Wydatek na zakup samochodu niesprawnego w 1992 r. oddanego do użytku dopiero w 1995 r. nie był kosztem uzyskania przychodu, gdyż brak było związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a osiągnięciem przychodów, które złożyły się na dochód 1992 r.
1. Treść art. 9 Kpa wskazuje wyraźnie, że obowiązek informowania i wyjaśniania obciąża organ dopiero od momentu wszczęcia postępowania, zaś wyjaśnienia, informacje i wskazówki mają być udzielane stronom i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu. Dopiero bowiem w toku postępowania, gdy znany jest jego przedmiot oraz okoliczności faktyczne sprawy, organ może udzielić stronie rzeczywiście wyczerpującej
W razie wadliwości dowodu księgowego podatnik może wykazać innymi dowodami, że poniósł określony wydatek. Zaniechanie przez organ administracji podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności, jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, skutkującym wadliwością decyzji.
Uprawnienie do powołania komisji konkursowej dla wyłonienia kandydata na stanowisko gminnej szkoły lub placówki oświatowej oraz określenia regulaminu pracy tej komisji przysługują radzie gminy, natomiast powierzenie czynności dyrektora szkoły lub placówki oświatowej kandydatowi wyłonionemu w drodze konkursu należy do zarządu gminy.
Podatnik może dowodzić innymi dowodami fakt zaistnienia szkód czy też strat nadzwyczajnych tylko wtedy, gdy w danym okresie podatkowym sporządził określone dowody, a następnie w toku postępowania administracyjnego dowody te są kwestionowane. Jednakże w sytuacji, gdy podatnik w ogóle dowodów takich nie sporządzał w odniesieniu do poszczególnych wydarzeń powodujących niedobory czy też straty, nie może
1. O zaliczeniu danego składnika majątkowego do środków trwałych nie decyduje wola podatnika, wynikająca z zamierzonego okresu użytkowania rzeczy lecz obiektywne cechy składnika majątkowego uzasadniające przyjęcie, że może on być użytkowany przez okres dłuższy, aniżeli jeden rok. Chybiony jest pogląd podatnika, że nawierzchnia placu nie mogła stanowić środka trwałego, gdyż użytkowana była przez okres