Brzmienie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49/ upoważnia organ administracji państwowej do oceny w myśl art. 80 Kpa okoliczności, czy osoby starające się o uznanie za obywatela polskiego są związane z państwem polskim.

Konieczność realizowania zasady zaufania do organów Państwa nakłada na organy administracji, o ile przepisy prawne nie wprowadzają w tym zakresie ograniczeń, obowiązek takiego określenia terminów wykonania obowiązków, które umożliwiają ich wypełnienie. Obowiązek organu administracji wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego w konkretnej sprawie dotyczy nie tylko środków dowodowych

Wydatek na zakup samochodu niesprawnego w 1992 r. oddanego do użytku dopiero w 1995 r. nie był kosztem uzyskania przychodu, gdyż brak było związku przyczynowego pomiędzy jego poniesieniem, a osiągnięciem przychodów, które złożyły się na dochód 1992 r.

Jeżeli wydatki zostały udokumentowane w sposób sprzeczny z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35/, to zastosowanie ma art. 77 par. 1 Kpa, który stanowi, iż dowodem może być wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy. Zgodnie zaś z art. 7 Kpa organy administracji państwowej obowiązane są do podjęcia

Treść art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie daje, w przypadku wybudowania obiektu budowlanego bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, możliwości podjęcia innej decyzji niż tej, która nakazywałaby rozbiórkę obiektu lub jego części będącej w budowie, nawet jeżeli inwestor z dużym prawdopodobieństwem mógł przypuszczać, że pozwolenie na budowę

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dopuszcza zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w poprzednim roku podatkowym, jednakże pod warunkiem, że ich zarachowanie w tamtym poprzedzającym roku, nie było możliwe.

1. Treść art. 9 Kpa wskazuje wyraźnie, że obowiązek informowania i wyjaśniania obciąża organ dopiero od momentu wszczęcia postępowania, zaś wyjaśnienia, informacje i wskazówki mają być udzielane stronom i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu. Dopiero bowiem w toku postępowania, gdy znany jest jego przedmiot oraz okoliczności faktyczne sprawy, organ może udzielić stronie rzeczywiście wyczerpującej

Rzeczą strony w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 156 Kpa jest podniesienie wszelkich okoliczności, które przemawiałyby za stwierdzeniem nieważności decyzji. Natomiast nie jest rzeczą strony podnoszenie w tym postępowaniu argumentów merytorycznych.

Skoro więc w ogólnym postępowaniu administracyjnym przysługuje skarga na postanowienie w sprawie kosztów postępowania, to skarga taka przysługuje również na postanowienia w tym przedmiocie wydane w toku postępowania egzekucyjnego.

Artykuł 26 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie może odnosić się do działki, która powiększy obszar zabudowanej działki /na której budowany jest dom mieszkalny/ już posiadanej przez skarżących i która nie jest sama w sobie działką "pod budowę" w rozumieniu tego przepisu.

1. Przepisy wprowadzające ulgi podatkowe nie mogą być interpretowane ani z zastosowaniem wykładni rozszerzającej, ani z zastosowaniem wykładni ścieśniającej. 2. Mieszkanie zajmowane przez skarżącego od 1980 r. wraz z całym budynkiem, zmieniło w 1994 r. status prawny; stało się własnością spółdzielni mieszkaniowej. Mieszkanie to, jako lokal spółdzielczy, skarżący objął - w znaczeniu prawnym - z chwilą

Na podatniku, a nie na organie podatkowym spoczywa ciężar udowodnienia, że spełnia on warunki do zastosowania ulgi podatkowej, o ile zamierza z niej skorzystać. Wznosząc budynek "usługowy z mieszkaniem" podatnik powinien zadbać o możliwość wykazania wydatków poniesionych wyłącznie na cel mieszkaniowy /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" w zw. z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 31 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

Art. 169 par. 2 Kpa wyraźnie stanowi, że w sytuacji, gdy analiza ksiąg podatkowych wykazuje znacznie niższy obrót od przeciętnego osiąganego w danej branży - odrzucenie mocy dowodowej ksiąg podatkowych w oparciu o tę przesłankę, uzależnione jest od wystąpienia łącznie dwóch warunków, a mianowicie: - 1. wykazania znacznie niższego obrotu od przeciętnego osiąganego w danej branży, - 2. podobnych warunków

Ustawodawca polski nie uważa za koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków związanych z wartością własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci /art. 23 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Zapewnienie środków na utrzymanie publicznych szkół podstawowych w gminach należy do obowiązków państwa, jednakże brak gwarancji wykonania tego obowiązku nie stwarza podstawy do odmowy podjęcia wykonywania obowiązkowych zadań własnych przez gminę. 2. Roszczenie o wypłatę ustalonych w budżecie subwencji i odsetki za opóźnienie w przekazaniu poszczególnych rat subwencji stanowią przewidziane ustawą

Brak formalnego wymogu, jakim jest podpisanie wniosku o wspólne opodatkowanie nie powinien prowadzić do drastycznego skutku w postaci odmowy łącznego opodatkowania, jeśli wola łącznego opodatkowania wyrażona została dostatecznie w piśmie sporządzonym z upływem roku podatkowego.

1. Przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ są wyłącznie wartości otrzymanych świadczeń w naturze, a nie jak tego wymaga przepis w stosunku do pieniędzy i wartości pieniężnych - również postawienie ich do dyspozycji podatnika. 2. W przypadku, gdy świadczeniem dzierżawcy na rzecz wydzierżawiającego

1. Wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodu, a więc koszty jego uzyskania, powinny być należycie udokumentowane. 2. Dowody w postaci paragonów związanych z konsumpcją w restauracjach, na których brak było nazwiska odbiorcy, nie odpowiadają wymogom określonym w par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów

W sytuacji gdy uprawnienie podatnika wynika wprost z ustawy, brak jest podstaw prawnych do ustalania takiego uprawnienia w drodze decyzji administracyjnej. Organy podatkowe nie były zatem władne do rozstrzygania w drodze decyzji o prawie do ulgi mieszkaniowej, albowiem prawo do tej ulgi podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych nabywają z mocy samego prawa /ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku

Wynikający z art. 25 ust. 1 i 2 ustawy z 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek składania bez wezwania deklaracji o wysokości osiągniętego od początku roku dochodu oraz obowiązek terminowego wpłacania zaliczek miesięcznych na konto urzędu skarbowego jest niezależny od wyniku rocznego. Nie wpłacona w terminie zaliczka staje się zaległością podatkową, od której pobiera się odsetki za

1. Podatnicy nie mający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu w zakresie opodatkowania osiąganych w Polsce przychodów określonych w art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ według stawki podatkowej 20 procent przychodu, chyba że umowa międzynarodowa w zakresie zapobieżenia

Obowiązujący wzór ewidencji przebiegu pojazdu określony został w wytycznych Ministerstwa Finansów z dnia 16 kwietnia 1993 r. w sprawie stosowania ewidencji przebiegu pojazdu /Dz.Urz. MF nr 10 poz. 44/ i w myśl tego wzoru ewidencja taka winna zawierać m.in. numer rejestracyjny pojazdu i pojemność jego silnika, trasę przejazdu, cel wyjazdu, liczbę przejechanych faktycznie kilometrów. Wynika z tego, że

Bezczynności przy rozpatrywaniu odwołania banku nie usprawiedliwia wystąpienie o wniesienie rewizji nadzwyczajnej.