Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie /art. 219 Kpa./ służy stronom prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one stronie w postępowaniu przed właściwym organem.

1. Użycie błędnego sformułowania w uzasadnieniu decyzji, to jest "ustalenie podatku do zapłacenia" zamiast "określenie wysokości podatku za 1992 r ", nie ma znaczenia dla sprawy, gdyż nie mogło ono oznaczać zmiany sposobu powstania zobowiązania w podatku dochodowym. 2. O ile wstrzymanie wykonania decyzji z urzędu czy na wniosek powoduje, że decyzja zarówno ustalająca, jak i określająca, w granicach

Istota zastawu, także ustawowego z art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, polega na indywidualizacji przedmiotu zastawu. Stąd postępowanie egzekucyjne w przedmiocie wierzytelności pieniężnej zabezpieczonej zastawem na rzeczy będzie w przypadku egzekucji sądowej toczyć się w trybie art. 844-879 Kpc, a w przypadku egzekucji administracyjnej

Skoro "stłuczki" są normalnym następstwem działalności związanej z handlem butelkowanymi napojami, to rzeczywista wartość tych stłuczek winna zostać co do zasady uwzględniona jako koszt uzyskania przychodu /art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Jeżeli decyzja o warunkach zabudowy nie została wydana względnie została wzruszona, brak jest podstaw do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Brak jest również podstaw do zawieszenia postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę, jeżeli inwestor nie legitymuje się ostateczną decyzją o warunkach zabudowy.

1. Przy ocenie czy wydatki poniesione przez podatnika polegają na budowie budynku, czy też na jego remoncie lub modernizacji, należy się posługiwać przede wszystkim potocznym rozumieniem tych pojęć, definicjami encyklopedycznymi, a pomocniczo również rozwiązaniami przyjętymi w prawie budowlanym. 2. Prawo podatnika do odliczenia wydatków mieszkaniowych należy analizować wnikliwie na tle konkretnego

Przepis art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie ma zastosowania do sytuacji, w których właściwy organ wydał decyzję na podstawie art. 68 pkt 1, a zobowiązanym do opróżnienia budynku /lokalu/ jest jedynie jego właściciel.

1. Odpowiedź na skargę nie może uzupełniać tego, co powinno zawierać uzasadnienie faktyczne decyzji. Cel tego pisma jest zupełnie inny - ma ono zawierać wyłącznie ustosunkowanie się do zarzutów skargi. 2. Organ podatkowy orzekający o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika /ustawa z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ każdorazowo musi z urzędu rozważyć

1. Artykuł 10 par. 1 Kpa nie daje podstaw do stworzenia instytucji zapoznawania strony z projektem przyszłej decyzji, podważałoby to bowiem istotę innej instytucji, jaką są środki zaskarżenia. 2. Organ odwoławczy w motywach swej decyzji może się powoływać na ustalenia organu I instancji i jego poglądy prawne, jeśli w całości je podziela. 3. Wymóg z art. 107 par. 1 Kpa wskazania i wyjaśnienia podstawy

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

Dla decyzji podatkowych nie ustanowiono żadnych szczególnych przepisów zezwalających na formę doręczenia określoną w art. 49 Kpa.

Skoro podatnik nie zapłacił podatku dochodowego w Danii, brak jest podstaw do odliczenia jakiejkolwiek kwoty od podatku należnego Państwu Polskiemu obliczonego od łącznej sumy dochodów /art. 23 umowy z dnia 6 kwietnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Danii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku - Dz.U. 1979

Przepis par. 12 pkt 3 rozporządzenia z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz. U. nr 99 poz. 496 ze zm./ o dokumentowaniu wydatków związanych z używaniem na potrzeby działalności gospodarczej samochodu osobowego zestawieniem miesięcznym, a od lipca 1993 r. - ewidencją przebiegu pojazdu na zasadach tzw. kilometrówki, ma zastosowanie tylko do własnego

