Jedną z podstawowych zasad postępowania administracyjnego jest działanie w sprawie wnikliwie i szybko, przy posługiwaniu się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy /art. 12 Kpa/. Sprawy powinny być załatwiane bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca a sprawy szczególnie skomplikowane nie później niż w ciągu dwóch miesięcy /art. 35 par. 1 i par. 3 Kpa/.

1. Spółka cywilna jest niewątpliwie inną jednostką organizacyjną o jakiej mowa w przepisie art. 45 Kpa i zgodnie z nim jednostce takiej doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do ich odbioru. 2. Wspólnik spółki cywilnej jest osobą uprawnioną do odbioru pism skierowanych do spółki, zatem pokwitowanie przez niego odbioru decyzji wywołuje skutki, jakie są związane z doręczeniem

Warunkiem uznania odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych za koszt uzyskania przychodów nie jest przekazanie środków pieniężnych odpowiadającym tym odpisom na odrębny rachunek bankowy, przeznaczony na gromadzenie środków funduszu. Wymienienie w art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym

Organ odwoławczy obowiązany jest do merytorycznego rozpatrzenia sprawy i skontrolowania postępowania oraz decyzji organu I instancji zarówno z punktu widzenia legalności, jak i celowości. Kontrola organu odwoławczego będzie więc zawsze kontrolą pełną, polegającą na ponownym merytorycznym rozstrzygnięciu sprawy, co wynika wprost z art. 138 Kpa.

Bank spółdzielczy udzielający swym udziałowcom kredytów mniej oprocentowanych niż innym kredytobiorcom, co stanowiło dla nich źródło przychodów w rozumieniu art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, odpowiada za nie pobrany zryczałtowany podatek w wysokości 20 procent od uzyskanego w ten sposób przychodu /art. 41 ust. 4

Przepis art. 30 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ pozwala organowi podatkowemu określić wartość niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania. Ograniczenie się do niejasnego zresztą wyliczenia marży handlowej nie może być uznane za określenie wartości niezaewidencjonowanego przychodu w drodze oszacowania.

Skorzystanie przez małżonków z uprawnienia z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wywołuje skutki, które może odwrócić wyłącznie ich rozłączne opodatkowanie w drodze decyzji wydanej w trybie art. 45 ust. 6 tej ustawy i to tylko z tej przyczyny, iż nie spełniali oni przepisanych warunków do łącznego opodatkowania. Konsekwencją

Skoro skarżący zarówno w postępowaniu administracyjnym, jak i w skardze podnosili, że syn przeszedł załamanie psychiczne, po którym stał się osobą bezradną i nie umiejącą poradzić sobie z życiem, nie pracował i nie pracuje, nie korzystał z zasiłku dla bezrobotnych ani z pomocy opieki społecznej, to nie sposób organom podatkowym zarzucić, iż traktując wydatek na leczenie syna jako realizację obowiązku

1. Przewidziana w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ możliwość odroczenia terminu czynności przewidzianych w przepisach podatkowych nie może być zrealizowana po upływie tego terminu. 2. Przewidziane w art. 7, art. 8 i art. 9 Kpa obowiązki organu podatkowego informowania, wyjaśniania i czuwania w interesie strony, jak również

1. Pojęcie samowoli budowlanej nie wyczerpuje się w zdarzeniu polegającym na rozpoczęciu budowy bez pozwolenia na budowę, ale także obejmuje jej kontynuację aż do uzyskania wymaganego pozwolenia albo usunięcia materialnych skutków popełnionej samowoli. 2. Skoro postępowanie w sprawie zalegalizowania samowoli budowlanej wszczęte zostało w 1994 r. to w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, czy konieczne

Pomijając istotną okoliczność, że nie uwzględnienie kredytów pobranych przez podatnika przy ustalaniu wielkości środków finansowych, którymi dysponował w 1994 r. nie znajdowało żadnego uzasadnienia /kredyt nie był przychodem podobnie jak wynagrodzenie żony/, to dla zaistnienia przesłanki pominięcia księgi podatkowej za dowód wykazać należało na podstawie danych wynikających z tej księgi, że dochód

