1. Były pracownik, który po upływie okresu obowiązywania zakazu konkurencji ujawnia i wykorzystuje tajemnice przedsiębiorstwa uzyskane w trakcie zatrudnienia musi się liczyć z odpowiedzialnością odszkodowawczą wobec swojego byłego pracodawcy. 2. Zarzucenie przez pracodawcę byłemu pracownikowi, że w okresie wskazanym w umowie o pracę naruszył tajemnicę jego przedsiębiorstwa, o ile przedsiębiorca wykazuje

Jeżeli jeden dłużnik solidarny skutecznie podważył istnienie długu, to drugi może przed sądem skutecznie powstrzymać prowadzoną przeciw niemu egzekucję komorniczą z tego samego - ale uznanego za nieistniejące - zobowiązania.

Uchwały zebrań grup członkowskich spółdzielni mogą być zaskarżane bezpośrednio do sądu, który może je unieważnić.

Odwołanie darowizny, o którym stanowi art. 900 k.c. jest oświadczeniem woli o charakterze materialnym i oczywiście, co wynika z art. 95 k.c, może być dokonane przez pełnomocnika. W związku z tym, że forma pisemna oświadczenia o odwołaniu darowizny nie została zastrzeżona pod rygorem nieważności, należy opowiedzieć się za dopuszczalnością potraktowania pozwu o zobowiązanie do zwrotu przedmiotu darowizny

1. Cena terminu przedawnienia określona w art. 229 k.c. wchodzi w rachubę wyłącznie, gdy roszczenie uzupełniające nie uległo już wcześniej przedawnieniu, tj. zanim doszło do wydania rzeczy. Przepis art. 229 k.c. nie może być bowiem interpretowany w oderwaniu od ogólnych reguł wyrażonych w art. 118 k.c. i 120 k.c. 2. W sytuacji, gdy niszczenie części składowej rzeczy, jak w tej sprawie, było procesem

Uchylenie art. 92c pr. bank jest dostatecznym argumentem dla przyjęcia, że dokonany po dniu 13 stycznia 2009 r. przelew na fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności bankowej zabezpieczonej hipotecznie nie wymaga zgody dłużnika.

W obrocie gospodarczym powinno się zastosować bardziej rygorystyczne wymagania odnośnie do sporządzania umów. Z tekstu samej umowy wprost winno wynikać oznaczenie najbardziej podstawowych elementów zobowiązania, a zwłaszcza określenia stron stosunku prawnego. Przedsiębiorca ma bowiem możliwość korzystania przy redagowaniu umowy z pomocy prawnika. Dopuszczenie badania zgodnego zamiaru stron, będących

Na podstawie art. 659 § 1 k.c. w zw. z art. 662 § 1 k.c, można zrekonstruować normę prawną określającą treść zobowiązania wynajmującego. Otóż, powinien on świadczyć poprzez wydanie najemcy do używania rzeczy w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez czas trwania najmu. Zatem, z normy tej wynika obowiązek wynajmującego, polegający na wydaniu rzeczy w odpowiednim stanie

Art. 24 ust. 5 u.s.u.s. stanowi unormowanie szczególne wobec art. 77 u.k.w.h., co również podkreślała strona powodowa. Jeżeli zatem ten przepis szczególny zostanie uznany za niezgodny z Konstytucją RP, z systemu prawnego zostanie wyeliminowany lex specialis. W takiej sytuacji kwestię zabezpieczenia wierzytelności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne należy rozważyć w kontekście normy ogólnej

W przypadku wyrządzenia szkody przez pojazd będący jednocześnie maszyną robotniczą (np. koparka) o odpowiedzialności z tytułu OC komunikacyjnego przesądzać będzie, w jakiej funkcji pojazd był wykorzystywany w chwili wyrządzenia szkody - czy była to funkcja robocza czy funkcja środka transportu.

Osoba fizyczna, która w kontaktach z bankiem zachowuje się jak profesjonalista i ma odpowiednią wiedzę, doświadczenie i umiejętności do prowadzenia skomplikowanych i ryzykownych inwestycji finansowych, nie może być traktowana jako konsument. A jeśli powołuje się na uprawnienia konsumenckie dopiero wtedy, gdy zaczyna ponosić straty, takie działanie może być nadużyciem prawa.

Co do zasady to na wynajmującym ciąży obowiązek napraw i nakładów niezbędnych dla utrzymania rzeczy w stanie zdatnym do użytku. Granicę wytycza tu zniszczenie rzeczy z powodu okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności. Reguły te mają jednak charakter dyspozytywny, nie jest zatem wykluczone rozszerzenie lub doprecyzowanie obowiązków wynajmującego.

Pojęcie zaniechania stanowiącego przesłankę - opartej na konstrukcji bezprawności zachowania - odpowiedzialności odszkodowawczej władzy publicznej, dotyczy tych sytuacji, w których obowiązek określonego działania jest skonkretyzowany w przepisie prawa i można ustalić, na czym konkretnie miałoby polegać zachowanie organu władzy publicznej, aby do szkody nie doszło. Za zaniechanie uznaje się każde niewykonanie

Zawarte w umowie darowizny polecenie należy – co do zasady – kwalifikować jako powstały między darczyńcą a obdarowanym stosunek mający charakter zobowiązania naturalnego.

Postanowienia umowy łączącej powodów z pozwaną Gminą nie nakładały na nią obowiązku rozstrzygania wątpliwości co do interpretacji umów łączących powodów z podwykonawcami. Nie do pozwanej należało także rozstrzygnięcie odnośnie do charakteru prawnego tych umów i klauzul umownych dotyczących zabezpieczenia wykonania obowiązków gwarancyjnych przez podwykonawców. Niezależnie zatem od tego, czy miało się

1. Dobra osobiste osób prawnych to wartości niemajątkowe, dzięki którym osoba prawna może funkcjonować zgodnie ze swym zakresem działań, takie jak dobre imię (dobra sława, reputacja, autorytet), nazwa (firma) lub tajemnica korespondencji. Dobre imię osoby prawnej naruszają takie zarzuty, które - obiektywnie oceniając - przypisują jej niewłaściwe postępowanie mogące spowodować utratę zaufania do niej

Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej ruchem zakładu górniczego może być przedmiotem przelewu, w szczególności na kolejnego właściciela nieruchomości. Nie sprzeciwia się temu ani ustawa, ani właściwości zobowiązania, z którego wynika wierzytelność. O tym, czy tego rodzaju umowa została zawarta należy jednak rozstrzygać in casu.

Obalenie domniemania wynikającego z treści księgi wieczystej i dokonanego w niej wpisu o charakterze konstytutywnym jest możliwe tylko w postępowaniu o uzgodnieniu treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Tak więc wpis zmiany wierzyciela nie mógł być kwestionowany w ramach prowadzonego obecnie postępowania.

Chociaż poręczyciel odpowiada jak współdłużnik solidarny, to jednak w razie spełnienia przez niego świadczenia zastosowanie ma art. 518 § 1 pkt 1) k.c, a nie art. 376 § 1 k.c.

Jeżeli klauzula umownego prawa odstąpienia, na którą powołuje się strona, jest nieważna, sąd ocenia, czy oświadczenie woli strony o odstąpieniu od umowy jest skuteczne w świetle przepisów regulujących ustawowe prawo odstąpienia.

Sąd II instancji rozpoznający sprawę na skutek apelacji nie jest związany przedstawionymi w niej zarzutami dotyczącymi naruszenia prawa materialnego, natomiast wiążą go zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego.