Kwestia dostępu do określonych elementów nieruchomości wspólnej przez samodzielny lokal nie stanowi w świetle art. 2 ust. 2 uwl przesłanki wyłączającej jego wyodrębnienie.

Zasada dobrego sąsiedztwa nie oznacza bezwzględnego obowiązku kontynuacji dominującej funkcji zabudowy występującej w obszarze analizowanym (np. budownictwa jednorodzinnego), czy realizacji zabudowy zgodnie z oczekiwaniami właścicieli nieruchomości sąsiednich, a wymaga jedynie, aby przy ustalaniu warunków nowej zabudowy dostosować je do cech i parametrów architektonicznych i urbanistycznych wyznaczonych

Odpowiedzialność za techniczne ustalenia i rozwiązania zawarte w projekcie budowlanym należy do projektanta, natomiast organy administracji architektoniczno-budowlanej są kompetentne w zakresie weryfikacji zgodności projektu z wymogami prawa budowlanego, w tym także z wymaganiami ochrony środowiska, przy uwzględnieniu swojej specjalistycznej wiedzy technicznej.

Pobyt w placówce opiekuńczo-leczniczej nie ma charakteru zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 611 ze zm.), co oznacza, iż miejsce to nie może być uznane za miejsce pobytu stałego w znaczeniu przyjętym w art. 25 k.c.

W kontekście prawa do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego, spełnienie przesłanki wychowania dziecka, wynikającej z art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 2 pkt 9 ustawy, można uznać wówczas, gdy dziecko jest na tyle rozwinięte i ukształtowane, że może w miarę samodzielnie funkcjonować w bieżącym życiu, w grupie społecznej, w społeczeństwie. Brak określenia czasowego w przepisach ustawy oznacza, że nie

Organ administracyjny jest zobowiązany do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy w sposób pełny i rzetelny, mając na uwadze nie tylko formalne aspekty wniesionych pism, ale przede wszystkim rzeczywistą intencję strony. Podejście formalistyczne, nieuwzględniające całokształtu okoliczności sprawy, może prowadzić do naruszenia podstawowych zasad postępowania administracyjnego.

Zgodnie z art. 149 § 2 P.p.s.a. sąd może na wniosek strony lub z urzędu wymierzyć organowi grzywnę lub przyznać skarżącemu sumę pieniężną do wysokości połowy dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, przy czym ustawodawca pozostawił swobodę w zakresie orzeczenia o przyznaniu sumy pieniężnej, określając jedynie górną granicę, co oznacza,

Wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy następuje w drodze czynności materialno-technicznej, tj. przez jego wypłatę. Natomiast odmowa wypłaty świadczenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy następuje w drodze czynności materialno-technicznej, tj. przez jego wypłatę. Natomiast odmowa wypłaty świadczenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy następuje w drodze czynności materialno-technicznej, tj. przez jego wypłatę. Natomiast odmowa wypłaty świadczenia następuje w drodze decyzji administracyjnej.