1. Prawo podatkowe ze swojej istoty jako może najbardziej ingerencyjne w całym systemie prawa administracyjnego zakłada nierówność podmiotów, co uwidacznia się we władztwie podmiotów prawa publicznego. Powyższa zasada ma na celu zagwarantowanie skutecznej ochrony prawnej podatnikom. 2. Przez analogię nie można tworzyć nowych podatkowoprawnych stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu, gdyż jest

Wydane na podstawie rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo o postępowaniu układowym /Dz.U. nr 93 poz. 836 ze zm./ prawomocne postanowienie sądu zatwierdzające układ przesądza o tym, że kwoty związane z tym układem odnoszą się do działalności gospodarczej stron układu, zaś wynikłe z układu nowe zobowiązanie stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu

Gwarantowana w art. 10 par. 1 Kpa zasada czynnego udziału strony w postępowaniu, obliguje organ prowadzący postępowanie do stworzenia stronie prawnych możliwości podejmowania czynności procesowych w obronie swoich interesów. Aby uchronić się od zarzutu niezapewnienia stronie udziału w postępowaniu organ powinien zawiadomić ją o wszczęciu postępowania na wniosek innej strony oraz wezwać do udziału w

Organy podatkowe mogą wszczynać postępowanie egzekucyjne wobec wierzytelności objętych ustawowym prawem zastawu także po ogłoszeniu upadłości. Dla wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu zobowiązań podatkowych zabezpieczonych prawem zastawu na prawach zbywalnych kolejność zaspokojenia wierzycieli z mocy upadłości ustanowiona w art. 204 rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 24 października

Wkład wniesiony do spółdzielni mieszkaniowej przez podatnika przed 1 stycznia 1992 r. nie mógł i nie może być odliczony od dochodu przy wymiarze podatku dochodowego od osób fizycznych. Dotyczy to także sytuacji, gdy środki na ten wkład podatnik uzyskał w formie pożyczki z zakładowego funduszu pracy, którą spłacał po wspomnianej dacie.

Brak podania, w postaci niezałączenia pełnomocnictwa, usunięty został w terminie prawem przewidzianym i w sytuacji tej nie ma znaczenia, jaką datą pełnomocnictwo zostało oznaczone /mogłoby nie posiadać daty/. Istotne jest tylko, czy pełnomocnictwo w rzeczywistości udzielone zostało dla sprawy, do akt której zostało dołączone, i jaki jest jego zakres. Jeśli więc organ miał w tym przedmiocie wątpliwości

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wiąże skutek prawny w postaci zwolnienia określonego przychodu od podatku dochodowego od osób fizycznych nie z faktem zawarcia umowy, a jedynie z terminem wydatkowania środków określonych w umowie.

Przewidziana w końcowej części art. 139 Kpa możliwość odstąpienia od zawartego w tym przepisie zakazu reformationis in peius ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od generalnej zasady niepogarszania sytuacji prawnej odwołującej się strony. Skorzystanie przez organ z tej instytucji winno ograniczać się do absolutnie wyjątkowych sytuacji. Rozstrzygając sprawę na niekorzyść odwołującego się, organ

Inwestor, który prowadził roboty budowlane lub wybudował obiekt budowlany na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, która to decyzja została następnie uchylona /wyeliminowana z obrotu prawnego/, nie może być traktowany, jako osoba dopuszczająca się samowoli budowlanej, a także jako osoba, która prowadzi roboty budowlane bez pozwolenia na budowę.

1. Garaże i parkingi w osiedlach mieszkaniowych są częścią tych osiedli jako urządzenia komunikacji wewnętrznej, związane z zaspokojeniem potrzeb mieszkańców, wobec czego ich usytuowanie w osiedlu nie jest sprzeczne z planowanym przeznaczeniem terenu na cele budownictwa mieszkaniowego /Por. wyrok NSA z dnia 8 marca 1985 r. II SA 602-613/84 - ONSA 1985 Nr 1 poz. 13/. 2. Fakt, że inwestorem w procesie

Organy administracyjne nie mogą bez wyraźnego wniosku zainteresowanego przywrócić terminu do dokonania określonej czynności.

1. Dopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji w sprawie o odszkodowanie orzekane na podstawie art. 160 Kpa na rzecz strony, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 par. 1 Kpa. 2. Uzależnienie rozstrzygnięcia decyzją administracyjną sprawy o odszkodowanie z tytułu wydania decyzji z rażącym naruszeniem prawa lub z naruszeniem