Wydanie odmowy zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę na podstawie art. 35 ust. 3 Prawa budowlanego z powodu braku przedłożenia przez inwestora warunków technicznych przyłączenia obiektu do sieci energetycznej nie znajduje podstawy w przepisach prawa, jeżeli ww. wymóg nie jest wyraźnie określony w przepisach jako kryterium oceny projektu budowlanego.

Państwa członkowskie Unii Europejskiej dysponują swobodą w ustanawianiu obowiązku podatkowego w odniesieniu do energii elektrycznej, która nie podlega regulacjom dyrektywy energetycznej i horyzontalnej, pod warunkiem, że nie wprowadzają one barier na wspólnym rynku lub nie są sprzeczne z zasadami konstytucyjnymi.

Uchylając wyrok Sądu pierwszej instancji w sprawie odmowy wznowienia postępowania i nakazując jego ponowne rozpoznanie, Naczelny Sąd Administracyjny wskazuje na konieczność kompleksowej analizy nowych okoliczności i dowodów w kontekście istnienia przesłanek wznowienia postępowania, które mogą mieć zasadnicze znaczenie dla oceny świadomego udziału strony w nadużyciach podatkowych i dochowania należytej

W przypadku skargi na bezczynność organu administracyjnego, istotny dla jej rozpoznania nie jest fakt prawidłowości doręczenia decyzji, lecz fakt podjęcia przez organ działań mających na celu załatwienie sprawy w określonym przez prawo terminie, przy czym treść i forma tych działań są poza oceną sądu administracyjnego.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego musi być zgodny z ustalonymi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy maksymalnymi parametrami i wskaźnikami urbanistycznymi; przekroczenie tych wartości oznacza rażącą sprzeczność z prawem i pociąga za sobą nieważność planu w tym zakresie.

W procesie administracyjnym oceniającym rzetelność transakcji gospodarczych oraz prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, organ podatkowy może wiązać swoje ustalenia z dowodami pochodzącymi z innych postępowań, o ile te dowody nie zostały skutecznie podważone przez podatnika i nie naruszają prawa do obrony.

W przypadku zmiany sposobu użytkowania pomieszczeń gospodarczych na funkcję mieszkalną w obszarze, gdzie znajduje się już działka zabudowana budynkiem wielorodzinnym, kontynuacja funkcji zabudowy jest zachowana, gdyż nie narusza ona zasady dobrego sąsiedztwa oraz nie koliduje z zastanym zagospodarowaniem terenu.

Możliwość ustalenia wielofunkcyjnego przeznaczenia terenu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że różne funkcje nie są ze sobą sprzeczne i nie wykluczają się wzajemnie, zgodnie z uwarunkowaniami prawno-faktycznymi, lecz w przypadku terenów wiejskich podlegających ochronie gruntów rolnych oraz terenów, na których prowadzona jest intensywna produkcja rolna z uciążliwymi immisjami. Nie jest dopuszczalne

Art. 12 ustawy covidowej, jako przepis szczególny (lex specialis), musi być interpretowany rygorystycznie i zawężająco, wyłączając stosowanie przepisów Prawa budowlanego jedynie w przypadkach faktycznego przeciwdziałania COVID-19, a nie ogólnych inwestycji budowlanych.