady gminy jako załącznika do statutu gminy w celu podniesienia go do rangi statutu ze sfery ustrojowej. 3. Istota

Wydatki poniesione na roboty budowlane /wykończeniowe/, wykonywane nawet po zasiedleniu budynku, jeśli tylko mieszczą się w zakresie pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego, wchodzą w zakres ulgi podatkowej, określonej w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Podwyższenie wartości przedmiotu sprzedaży dla potrzeb opłaty skarbowej, w szczególności gdy nie towarzyszyło temu wydanie decyzji i gdy w aktach brak danych, w oparciu o które organ wartość tę podwyższył, nie jest w sprawie podatku dochodowego prejudycjalne.

1. W świetle art. 21 ust. 1 pkt 16 w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ diety i inne należności za czas podróży służbowej. pracowników w wysokości przekraczającej pułap określony w odrębnych przepisach stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. 2. W świetle przepisów

Skorzystanie przez członka spółdzielni pracy z przysługującego mu prawa zaskarżenia do sądu uchwały organu spółdzielczego, niezależnie od tego, jakie skutki to pociąga dla spółdzielni, nie może stanowić podstawy wykluczenia go ze spółdzielni.

1. Możliwa jest zmiana lub uchylenie orzeczenia na korzyść współoskarżonego, na rzecz którego nie złożono skargi kasacyjnej (art. 384 k.p.k. w zw. z art. 462 k.p.k.). 2. „Odpowiednie”, to jest między innymi uwzględniające treść art. 473a § 1 k.p.k., stosowanie art. 384 k.p.k. przy przekraczaniu granic podmiotowych rozpoznania sprawy w wyniku rozpoznania kasacji opierać się powinno na tzw. gravamen

Decyzja o zatwierdzeniu projektu podziału nieruchomości /art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ dotyczy praw właścicieli wszystkich nieruchomości podlegających podziałowi. Zmiana decyzji w trybie art. 155 Kpa może nastąpić tylko za zgodą strony biorącej udział w postępowaniu, w którym zapadła decyzja będąca

1. Przychodami i kosztami mającymi wpływ na ustalenie wysokości dochodu są tylko te, które zostały wyraźnie określone w ustawie podatkowej. Zapisy w księgach rachunkowych zatem nie mogą rozstrzygać o tym co i kiedy jest dochodem oraz kosztem uzyskania przychodu. 2. Z uwagi na odmienność zasad ustalania zysku bilansowego w przepisach o rachunkowości i dochodu podatkowego nie jest możliwe proste odesłanie

Rodzice małoletnich dzieci własnych lub przysposobionych nie osiągających dochodu, ponoszący wydatki z tytułu obciążenia dzieci trwałymi ciężarami opartymi na tytule prawnym, nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów /art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, nie mogą korzystać z odliczenia od podstawy opodatkowania

Nieodpłatne przekazanie towarów innym, lecz konkretnie oznaczonym firmom nie stanowi wydatku na reklamę prowadzoną publicznie, bowiem stanowią one zamknięty krąg odbiorców.

Rozpowszechnienie w dniu 13 grudnia 1981 r. ulotek protestujących przeciwko stanowi wojennemu nie stanowiło naruszenia prawa lub zasad współżycia społecznego.

Naczelnymi zasadami postępowania administracyjnego są zasada praworządności określona w art. 6 Kpa oraz zasada dochodzenia prawdy obiektywnej określona w art. 7 Kpa, która nakłada na organy prowadzące postępowanie obowiązek wszechstronnego zbadania sprawy, tak pod względem faktycznym jak i prawnym w celu ustalenia stanu rzeczywistego sprawy. Zasadę dochodzenia prawdy obiektywnej realizuje wiele przepisów

Pod pojęciem wkładu mieszkaniowego aż do nowelizacji Prawa spółdzielczego w 1994 r. mieściły się jedynie te wydatki podatników, które stanowiły jedynie pierwszą wpłatę na mieszkanie, warunkującą uzyskanie przydziału mieszkania i z pominięciem późniejszych spłat rat kredytu zaciągniętego przez spółdzielnię.

Forma opodatkowania, na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w formie ryczałtu określonego rozporządzenie z dnia 23 grudnia 1993 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób fizycznych /Dz.U. nr 123 poz. 635/ nie należy do wyboru konkretnego podatnika ani od woli organu podatkowego

Jeżeli księga przychodów i rozchodów została uznana za nierzetelną, nie mogła stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym /art. 169 par. 2 Kpa/. Urząd Skarbowy ustalił podstawę opodatkowania podatkiem obrotowym i dochodowym w drodze szacunkowej, do czego był upoważniony przepisami art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 80 poz. 111 ze zm./.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ gmina jest obowiązana do prowadzenia polityki w zakresie targowisk i hal targowych w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty i to bez względu na to, czy targowisko i hale targowe zostały zlokalizowane na gruntach będących mieniem komunalnym, czy też na gruntach stanowiących

Termin z art. 200 par. 2 Kpa jest terminem instrukcyjnym a nie zawitym, w związku z czym jego przekroczenie nie może mieć wpływu na ważność podjętej decyzji. Termin ten jest terminem dla organu administracyjnego a jego przekroczenie nie może powodować ujemnych konsekwencji prawnych dla uprawnionego - skarżącego.

Istota administracyjnego toku instancji polega na dwukrotnym rozstrzygnięciu tej samej sprawy, nie zaś na kontroli zasadności argumentów podniesionych w stosunku do orzeczenia organu I instancji /art. 138 w związku z art. 144 Kpa i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.

1. Nieudzielenie absolutorium zarządowi gminy może być wyłącznie następstwem negatywnej oceny działalności finansowej /budżetowej/ i poprzedzać je musi uchwała o nieprzyjęciu w całości lub w znacznej części sprawozdania finansowego za dany rok. 2. Absolutorium dotyczy wykonaniu budżetu i nie odnosi się do całokształtu działalności zarządu.