Orzeczenia

Orzeczenie
08.11.2016 Obrót gospodarczy

W wypadku, kiedy przedmiotem sporu jest świadczenie pieniężne należne wierzycielowi, w tym także świadczenie odszkodowawcze dochodzone na podstawie art. 129 ust. 2 i 4 oraz art. 136 ust. 1 i 3 p.o.ś. , zasadą pozostaje, że termin płatności świadczenia - w zakresie kwot w nim żądanych i uznanych ostatecznie za uzasadnione - wyznacza wezwanie dłużnika do zapłaty. Wierzyciel nie ma obowiązku wykazywania

Orzeczenie
07.11.2016 Kadry i płace

1. Przepisom kodeksu pracy w zakresie równego traktowania podlegają wszyscy pracownicy bez względu na posiadane obywatelstwo. Niekorzystne zróżnicowanie sytuacji pracownika ze względu na obywatelstwo stanowi kryterium o charakterze dyskryminacyjnym, jeżeli nie wynika z przepisu szczególnego. 2. O dopuszczalności zawarcia z nauczycielem umowy na czas określony decyduje spełnienie przesłanek z art. 10

Orzeczenie

Same występujące opóźnienia w płatnościach zobowiązań, ich przeterminowanie, nie jest równoznaczne z niewypłacalnością, gdy jednocześnie podmiot ten ma zdolność płatniczą, zobowiązania mają pokrycie w majątku spółki, istnieje możliwość spłaty zobowiązań w przyszłości. Oceny w tym zakresie należy przy tym dokonywać przy uwzględnieniu obiektywnych kryteriów dotyczących sytuacji finansowej spółki, gdyż

Orzeczenie
26.10.2016 Kadry i płace

1. Termin z art. 264 § 2 k.p. nie ma zastosowania, gdy pracownik w trakcie procesu zgłosi roszczenie o odszkodowanie w miejsce żądania o przywrócenie do pracy 2. Pracodawca ma prawo nie udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego na żądanie do czasu przedłożenia kontrolnego badania lekarskiego.

Orzeczenie

Rozwiązanie umowy o pracę na czas określony z upływem terminu, na który była zawarta (art. 30 § 1 pkt 4 k.p.) nie wyklucza ustalenia, że rozwiązanie umowy nastąpiło z przyczyn dotyczących zakładu pracy (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy), umożliwiających przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 2 ust