Nietezowane

Bezczynność organu administracji w rozpatrzeniu wniosku o odstępstwo od warunków technicznych pojazdu występuje wówczas, gdy wniosek spełnia wymogi formalne i zawiera wystarczający opis żądania, natomiast organ odmawia jego merytorycznego rozpoznania, niesłusznie powołując się na konieczność uzupełnienia braków formalnych.

Przepisy ustawy o podatku akcyzowym dotyczące opodatkowania energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo w procesach metalurgicznych lub w przypadku, gdy stanowi ona ponad 50% kosztów produktu, są zgodne z prawem unijnym oraz Konstytucją RP, a stwierdzenie nadpłaty na żądanie podatnika nie znajduje w takim przypadku uzasadnienia.

Wyroki sądu pierwszej instancji należy oddalać na podstawie skargi kasacyjnej, jeżeli zarzuty skargi izomorficznie odnoszą się do wcześniejszych rozstrzygnięć w identicznych kwestiach, i linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego zgodnie oceniła motywy wydanych już decyzji.

W procesie ustalania podstawy obliczenia daniny solidarnościowej możliwe jest uwzględnienie straty z lat ubiegłych, jeśli art. 30h ust. 2 updof odsyła do zasad opodatkowania zawartych w art. 30c updof, w tym zasad dotyczących ustalania dochodu z uwzględnieniem strat według art. 9 ust. 2-3b updof.

Stosowanie instytucji wezwania do usunięcia braków formalnych podania, zamiast przystąpienia do jego merytorycznego rozpoznania, w przypadku gdy braki formalne takiego podania nie istnieją, stanowi bezczynność organu administracji publicznej.

Do uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, lecz również jego rzetelne udokumentowanie; same twierdzenia strony, bez udowodnienia przez kompleksowy materiał dowodowy, nie są wystarczające do zmiany rozstrzygnięcia podatkowego.

Data powzięcia przez stronę świadomości o wydanej decyzji administracyjnej, a tym samym początek biegu terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, może być ustalony na podstawie obiektywnych działań strony wykazujących jej znajomość faktów istotnych do identyfikacji decyzji i wystąpienia z żądaniem wznowienia, bez konieczności doręczenia pełnej treści tej decyzji.

Uzyskane przez inwestora odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych zachowuje swoją moc prawną w postępowaniu naprawczym oraz nie jest ograniczane do jednorazowego postępowania o wydanie pozwolenia na budowę, co umożliwia adaptację projektu zamiennego do aktualnych wymogów prawnych również w zakresie ochrony przeciwpożarowej i nasłonecznienia, mimo wcześniejszych odstępstw od przepisów wynikających

Pozostawienie wniosku o udzielenie indywidualnego odstępstwa od warunków technicznych dla pojazdu bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. jest bezczynnością organu, gdy wniosek nie zawiera braków formalnych uniemożliwiających nadanie mu biegu i wymaga rozpoznania merytorycznego zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 7, art. 77 § 1 i art.80 k.p.a.

Bezpodstawne pozostawienie podania bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. stanowi bezczynność organu, która podlega skardze do sądu administracyjnego i obliguje organ do merytorycznego rozpoznania żądania, gdy jest ono wystarczająco precyzyjne i nie zawiera braków formalnych uniemożliwiających nadanie wnioskowi biegu.

W postępowaniu o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy, dowód dotyczący zdolności odróżniającej znaku musi odnosić się do warunków panujących w dacie zgłoszenia tego znaku do ochrony, a nie do momentu rozpatrywania wniosku, i powinien w sposób przekonujący wskazywać, że znak nie został postrzegany przez przeciętnych odbiorców jako zdolny do odróżniania towarów jednego przedsiębiorstwa od

W postępowaniu naprawczym dotyczącym robót budowlanych wykonanych na obiekcie wpisanym do rejestru zabytków lub na obszarze podlegającym ochronie konserwatorskiej, organ nadzoru budowlanego nie może samodzielnie wydawać nakazu wykonania tych robót bez uzyskania decyzji konserwatorskiej, co wynika z obowiązku doprowadzenia robót do stanu zgodnego z prawem, w oparciu o przepisy prawa materialnego regulujące

W postępowaniu dotyczącym wznowienia postępowania w zakresie pozwolenia na użytkowanie elektrowni wiatrowej, zgodnie z art. 59 ust. 7 Prawa budowlanego, uprawnienia strony przysługują wyłącznie inwestorowi, chyba że w wyjątkowych sytuacjach prawnych i faktycznych dochodzi do ostatecznego wyeliminowania decyzji o pozwoleniu na budowę z obrotu prawnego.

Decyzja o częściowym przeniesieniu pozwolenia na budowę może być uznana za rażące naruszenie prawa, w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., gdy decyzja ta prowadzi do sytuacji, w której co do części wspólnych dla dwóch lokali mieszkalnych istnieje niepewność prawna co do zakresu uprawnień i odpowiedzialności inwestorów, na których przeniesiono pozwolenie na budowę.

Fakt wytoczenia powództwa posesoryjnego nie jest jednoznaczny z brakiem dobrowolności opuszczenia miejsca pobytu stałego w świetle art. 35 ustawy o ewidencji ludności; konieczność oceny całokształtu okoliczności sprawy przy rozpoznawaniu przesłanek do wymeldowania.

W procesie ustalania warunków zabudowy inwestor nie jest zobowiązany do przedstawienia umowy na wykonanie uzbrojenia terenu, lecz do zapewnienia (promesy) zawarcia takiej umowy w przyszłości. Wyznaczenie linii zabudowy oraz analiza urbanistyczna muszą odpowiadać istniejącemu ładu przestrzennemu i kształtowaniu zabudowy w sąsiadującym otoczeniu, by zapewnić harmonijne wkomponowanie inwestycji w zastany

W przypadku kwestionowania zdolności odróżniającej zarejestrowanego znaku towarowego na podstawie przepisów prawa własności przemysłowej, ocena ta musi bazować na dowodach z chwili zgłoszenia znaku do ochrony, a ciężar udowodnienia braku odróżniającego charakteru znaku spoczywa na wnioskodawcy.