1. Wybór przewodniczącego rady gminy nie stanowi podstawy do nawiązania z nim stosunku pracy w rozumieniu art. 73 par. 1 kodeksu pracy. 2. Zatrudnienie przewodniczącego rady gminy w tym charakterze nie znajduje podstaw prawnych ani w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ani w kodeksie pracy.

1. Nie ma podstaw prawnych do zatrudnienia radnych w celu pełnienia funkcji w radzie gminy na podstawie stosunku pracy czy też stosunków cywilnych. 2. Przysługujące radnemu /w tym także przewodniczącemu rady/ przywileje z tytułu pełnionej funkcji nie należą do materii organizacji wewnętrznej oraz trybu pracy rady i jej organów, określanych przez statut gminy /art. 22 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o

1. W przypadku wniesienia przez osobę bliską najemcy opuszczającego lokal podania o przydzielenie jej tego lokalu na podstawie art. 47 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, organ właściwy do rozpatrzenia owego wniosku nie może zwlekać z wydaniem decyzji tylko z powodu braku odpowiedniego lokalu lub pomieszczenia zastępczego umożliwiającego przekwaterowanie

1. Decyzja organu odwoławczego, powołująca wprawdzie art. 138 par. 2 Kpa jako swoją podstawę prawną, ale uchylająca decyzję organu pierwszej instancji o wyborze kandydata na nabywcę nieruchomości rolnej i przekazująca sprawę organowi I instancji z zaleceniem zbycia nieruchomości w drodze przetargu, nie jest decyzją kasacyjną w rozumieniu tego przepisu kodeksu i podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu

Odczucie strony, że niesłusznie została obciążona jednorazową należnością i stałymi opłatami rocznymi /art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ nie jest zarzutem złego stosowania obowiązującego prawa, a stanowi krytyczną ocenę rozwiązania przyjętego przez ustawodawcę. Naczelny Sąd Administracyjny tylko stosuje prawo i nie ma usprawnień

Pracownikowi w okresie wypowiedzenia przysługują te same uprawnienia – łącznie z uprawnieniem do wynagrodzenia w określonej wysokości – co i innym pracownikom zakładu pracy. Jeśli więc wszystkim pracownikom zakładu przyznane zostały podwyżki wynagrodzeń, a pominięto tylko powoda, z tej tylko racji, iż znajduje się w okresie wypowiedzenia, należy to traktować jako nieuzasadnioną szykanę i naruszenie

1. Artykuł 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ dotyczy każdego rodzaju wyłączenia gruntów z produkcji bez zezwolenia, w tym również wyłączenie na okres do lat dwudziestu. 2. Wyłączenie gruntów na okres do lat dwudziestu ma wpływ na zobowiązanie ich właściciela /posiadacza/ z tego tytułu tylko w razie zaniechania dotychczasowej produkcji

Cofnięcie, zamiana bądź ograniczenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej może nastąpić tylko w trybie art. 155 Kpa, a zatem w razie uzyskania zgody osoby, na której rzecz opiewa dana decyzja.

Odprawa wypłacona pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy na podstawie art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy ... (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 18 ze zm.), po przywróceniu do pracy, podlega zaliczeniu na poczet wynagrodzenia, o jakim mowa w art. 47 § 1 k.p.

Chociaż przepis art. 127 k.p. nie odsyła – gdy idzie o odpowiedzialność za mienie powierzone pracownikowi z obowiązkiem zwrotu lub do wyliczenia się – do art. 116 k.p., nie oznacza to, że ciężar wykazania faktu powstania szkody i jej wysokości nie obciąża zakładu pracy i że w jakiejś mierze może był on przerzucony na pracownika.

Okoliczność, że rozwiązanie stosunku pracy następuje w trybie wypowiedzenia zmieniającego, a nie w drodze wypowiedzenia definitywnego, ma jedynie znaczenie dla oceny, czy przyczyny z art. 1 ust. 1 ustawy z 28.XII.1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. nr 4, poz. 19 ze zm.) stanowią

Rozstrzygnięcie komisji społecznej o przydziale ciągnika określonej osobie, nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa.

Księga podatkowa stanowi dowód w postępowaniu podatkowym tylko wówczas, gdy jest prowadzona rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Gdy nastąpi zakwestionowanie ksiąg podatkowych, to wówczas brakuje danych do ustalenia podstawy opodatkowania i wtedy stosuje się przepis ustawy o zobowiązaniach podatkowych, który upoważnia organ podatkowy do obliczenia podatku w drodze szacunku. Za prawidłowy może

Stwierdzenie nieważności decyzji innej, niż się zamierzało, nie może być przedmiotem sprostowania w trybie art. 113 par. 1 Kpa.

Uchwała rady miejskiej /gminy/, określająca dla przewodniczącego rady zryczałtowane miesięczne diety i zwrot kosztów podróży służbowych ponoszonych w związku z wykonywaniem czynności związanych z pracą rady, nie narusza art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

1. Zaniechanie zapoznania skarżącej z protokołami kontroli, uprzednio jej doręczonymi, jak i dokumentami przedstawionymi przez skarżącą w toku kontroli nie stanowi - w przypadku ustalenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia - przesłanki uzasadniającej uznanie naruszenia art. 10 Kpa, gdyż nie ma żadnego wpływu na treść orzeczenia. 2. Usunięcie wady postępowania pierwszoinstancyjnego, polegającej na

Orzekanie o tym, czy działalność społeczno-zawodowa organizacji rolników mieści się w granicach prawa, a w szczególności nie wykracza poza ramy ustawy z dnia 8 października 1982 r. o społeczno-zawodowych organizacjach rolników /Dz.U. nr 32 poz. 217/, należy do odpowiedniego sądu rejestrowego, a nie do organu antymonopolowego.

Grunt lub budynek zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej albo związany z prowadzeniem działalności gospodarczej nie traci tego charakteru przez fakt czasowego zawieszenia takiej działalności.

1. Analizując rozwiązanie umowy o pracę przez porozumienie stron nie można oderwać się od okoliczności faktycznych i przyczyn tego rozwiązania. Jeżeli u podstaw oferty pracownika zmierzającej do rozwiązania stosunku pracy przez porozumienie stron leży niewywiązywanie się lub nienależyte wywiązywanie się zakładu pracy z obowiązków umowy o pracę, to pracownik może na ogólnych zasadach (art. 471 k.c.

Niedopuszczalne jest zamieszczanie w treści decyzji administracyjnej rozstrzygnięć mających charakter cywilnoprawny, jeżeli do tego nie upoważnia wyraźnie przepis prawa materialnego nawet wówczas, gdy treść tej decyzji względnie jej część ma jedynie charakter informacyjny.

Uprawa pieczarek w pieczarkarni wzniesionej na gruntach rolnych nie stanowi zaniechania rolniczego wykorzystania tych gruntów oraz nie prowadzi do wyłączenia tych gruntów z produkcji rolnej w rozumieniu art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./.

1. Orzeczenie wojewody o stwierdzeniu nieważności uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95/ ma charakter deklaratoryjny i działa ex tunc. 2. Wyrażenie zgody na rozwiązanie z radnym stosunku pracy lub jej odmowa /art. 25 ust. 2 zdanie pierwsze powyższej ustawy/ pozostawione jest uznaniu rady gminy, a okoliczności rozwiązania