1. Odliczeniu od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "e" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają wydatki na cele mieszkaniowe podatnika, a więc nie wydatki na budowę obiektów, w których jest lub ma być prowadzona działalność gospodarcza, ani budynków w których zaspokajają swoje potrzeby mieszkaniowe inne osoby, a

1. Regulacje kodeksu cywilnego co do formy pisemnej czynności prawnej /art. 74-79/ mają zastosowanie dowodowe, lecz jedynie o stosunkach między uczestnikami czynności /wniosek z art. 246 Kpc/. Organy podatkowe reprezentujące interesy fiskalne Państwa są osobą trzecią w rozumieniu przepisów prawa cywilnego i dla potrzeb zobowiązań podatkowych nie mogą posługiwać się przepisami regulującymi wyłącznie

Warunkiem uwzględnienia wniosku Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa o nieodpłatne przekazanie w drodze decyzji Lasom Państwowym w celu zalesienia gruntów wchodzących w skład Zasobu na podstawie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa /Dz.U. 1995 nr 57 poz. 299 ze zm./ jest przeznaczenie tych gruntów w aktualnym planie zagospodarowania

Warunkiem odliczenia w 1993 roku wydatków na spłatę kredytu z Zakładowego Funduszu Mieszkaniowego, w części w jakiej został on przeznaczony na sfinansowanie wkładu mieszkaniowego powinno być ustalenie, że podatnik nie odliczył od dochodu do opodatkowania tej pożyczki, w roku w którym ją uzyskał.

1. Budynek wybudowany przez podatników na gruncie stanowiącym własność ich córki, stanowi własność córki. 2. Podatnik, który wybudował budynek na cudzym gruncie i któremu przysługuje roszczenie z art. 231 par. 1 Kc o przeniesienie własności zajętej działki, nie nabywa prawa do ulgi z tytułu poniesienia wydatków na budowę domu.

1. Fakt uzyskania w przyszłości /w następnym roku podatkowym/ tytułu prawnego do lokalu, w którym uprzednio dokonywano prac remontowych, nie może prowadzić do wstecznego nabycia prawa do ulgi podatkowej z tytułu wydatków poniesionych na remont lub modernizację mieszkania, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "g" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993

1. Skapitalizowane odsetki od pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodu. 2. Jeśli pożyczka zaciągnięta była przez skarżącego w 1991 r. na działalność gospodarczą, której to działalności skarżący w 1993 r. już nie prowadził i nie osiągnął z tej działalności żadnych przychodów, tym samym w świetle art. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze

W rozumieniu prawa spółdzielczego termin "objęcie lokalu" jest równoznaczny z terminem "zasiedlenie lokalu". Skarżącemu nie przysługuje ulga mieszkaniowa przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, skoro przed uiszczeniem wkładu zajmował już przedmiotowy lokal mieszkalny na podstawie umowy najmu

1. W sprawie tego rodzaju jak realizacja budowy domu mieszkalnego nie można dokonywać oceny warunków wykonania świadczenia na podstawie fragmentarycznego rozliczenia kontrahentów. Niezbędne jest wyjaśnienie, kiedy umowa o wykonanie budowy domu została wykonana i rozliczona. 2. Dla ustalenia, że podatnik wykazał z tytułu wykonania tej umowy dochód niższy niż należałoby oczekiwać, niezbędne jest - w

Dopuszczalność wniesienia skargi z art. 54 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ na czynności egzekucyjne organu egzekucyjnego lub egzekutora ograniczona jest w czasie nie zwykłym terminem liczonym w jednostkach czasowych /art. 57 par. 1-4 Kpa/, lecz stanem czynności egzekucyjnych w sprawie. Wyegzekwowanie obowiązku czyni

Brak podpisu osoby upoważnionej do wydania decyzji stanowi rażące naruszenie prawa. Dopuszczalne jest sporządzenie załącznika do decyzji, lecz taki załącznik musi zawierać przynajmniej dokładne oznaczenie decyzji, a przede wszystkim właściwy podpis, gdyż załącznika tego nie można traktować inaczej jak decyzji. Skoro więc załącznik ten nie zawiera podpisu, to nie może być traktowany jako decyzja.