Stosownie do przepisów art. 149 par. 2 i art. 151 Kpa w takim postępowaniu rozstrzyganie ponowne o istocie sprawy może nastąpić dopiero wówczas, gdy w jego toku stwierdzone zostanie istnienie podstaw do uchylenia decyzji dotychczasowej, określonych w art. 145 par. 1 Kpa.
Przy błędnym sklasyfikowaniu gruntów istnieje możliwość zmiany wadliwej decyzji w trybie art. 155 Kpa.
Decyzja rozstrzygająca co do istoty sprawę, w której decyzją ostateczną postępowanie umorzono, jest nieważna /art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa/.
Samorząd zawodowy występuje w roli organu współdziałającego z organem orzekającym w sprawach udzielania koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej, wydając opinię w formie postanowienia, na które służy zażalenie i skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rolę samorządu zawodowego wyznacza w tym postępowaniu nie organ koncesyjny - przyznając lub odmawiając prawa strony czy występowania na
Izba skarbowa, zmniejszając w decyzji, wydanej w trybie art. 155 Kpa, wysokość podatku określoną przez urząd skarbowy, nie jest władna rozstrzygać o wysokości odsetek od nadpłaty powstałej w wyniku wydania tejże decyzji.
Bezczynność polegająca na niedoręczeniu decyzji nie jest przypadkiem określonym w pkt 1-3 art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, gdyż nie miało miejsca niewydanie decyzji ani postanowienia. Nie jest jednak również przypadkiem określonym w pkt 4, gdyż doręczenie decyzji nie ma charakteru czynności dotyczącej przyznania stwierdzenia
Drukarka nawet kompletna i zdatna do użytku "jako taka" nie jest zdatna do użytku dla celów prowadzonej działalności gospodarczej bez kupionego równocześnie komputera.
Nic nie stoi na przeszkodzie, by prawomocna decyzja została bez obalenia mocy wiążącej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego uchylona w trybie wznowienia postępowania administracyjnego, jeżeli po wydaniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego zostaną ujawnione lub nastąpią okoliczności z art. 145 par. 1 pkt 1, 2, 5, 7, 8 Kpa.
Skoro postanowienie o wznowieniu postępowania administracyjnego zostało podjęte z naruszeniem przepisów art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa oraz art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ to wszelkie dalsze akty administracyjne podjęte w tej sprawie, należało uznać za naruszające prawo.
Przeznaczenie danego terenu pod uprawy rolne nie wyklucza dopuszczalności budowy na nim obiektów stanowiących infrastrukturę służącą i wspomagającą działalność rolniczą. Taką infrastrukturą w konkretnych warunkach terenowych może zaś być mostek dojazdowy do pola. Kwestią natomiast organów nadzoru budowlanego jest ocena jego konstrukcji i stanu technicznego oraz podjęcie odpowiednich działań - o ile
Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ wyłącza postępowanie egzekucyjne spod kontroli osób, które były stronami w postępowaniu administracyjnym zakończonym decyzją. Strony postępowania administracyjnego nie mają nawet uprawnień do wszczęcia postępowania egzekucyjnego /art. 26 par. 1 tej ustawy/.